Opzet van de studie: Een retrospectieve review van een klinische serie.
Doelstelling: Het evalueren van het gebruik van een rigide cervicale kraag alleen als behandeling voor een stabiele Jefferson fractuur, en het opstellen van een algoritme voor de behandeling van een Jefferson fractuur met of zonder een geassocieerd cervicaal letsel.
Samenvatting van achtergrondgegevens: De traditionele behandeling voor Jefferson fractuur, indien er geen indicatie is voor chirurgie, is immobilisatie door middel van een halo vest. Omdat plaatsing van een halo-vest geassocieerd wordt met intracraniële infectie en een aanzienlijke mate van ongemak voor de patiënt, kunnen iets minder rigide vormen van externe immobilisatie nuttig zijn voor de behandeling van stabiele Jefferson-fracturen. Er is geen standaardprotocol gerapporteerd dat oproept tot het gebruik van één vorm van stabilisatieapparaat.
Materiaal: De medische dossiers en röntgenfoto’s van 16 opeenvolgende patiënten met een Jefferson fractuur gedurende een periode van 2 jaar werden beoordeeld. Elke patiënt onderging een complete serie cervicale röntgenfoto’s en een computertomografische scan. De gemiddelde C1 laterale massa verplaatsing was 1,8 mm. Röntgenfoto’s van de halswervelkolom, inclusief laterale flexie-extensieopnamen, werden 10 tot 12 weken na het letsel gemaakt voordat een extern immobilisatieapparaat werd verwijderd.
Resultaten: Van deze 16 patiënten had er 1 een volledig letsel, en 7 een onvolledig letsel. Acht patiënten waren neurologisch intact. Twaalf patiënten liepen een stabiele Jefferson fractuur op en werden van 10 tot 12 weken behandeld met alleen een stijve cervicale kraag (Miami-J kraag ). De patiënt met het volledige neurologische letsel overleed aan een multisysteem trauma. Alle 15 nog levende patiënten vertoonden geen instabiliteit op hun vervolg röntgenfoto’s vóór de verwijdering van een extern stabilisatie apparaat. Zes patiënten ondergingen nog een röntgenfoto ongeveer 1 jaar na de fractuur en ook zij toonden geen instabiliteit.
Conclusies: Geïsoleerde stabiele burst fracturen van de atlas kunnen effectief behandeld worden met een stijve cervicale kraag alleen gedurende 10 tot 12 weken met goed neurologisch herstel en segmentale stabiliteit. Instabiele Jefferson fracturen met gelijktijdige instabiele fracturen van andere cervicale wervels, vooral C2, vereisen chirurgische stabilisatie.