Definities

Achtergrond

Ethnische zuivering is in het internationaal recht niet erkend als een zelfstandig misdrijf. De term dook op in de context van het conflict in voormalig Joegoslavië in de jaren negentig en wordt beschouwd als een letterlijke vertaling van de Servo-Kroatische uitdrukking “etničko čišćenje”. Het is echter nog steeds niet duidelijk waar de term precies vandaan komt, wie hem is gaan gebruiken en waarom.

De uitdrukking “etnische zuivering” is gebruikt in resoluties van de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering, en is erkend in vonnissen en tenlasteleggingen van het Joegoslavië-tribunaal, hoewel het niet een van de aanklachten voor vervolging vormde. Een definitie is nooit gegeven.

Definitie

Aangezien etnische zuivering in het internationaal recht niet als zelfstandig misdrijf is erkend, bestaat er geen precieze definitie van dit begrip of van de precieze handelingen die als etnische zuivering moeten worden aangemerkt. Een Commissie van Deskundigen van de Verenigde Naties, belast met het onderzoek naar schendingen van het internationale humanitaire recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië, definieerde etnische zuivering in haar interim-rapport S/25274 als “… het etnisch homogeen maken van een gebied door gebruik van geweld of intimidatie om personen van bepaalde groepen uit het gebied te verwijderen”. In haar eindverslag S/1994/674 omschreef dezelfde Commissie etnische zuivering als “… een doelbewust beleid van een etnische of religieuze groep om de burgerbevolking van een andere etnische of religieuze groep met gewelddadige en terreur opwekkende middelen uit bepaalde geografische gebieden te verwijderen”.

De Commissie van Deskundigen verklaarde ook dat de dwangpraktijken die worden gebruikt om de burgerbevolking te verwijderen, kunnen bestaan uit: moord, marteling, willekeurige arrestatie en detentie, buitengerechtelijke executies, verkrachting en seksueel geweld, ernstig lichamelijk letsel aan burgers, opsluiting van de burgerbevolking in gettogebieden, gedwongen verwijdering, verplaatsing en deportatie van de burgerbevolking, opzettelijke militaire aanvallen of dreiging met aanvallen op burgers en burgergebieden, gebruik van burgers als menselijk schild, vernietiging van eigendom, beroving van persoonlijke eigendommen, aanvallen op ziekenhuizen, medisch personeel en locaties met het Rode Kruis/Rode Halve Maan embleem, onder anderen.

De Commissie van Deskundigen voegde daaraan toe dat deze praktijken “… misdaden tegen de menselijkheid kunnen vormen en kunnen worden gelijkgesteld met specifieke oorlogsmisdaden. Bovendien zouden dergelijke daden ook binnen de betekenis van het Genocideverdrag kunnen vallen.”