Het auto-brouwerijsyndroom (ABS), ook wel “gut fermentation syndrome” genoemd, is een zeldzame, maar waarschijnlijk ondergediagnosticeerde aandoening waarbij een overgroei van gisten en/of schimmels in het maag-darmkanaal de inname van koolhydraten uit de voeding omzet in endogene alcohol, zonder dat er alcohol wordt geconsumeerd. De overmatige productie van ethanol (een soort alcohol) door gisten in de darm komt uiteindelijk in de bloedbaan terecht, en veroorzaakt dezelfde lichamelijke en psychische verschijnselen als iemand die gedronken heeft. De symptomen van dit vreemde syndroom lijken sterk op die van Candida overgroei. Hoewel de diagnostische criteria van ABS een overgroei van schimmels in het maag-darmkanaal inhouden, manifesteren niet alle gevallen van gistovergroei zich in symptomen die geassocieerd worden met overmatig alcoholgebruik, zoals onduidelijke spraak, delirium, stemmingswisselingen en duizeligheid; beide aandoeningen hebben vaak wel symptomen gemeen (afgezien van maag-darmproblemen) van cognitieve stoornissen, waaronder “hersenmist”, chronische vermoeidheid, concentratieproblemen, slecht geheugen, en in vele gevallen depressieve stemmingen.
Mogelijke factoren die bijdragen aan ABS zijn frequent of langdurig gebruik van antibiotica en overmatige of regelmatige consumptie van voeding met veel suikers en eenvoudige koolhydraten. Uit onderzoek blijkt dat mensen met de diagnose ABS vaak een suiker- en koolhydraatrijk dieet hebben. Als een patiënt de bovengenoemde tekenen en symptomen lijkt te vertonen (en zegt geen alcohol te consumeren), is het absoluut noodzakelijk dat er een functionele stoelgangtest wordt uitgevoerd om abnormale niveaus van bacteriën, schimmels en andere ziekteverwekkers op te sporen, naast de koolhydraattest om het alcoholgehalte in het bloed te controleren. Verhoogde niveaus na inname van koolhydraten en suiker kunnen wijzen op ABS. Het is belangrijk dat artsen aanvullend bloed- en urineonderzoek doen om onderliggende aandoeningen die de symptomen kunnen verklaren, uit te sluiten.
De eerste lijn van actie moet bestaan uit het testen en behandelen van onderliggende medische aandoeningen die de oorzaak van ABS kunnen zijn, zoals een verstoord microbioom, een verzwakte immuniteit of inflammatoire darmziekten. Bij patiënten die positief testen (via ontlastinganalyse) op schimmelovergroei van de Candida- en/of Saccharomyces-families, die commensalen zijn die pathogeen kunnen worden omdat ze koolhydraten uit de voeding kunnen omzetten in endogene alcohol, kan een combinatie van farmaceutische en plantaardige antischimmelmiddelen, in aanvulling op dieetveranderingen, nodig zijn om het evenwicht in de darmen te herstellen. Het is duidelijk dat iedere patiënt een biochemische eigenaardigheid heeft, zodat de behandelingsplannen voor iedere patiënt uniek zullen zijn.
Gelijk aan het anti-candida dieet moeten patiënten eenvoudige koolhydraten zoals suikers en geraffineerde voedingsmiddelen vermijden en een suikerarm dieet volgen waarbij frisdrank, sap, fruit, meel, gebak, brood, alcoholische dranken en zelfs bepaalde “gezonde” voedingsmiddelen zoals gefermenteerde voedingsmiddelen (bijv, kimchi, zuurkool, kvas, yoghurt, kefir, kombucha) die de aandoening kunnen verergeren omdat deze schimmels zich vermenigvuldigen door zich met deze voedingsmiddelen en dranken te voeden. Het wordt aanbevolen om een vetrijk, zeer koolhydraatarm (bv. ketogeen) dieet te volgen voor ABS totdat de bacteriële niveaus normaliseren en de symptomen verdwijnen. Het gebruik van natuurlijke suikeralternatieven, zoals het kruid stevia, is een veilige en goede keuze voor mensen die suikers willen verminderen vanwege een gistovergroei. Herbal antifungals en antimicrobiële kruiden, zoals knoflook, kunnen het proces versnellen zonder schade aan de lever of darmen (een gevolg van veel voorgeschreven medicijnen) door het behoud van de integriteit van de darm microbioom en niet het doden van de commensale / gunstige bacteriesoorten. Van de mono-ester, monolaurine, die in kokosolie zit, is aangetoond dat het indrukwekkende antimicrobiële en antischimmel eigenschappen bezit en een veel grotere antivirale activiteit heeft dan geïsoleerd laurinezuur alleen, en geen bedreiging vormt voor de nuttige darmflora.
Er zijn verschillende probioticastammen die effectief blijken te zijn bij gistovergroei, waaronder B. subtilis, een probioticum op basis van sporen dat verschillende antimicrobiële en antischimmel lipopeptiden kan produceren die helpen de interne bacteriële flora in de gastheer in balans te houden. Een 46-jarige man met de diagnose ABS kreeg na een aantal antischimmelmedicijnen om de schimmels competitief te remmen en het microbioom te normaliseren een probioticum van 3 miljard CFU in één stam van Lactobacillus acidophilus, en na 6 weken werd overgeschakeld op een meerstammig probioticum zonder schimmels. Hij nam langzaam weer koolhydraten op in zijn dieet, bleef meerstammige probiotica nemen en is sindsdien asymptomatisch gebleven, aldus de studie. Omdat de gezondheid van het darmmicrobioom in hoge mate bepalend is voor de robuustheid en de gezondheid van iemands immuunsysteem, is het van cruciaal belang dat we ons richten op preventie door een gezond immuunsysteem op te bouwen en de ideale omstandigheden (zoals hierboven genoemd) voor schimmelovergroei te vermijden.
Door: Caitlin Higgins, MS, CNS, LDN