Leer Perfect Spaans Uitspraak: 11 Probleemklanken die je doen klinken als een Gringo

Wat is de meest vleiende vraag die een niet-Spaanssprekende kan krijgen?

“¿De dónde eres? ¿Argentina?”

Wauw. Dat is gewoon het ultieme compliment.

Eerlijk, beter dan dat wordt het niet.

Wanneer mensen denken dat je uit een Spaanstalig land komt, weet je dat je Spaans eindelijk een nieuw niveau van uitmuntendheid heeft bereikt.

Maar dat bereik je niet zonder een perfecte uitspraak, ongeacht hoe vloeiend je Spaanse zinnen aan elkaar kunt rijgen.

Als je met moedertaalsprekers hebt gesproken en je hebt er nog niet een voor de gek gehouden, dan heb je nog wat werk te doen!

Zelfs als je denkt dat je Spaanse woorden perfect uitspreekt, is dat waarschijnlijk niet zo. Helaas horen we onze eigen stem veel anders dan anderen die horen. We hebben trillende kaakbeenderen, dempende spieren en allerlei andere dingen die in de weg zitten.

Een snel experiment: Neem jezelf op als je 1 minuut Spaans spreekt. Speel het af. Als je dit nog nooit hebt gedaan, zul je misschien verbaasd zijn over wat je hoort.

Jazeker, je stem klinkt hoger en dat is ook klote – maar het belangrijkste is dat sommige van je Spaanse woorden, hoe vloeiend je ook spreekt, nog steeds een beetje vreemd klinken, of misschien wel heel vreemd.

Als je nog steeds denkt dat je perfect klinkt, speel dan een opname af van een moedertaalspreker van het Spaans en speel dan je eigen stem nog een keer af. Zelfs de sprekers die Spaans als tweede taal bijna als moedertaal hebben, hebben moeite om de klanken te perfectioneren. Sommige klanken klinken gewoon een beetje anders als je ze uitspreekt.

Dat is volkomen normaal. Gelukkig is het geen hopeloze situatie.

We hebben ons hier gericht op alle belangrijke probleemklanken, en we weten precies hoe je je uitspraak kunt aanpassen totdat je klinkt als een moedertaalspreker van het Spaans.

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die je overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)

Het lange en korte van de Spaanse uitspraak

Iedereen zal je vertellen dat Spaans geen ingewikkelde taal is. Ze zullen je vertellen dat het accent zo eenvoudig is. Je hebt vast wel eens iemand horen zeggen dat “alle klinkers altijd hetzelfde klinken, zoals de letter a die in elk woord altijd hetzelfde klinkt, dus het is veel makkelijker om Spaans uit te spreken dan Engels!”

Okee, tuurlijk.

Laten we eerst eens beginnen met een paar kulargumenten die het Spaans je voor de voeten werpt. Er is een enorme verscheidenheid aan accenten, dialecten, spreektaal en straattaal. Als je in hetzelfde land van stad naar stad reist, zul je merken dat taalgebruik, tempo, ritme en accent allemaal aanzienlijk veranderen dankzij een paar meter regionale scheiding.

In de Andesregio’s van Latijns-Amerika vind je zangerig Spaans met prachtige zangerigheid en een langzamere cadans. In de kuststreken heb je sprekers die razendsnel de laatste lettergreep in de meeste langere woorden laten vallen en een handvol medeklinkers niet uitspreken. In meer inheemse gemeenschappen is het Spaans versmolten met de woorden en accenten van de plaatselijke moedertaal, wat de zaken nog uitdagender maakt. En dan heb ik het nog niet eens over de Caraïbische gebieden – vergeet alles wat je weet over de uitspraak van het Spaans, want daar spreken ze aantoonbaar hun eigen taal.

Toen ik in Ecuador woonde, kreeg ik vaak te maken met choque cultural (cultuurschok), gewoon door te reizen tussen de Amazone, de Andes en de kust. Na geleefd te hebben in landelijke, trage jungle gemeenschappen, resulteerde een weekendje weg naar de kust erin dat ik geen enkele snelpratende costeños (kustbewoners) de eerste anderhalve dag duidelijk verstond. Toen ik van Ecuador naar de Dominicaanse Republiek reisde, en bij een andere gelegenheid naar Argentinië, heb ik zeker een tijdje geploeterd voordat ik mijn Spaans weer onder de knie had.

Ik heb het al eerder gezegd en ik zeg het nog een keer: de “Qué difícil es hablar el español”-jongens konden niet meer op het geld slaan. Die video is niet voor niets een internetsensatie.

De basis van de Spaanse uitspraak

Dit zijn dingen die je snel leert tijdens het reizen en de omgang met moedertaalsprekers van het Spaans. Maar het internet biedt manieren om de diversiteit aan Spaanse accenten te ontdekken. Kijk eens naar deze indrukwekkend grondige, interactieve gids gemaakt door Ohio State University. Dit geeft je de kans om alle verschillende manieren van de Spaanse uitspraak te horen die je zult tegenkomen in de Spaanssprekende wereld.

Nu, om een goede basis te krijgen in de rechttoe rechtaan, formele Spaanse uitspraak – je weet wel, hoe moedertaalsprekers volgens de schoolboeken klinken – kun je een aantal andere educatieve bronnen verkennen. Probeer deze geweldige tool van de Universiteit van Iowa. Het geeft je een griezelig grondige kijk op hoe je Spaans spreekt, en vooral, hoe je verschillende Spaanse klanken produceert. Kijk hoe die neusholte aan het werk gaat!

Dus, in deze post, gaan we je introduceren aan de typische Spaanse uitspraak. Onze belangrijkste focus is om je te helpen de meest problematische Spaanse klanken correct uit te spreken. Daarnaast gaan we je ook helpen om veel meer casual cool te klinken, zoals een echte native speaker van het Spaans, dan je tekstboeken zullen doen.

Het is een beetje zoals het leren van het “Algemene Amerikaanse Accent,” dat wordt gekarakteriseerd als een vlak, over het algemeen ongeaccentueerd Engels uit het Middenwesten of Noordoosten van de Verenigde Staten. Als je dit als ESL-student zou beheersen, zou je behoorlijk goed Engels spreken.

Zeker, je zult de meeste sprekers van Amerikaans Engels kunnen verstaan, maar zul je bereid zijn om een paar buurtjongens uit Queens te verstaan? Zilte oude boeren uit New England? Zuidelijke plattelanders? Australiërs? Het antwoord is “ja”, je zult in staat zijn om de meeste mensen te begrijpen en te communiceren, maar je zult je ook snel moeten aanpassen als je door verschillende regio’s reist.

Als je een uitstekende Spaanse uitspraak wilt hebben, kijk dan eens naar FluentU.

De native Spaanse inhoud van FluentU’s video’s zal je in staat stellen om je uitspraak in een mum van tijd te verbeteren. Probeer het gratis uit en ontdek het zelf!

Leer een perfecte Spaanse uitspraak: 11 Probleemklanken die je als een Gringo laten klinken

Algemene Consonantproblemen

Alle Spaanse medeklinkers volgen strikte regels voor de klanken die ze maken, en er zijn weinig uitzonderingen. De klank van een medeklinker verandert alleen als hij gecombineerd wordt met bepaalde medeklinkers en klinkers, en zelfs dat is vrij eenvoudig. Er zijn lang niet zoveel combinaties en onregelmatigheden als bij de Engelse klanken.

Hoewel veel medeklinkers in het Spaans hetzelfde worden uitgesproken als in het Engels, is een veelgemaakte fout door niet-moedertaalsprekers het overdreven uitspreken van de medeklinkers in Spaanse woorden. De medeklinkers in het Spaans worden over het algemeen zachter uitgesproken, en we zullen in de rest van deze lijst op veel specifieke aspecten ingaan.

Algemene klinkerkwesties

Spaanse klinkers worden elke keer hetzelfde uitgesproken. Iedere. Iedere. Elke. keer. Leer ah, eh, ee, oh, oo, en je hebt goud in handen. Bekijk deze handige video, luister er een paar keer naar en oefen die klinkers tot je ze onder de knie hebt. Zoals de dame zegt: “cinco vocales, cinco sonidos” (vijf klinkers, vijf klanken).

Maar als je oefent, let dan op de lengte van de klinker. Spaanse klinkers worden korter en abrupter uitgesproken. In het Engels hebben we de neiging klinkers aan te laten slepen.

Voorbeeld: veel Engelstaligen spreken hola, dat twee korte en lieve klinkers heeft, uit als ooouulaaah. Ze laten de o en a veel te lang voortslepen. Probeer in plaats daarvan elke klinker in hola een halve seconde te laten klinken.

En dat de klinkers kort zijn, wil niet zeggen dat ze niet sterk worden uitgesproken. Oh, nee. Doe je mond wijd open als je deze klinkers uitspreekt. Om de letter a uit te spreken moet je je kaak laten zakken, en bij i moet je je mond wijd open doen en bijna grijnzen. Voor o en u moet je mond wijd open staan met afgeronde lippen. Je mond wijd open houden om klinkers uit te spreken is de sleutel om natuurlijk te klinken.

Dit blijven oefenen met elk Spaans woord dat je tegenkomt.

Accenttekens

Accenttekens zijn uiterst nuttig. Het verkeerd plaatsen of vergeten van een accent kan een groot verschil maken in de betekenis van je Spaanse zinnen. Bijvoorbeeld, ésta, esta en está hebben elk een verschillende betekenis, en je moet de klemtoon op de juiste lettergreep leggen wanneer je spreekt.

Als er een lang woord is waar je niet zeker over bent, controleer dan of er een accentplaats op het woord staat. Forvo is een geweldige internet-tool om de uitspraak van het Spaans te controleren, omdat ze je vaak verschillende regionale uitspraken geven. Ook Google Translate is hier heel geschikt voor, maar soms klopt de uitspraak niet helemaal.

B/V

Het verschil tussen “b” en “v” in het Engels is duidelijk. In het gesproken Spaans zijn b en v niet van elkaar te onderscheiden, en ze klinken allebei precies als de Engelse letter “b” in de meeste situaties.

In feite verwarren veel moedertaalsprekers van het Spaans ze, vooral sprekers die niet uitgebreid onderwijs hebben gehad over lezen en schrijven.

Als de b of v aan het begin van een woord komt, of als hij volgt op de letter m of n, spreek je hem uit als de letter “b” in het Engelse woord “ball”. Dit is een diepe, afgeronde b-klank. In elk ander woord begeef je je in de wateren van een echt vreemde uitspraak – de letters b en v doen iets vreemds. Probeer “b” als in “bal” uit te spreken zonder je lippen op elkaar te laten komen. Dat is je klank.

Probeer bijvoorbeeld het woord escoba (bezem) uit te spreken zonder je lippen op elkaar te laten komen. Je Spaanse b moet hier niet klinken als de “b” in “bal.” Als je dat onder de knie hebt, heb je een duidelijk gringo-probleemgeluid geëlimineerd.

Cl

Cl laat ons Engelssprekenden totaal ongracieus klinken. We hebben veel te veel tijd besteed aan het uitspreken van zowel de c als de l. In het Spaans heeft cl een zeer gracieuze, elegante klank. Dat komt omdat het vrij zacht en snel wordt uitgesproken.

Probeer ter illustratie maar eens het Engelse woord “clomp” uit te spreken. Je maakt waarschijnlijk een harde “c”-klank en blijft hangen op de “l”. De tong plakt aan het gehemelte, blijft daar hangen en produceert een sterke, modderig klinkende “l”. Dit is typisch voor het Engels, maar niet voor het Spaans.

Nu verwisselen we “clomp” voor aclarar (ophelderen) of claro (ophelderen). Probeer deze woorden uit te spreken door de hele cl-klank te reduceren tot een halve seconde. Slechts een halve seconde. Je tong moet alleen zachtjes tegen het dak van je mond tikken, en dan ga je snel en sierlijk verder met de volgende a.

Heb je die onder de knie? Dan bent u een stap dichter bij een zuiver, helder Spaans accent.

C/S

De letter c wordt uitgesproken als de Spaanse letter s wanneer die wordt gevolgd door de klinkers e en i. Wanneer die wordt gevolgd door de klinkers a, o, u of een medeklinker, gebruikt u een harde c.

De truc is om de harde c correct te krijgen. Wij Engelssprekenden nemen onze harde “c” zeer serieus. Het is een krachtige klank, die vergezeld gaat van adem die uit je mond stinkt. Spreek het Engelse woord “accommodate” eens krachtig uit. Voelde u de lucht uw mond verlaten toen u de harde “c”-klank maakte? Zo niet, probeer het dan nog eens – het gebeurt.

Het verschil met de Spaanse harde c is dat er geen lucht uit je mond mag komen vanwege de uitspraak. Test dit uit met het Spaanse acomodar (accomoderen). Dit moet helder worden uitgesproken, en er mag geen tijd worden besteed aan het blijven hangen op de harde c.

Heb je het? Mooi zo. Op naar de volgende!

D

Oh, de letter d. Dit is een enorm knelpunt voor elke aspirant-Spaanssprekende die een native speaker van het Engels is. Ik zou zeggen dat deze Engelse letter er mede verantwoordelijk voor is dat Amerikanen een waardeloos accent hebben in welke taal dan ook. Onze sterk en diep uitgesproken Engelse “d” – die klinkt als Homer Simpsons “D’oh!” – klinkt zo verdomd onelegant.

Als we een woord als “donut” zeggen, doen we onze mond wijd open en onze tongen rollen rond. Probeer dat woord eens te zeggen. Let op je tong. In het Spaans willen we er altijd naar streven om de Spaanse letter d uit te spreken, net als de “d” in “didn’t”. Dankzij de letter “i,” misschien, heeft deze letter “d” de neiging om op het puntje van onze tong te blijven hangen. Probeer dit woord maar eens uit te spreken in vergelijking met “donut” en voel het verschil in de positie en beweging van uw tong. Bij “Didn’t” hoeft je tong nauwelijks te bewegen.

Probeer deze zachtere, lichtere uitspraak van de “d” eens voor het Spaanse woord donar (schenken). Laat die tong niet bewegen! Hou hem in de richting van je voortanden.

Een andere truc met de Spaanse d is wanneer hij aan het eind van een woord komt in de vorm van -ado of -ada. Bijvoorbeeld pescado (vis) of enamorada (verliefd). In de Caraïben en de kuststreken (onder andere) zul je de -ado of -ada waarschijnlijk nooit volledig horen uitspreken. Pescado klinkt als pescao.

Dat is de meest extreme versie, maar overal waar je komt in de Spaanssprekende wereld zul je merken dat deze laatste lettergreep altijd zacht wordt uitgesproken – het is bijna niet aanwezig, tot op het punt dat je tong helemaal niet zou moeten bewegen of iets in je mond zou moeten aanraken om dit geluid te maken. De d moet heel moeilijk te horen zijn. Als je de do in pescado uitspreekt als de “do” in “donut”, heb je een probleem.

G/J/Gua

Ah, een tijdloze discussie tijdens de lunch op kantoor: spreek je de g in guacamole uit?

Als de Spaanse letter g voorafgaat aan een u, een a of een medeklinker, lijkt het een beetje op de harde Engelse “g” in “grape” of “gorilla.” Het enige verschil met deze Engelse letter “g” is, zoals met alle Spaanse medeklinkers, dat de Spaanse g iets zachter wordt uitgesproken.

Voordat we verder gaan met de letter g en zijn uitspraken, laten we eens kijken naar de Spaanse letter j. De letter j heeft een ademende “h” klank, zoals de “h” in “huis.” Misschien weet je dit al dankzij Spaanse leenwoorden in het Engels – bijvoorbeeld, hoe spreek je jalapeño uit? Precies: ha-la-payn-yoh.

Okee, laten we teruggaan naar die lastige letter g.

Als de g voorafgaat aan de i of de e, is het een zachte g en wordt hij uitgesproken als de Spaanse letter j. Dat betekent dat dezelfde ademende g-klank wordt gebruikt in de woorden Japón (Japan), girasol (zonnebloem) en germinar (ontkiemen).

Nu, betekent dat dat we de g-klank in guacamole uitspreken? Nope. Het blijkt dat het paar gu zijn eigen regels heeft. Wanneer gu wordt gevolgd door een i, e of o, zoals respectievelijk in pingüino (pinguïn), guerra (oorlog) en antiguo (oud), dan is de g hard. De formele Spaanse regels zouden kunnen voorschrijven dat gua deze klank volgt, maar de gesproken uitspraak is meestal whua.

Dat betekent dat aguacate (avocado), guacamole en Guayaquil (Ecuadoriaanse stad) allemaal worden uitgesproken met een whua-klank.

H

Dus, ik durf te wedden dat je al weet dat deze letter stil is. Het is vrij elementair. Toch wordt dit vaak vergeten door leerlingen wanneer ze Spaans spreken. Je raakt bepaalde woorden zoals almohada (kussen) of ahora (nu) en het is gewoon niet logisch om het niet uit te spreken. Maar je spreekt het nog steeds niet uit.

Wanneer je h in een woord ziet, doe dan alsof het niet bestaat, tenzij het in een ch-combinatie zit. Oh, of tenzij het in een grappig leenwoord zit zoals hámster.

R/RR

Je weet wat ik je ga vertellen, want je rr’s rollen kan een lastige zaak zijn. Je zou zelfs je genetica de schuld kunnen geven, aangezien sommige mensen een tong hebben met een beperktere mobiliteit. Maar als de meerderheid van de Spaanssprekenden het kan, kunt u het ook.

Een enkele r moet bijna klinken als de Spaanse d of als de Engelse “d”-klank in “udder.”

Het ligt op het puntje van je tong, niet achter in je keel zoals de Engelse letter “r”. Laten we dit demonstreren door het Engelse woord “urn” te zeggen. Hou de r-klank 5 seconden vast. Waar komt die vandaan? Je zult wel merken dat het een rommelend geluid is dat diep uit je mond en keel komt. Ik wil je dat nooit in het Spaans horen gebruiken.

Nu, als je eindelijk de rr tongrol onder de knie hebt, moet je niet overenthousiast worden en hem gebruiken waar je dat niet zou moeten doen. Bijvoorbeeld pero (maar) en perro (hond) onderscheiden zich door hun heel verschillende r-klanken.

Ik had ooit een vriend die overal rr gebruikte, en zelfs zo ver ging dat hij aan een serveerster in een restaurant vroeg “¿Tiene morro?” (Heeft u sass?) in plaats van “¿Tiene moro?” (Heeft u het heerlijke rijst-en-bonen gerecht moro?). Oeps!

L/LL

Welkom bij de eerste en enige Spaanse medeklinker waarvan ik je zal zeggen dat je hem beter moet uitspreken. Wij hebben een sierlijke “l”-klank in het Engels die niet bestaat in het Spaans. Dit is de delicate “l” die je ziet in “delicate” en “luister.” Voel waar je tong heen gaat als je deze twee woorden hardop uitspreekt. Het zou niet ver moeten gaan. Deze klank wordt gemaakt met het puntje van je tong lichtjes tegen je voortanden gedrukt.

In plaats daarvan wordt de Spaanse l liefdevol uitgesproken en vaak blijft hij hangen. Om te beginnen wordt hij altijd uitgesproken als de kleverige Engelse “l” in de woorden “English”, “glob” en “love”. Je tong moet tegen het dak van je mond drukken om deze klanken te maken, waardoor een rijke, holle toon ontstaat.

Terwijl je je klinkers nog steeds kort wilt houden, kun je pauzeren en blijven hangen op de letter l in woorden als “hola” en “loco”. Of zelfs, “¡hola, loco!”

Die maffe ll-letter is een heel ander balspel. Het is ook berucht om zijn drastische veranderingen in de verschillende regio’s. Over het algemeen wordt hij uitgesproken als de Engelse letter “y” in “yell.” Zo klinkt het Spaanse woord pollo (kip) als poy-yoh.

In gebieden met een grote inheemse bevolking en andere specifieke regio’s, kan dit meer klinken als de “li” in “reptilian.” Dat maakt dat pollo klinkt als poll-yo in plaats van het gebruikelijke poy-yo. In Argentinië en sommige andere streken klinkt ll als een kruising tussen ja en sh of ch, of als de “zsa” in Zsa Zsa Gabor. Dit is eigenlijk maar een weetje, tenzij je naar deze streken reist-je moet ll altijd als “y” blijven uitspreken, tenzij de plaatselijke bevolking je onder druk zet om het anders te doen.

Dus, je hebt het helemaal tot het einde gehaald! Als je alle bovenstaande punten onder de knie hebt, zal je Spaans ongelooflijk natuurlijk beginnen te klinken.

Het zal niet lang duren voordat iemand je vraagt: “Eh, ¿De qué parte de España eres?” (Uit welk deel van Spanje kom je?).

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die u overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)