Pueblo Rebellion, (1680), zorgvuldig georganiseerde opstand van Pueblo Indianen (in samenwerking met Apaches), die erin slaagden de Spaanse overheersing in New Mexico gedurende 12 jaar omver te werpen. De Pueblo’s, van oudsher een vreedzaam volk, hadden veel te verduren gehad na de kolonisatie van New Mexico in 1598. Het katholicisme werd hen opgedrongen door missionarissen die hun ceremoniële kuilen (kiva’s), maskers en andere heilige voorwerpen verbrandden. De Indianen werden berecht door Spaanse rechtbanken en kregen zware straffen – ophanging, zweepslagen, in stukken hakken (van handen of voeten), of veroordeling tot slavernij.
Vanaf 1645 waren er verschillende mislukte opstanden, waarna de medicijnmannen er telkens speciaal werden uitgepikt voor represailles. Eén medicijnman, Popé van de San Juan pueblo, verbitterd door zijn gevangenschap, geloofde dat hij door de geesten van de voorouders (kachinas) was opgedragen de oude gebruiken te herstellen; op 10 augustus 1680 leidde hij een grootscheepse opstand waaraan bijna alle Pueblo’s deelnamen. Op 21 augustus werden de Spanjaarden gedwongen te vluchten, waarbij 400 doden vielen, onder wie 21 priesters. De Indianen vierden hun overwinning door de vlekken van het christelijke doopsel uit te wassen, christelijke huwelijken nietig te verklaren en kerken te verwoesten. Zij bleven vrij tot 1692, toen New Mexico werd heroverd door Gov. Pedro de Vargas.