Vraag: “Wat is de Charismatische beweging?”
Antwoord: De Charismatische beweging is een interkerkelijke christelijke vernieuwingsbeweging en is een van de populairste en snelst groeiende krachten binnen de christelijke wereld van vandaag. De beweging vindt haar oorsprong in 1906, bij de Azusa Street missie in Los Angeles, Californië, een door Methodisten gesponsorde opwekking. Het was daar dat mensen beweerden “gedoopt te zijn door de Heilige Geest” op de wijze zoals opgetekend in Handelingen hoofdstuk 2 tijdens de viering van Pinksteren. Mensen die in tongen spraken en wonderen van genezing brachten de mensen tot een geestelijke razernij. De mensen die deze samenkomsten bijwoonden, verspreidden hun enthousiasme over de Verenigde Staten, en de Pinksterbeweging/Charismatische beweging begon.
In het begin van de jaren zeventig had de beweging zich verspreid naar Europa, en in de loop van de jaren tachtig breidde de beweging zich uit, met een aantal nieuwe denominaties die eruit voortkwamen. Het is niet ongebruikelijk om de invloed van de beweging te zien in veel andere kerkgenootschappen, zoals Baptisten, Episcopalen en Lutheranen, en ook in niet-confessionele kerken.
De beweging ontleent haar naam aan de Griekse woorden charis, dat de Engelse transliteratie is van het Griekse woord voor “genade”, en mata, dat het Griekse woord is voor “gaven”. Charismata betekent dus “genadegaven”. Het benadrukt de manifestaties van de gaven van de Heilige Geest als een teken van de aanwezigheid van de Heilige Geest. Deze gaven zijn ook bekend als de bijbelse “charisma’s”, of geestelijke gaven die een individu invloed of autoriteit zouden geven over grote aantallen mensen. De belangrijkste gaven onder deze “charisma’s” zijn het spreken in tongen en profeteren. Charismatici geloven dat de manifestaties van de Heilige Geest die aan de mensen in de kerk van de eerste eeuw werden gegeven, vandaag de dag nog steeds ervaren en beoefend kunnen worden.
De Charismatische beweging is het meest bekend om haar aanvaarding van het spreken in tongen (ook bekend als glossolalie), goddelijke genezing en profetieën als bewijs van de Heilige Geest. Op de meeste samenkomsten wordt gebeden en hartstochtelijk gezongen, gedanst, “in de geest” geschreeuwd en de handen en armen in gebed opgeheven. Ook het zalven van zieken met olie maakt vaak deel uit van de eredienst. Dit zijn de voornaamste redenen voor de groei en populariteit van de beweging. Hoewel groei en populariteit zeker wenselijk zijn, kunnen ze niet gebruikt worden als toetssteen voor de waarheid.
De vraag blijft: is de Charismatische beweging Schriftuurlijk? We kunnen die vraag het best op deze manier beantwoorden: we weten dat het sinds de schepping van de mensheid Satans verraderlijke meesterplan is geweest om een sluier te leggen tussen Gods kinderen en Gods onfeilbare Woord. Het begon in de hof van Eden toen de slang aan Eva vroeg: “Heeft God echt gezegd …?” (Genesis 3:1), en daarmee twijfel zaaide over het gezag en de echtheid van wat God had gezegd. Sinds die dag blijft hij de inerrantie en de toereikendheid van de Bijbel aanvallen. Zonder twijfel weten we dat Satan het tempo van deze strategie heeft opgevoerd (1 Petrus 5:8).
Heden ten dage zijn we getuige van een groeiende dreiging van demonische activiteit in het rijk van het wonderbaarlijke. Waar Satan er niet in slaagt om de Bijbel van ons af te pakken, werkt hij er hard aan om ons uit de Bijbel te halen. Hij doet dit eenvoudigweg door christenen zover te krijgen dat zij hun aandacht richten op de beweringen van mannen en vrouwen over een of andere bovennatuurlijke ervaring. Het resultaat is dat zij die op zoek gaan naar de ervaringen van anderen, tijd noch interesse hebben om de Schriften te doorzoeken naar Gods waarheid.
Het valt niet te ontkennen dat God wonderen doet. Een deel van wat in de Charismatische beweging gebeurt, kan heel goed een waar werk van de Heilige Geest zijn. Maar de kern van de waarheid is deze: het Lichaam van Christus heeft geen nieuwe apostelen nodig, noch nieuwe gebedsgenezers, noch zelfbenoemde wonderdoeners. Wat de Kerk nodig heeft, is een terugkeer naar het Woord van God en de verkondiging van de hele raad van God in de kracht en liefde van de Heilige Geest.