Zdjęcie: Saint Raymond of Peñafort’s Miracle by Jacopo Ligozzi | photo by Sailko
Saint of the Day for January 7
(1175 – 6 stycznia, 1275)
Opowieść o świętym Rajmundzie z Peñafort
Ponieważ Rajmund dożył setnego roku życia, miał okazję dokonać wielu rzeczy. Jako członek hiszpańskiej szlachty, miał środki i wykształcenie, aby zapewnić sobie dobry start w życiu.
Już w wieku 20 lat nauczał filozofii. Na początku lat 30-tych uzyskał doktorat z prawa kanonicznego i cywilnego. W wieku 41 lat został dominikaninem. Papież Grzegorz IX wezwał go do Rzymu, aby pracował dla niego i był jego spowiednikiem. Jedną z rzeczy, o którą poprosił go papież, było zebranie wszystkich dekretów papieży i soborów, które powstały w ciągu 80 lat od czasu podobnego zbioru dokonanego przez Gracjana. Rajmund sporządził pięć ksiąg zwanych Dekretałami. Były one uważane za jeden z najlepiej zorganizowanych zbiorów prawa kościelnego aż do kodyfikacji prawa kanonicznego w 1917 r.
Wcześniej Rajmund napisał dla spowiedników księgę spraw. Nosiła ona tytuł Summa de Casibus Poenitentiae. Nie była to tylko lista grzechów i pokut, ale także omówienie istotnych doktryn i praw Kościoła, które odnosiły się do problemu lub przypadku, z którym zwrócono się do spowiednika.
W wieku 60 lat Rajmund został mianowany arcybiskupem Tarragony, stolicy Aragonii. Zaszczyt ten wcale mu się nie podobał, skończyło się na chorobie i rezygnacji w ciągu dwóch lat.
Nie dane mu było jednak długo cieszyć się spokojem, bo gdy miał 63 lata został wybrany przez swoich współbraci dominikanów na głowę całego zakonu, następcę świętego Dominika. Rajmund ciężko pracował, odwiedził pieszo wszystkich dominikanów, zreorganizował ich konstytucje i zdołał przeforsować przepis, że mistrz generalny może złożyć rezygnację. Kiedy nowe konstytucje zostały zaakceptowane, Rajmund, wówczas 65-letni, złożył rezygnację.
Miał jeszcze 35 lat, aby przeciwstawić się herezji i pracować nad nawróceniem Maurów w Hiszpanii. Tomasza z Akwinu do napisania dzieła Przeciw poganom.
W setnym roku życia Pan pozwolił Rajmundowi przejść na emeryturę.
Refleksja
Rajmund był prawnikiem, kanonistą. Legalizm może wyssać życie z prawdziwej religii, jeśli stanie się zbyt wielką troską o literę prawa, zaniedbując ducha i cel prawa. Prawo może stać się celem samym w sobie, tak że wartość, którą prawo miało promować, zostaje przeoczona. Musimy jednak wystrzegać się popadnięcia w przeciwną skrajność i postrzegania prawa jako bezużytecznego lub czegoś, co należy lekceważyć. Prawo idealnie określa to, co leży w najlepszym interesie wszystkich i zapewnia, że prawa wszystkich są zabezpieczone. Od Rajmunda możemy nauczyć się szacunku dla prawa jako środka służącego wspólnemu dobru.
Święty Rajmund z Peñafort jest patronem:
Prawników
Przypominamy, że prawo jest dla nas czymś więcej niż tylko prawem.