10 Słynnych Odkrywców, Których Odkrycia Zmieniły Świat

Kiedy Europejczycy po raz pierwszy zaczęli żeglować przez Ocean Atlantycki, szukali nowych dróg do Chin i na Wschód, ale to, co znaleźli, było czymś więcej, niż sobie wyobrażali: Nowy Świat.

Dowiedz się więcej o niektórych z najsłynniejszych odkrywców w historii i ich rewolucyjnych odkryciach:

Marco Polo

Marco Polo był weneckim odkrywcą znanym z książki Podróże Marco Polo, która opisuje jego podróż do Azji i doświadczenia z nią związane. Polo podróżował szeroko z jego rodziny, podróżując z Europy do Azji od 1271 do 1295, pozostając w Chinach dla 17 z tych lat. W miarę upływu lat, Polo wzrosła w szeregach, służąc jako gubernator chińskiego miasta. Później, Kublai Khan powołał go jako urzędnika Privy Council. W pewnym momencie, był inspektorem podatkowym w mieście Yanzhou.

Około 1292, opuścił Chiny, działając jako consort po drodze do księżniczki mongolskiej, który został wysłany do Persji. W wiekach od jego śmierci, Polo otrzymał uznanie, że nie udało się dojść do jego drogi w czasie jego życia. Tak wiele z tego, co twierdził, że widział został zweryfikowany przez badaczy, naukowców i innych odkrywców. Nawet jeśli jego relacje pochodziły od innych podróżników, których spotkał po drodze, historia Polo zainspirowała niezliczoną liczbę innych poszukiwaczy przygód do wyruszenia w podróż i zobaczenia świata.

Christopher Columbus

Christopher Columbus był włoskim odkrywcą i nawigatorem. Po raz pierwszy wypłynął w morze jako nastolatek, biorąc udział w kilku rejsach handlowych po Morzu Śródziemnym i Egejskim. Jeden z takich rejsów, na wyspę Khios, we współczesnej Grecji, przyniósł mu najbliższy kontakt z Azją.

W 1492 roku wypłynął z Hiszpanii przez Ocean Atlantycki na statku Santa Maria, z towarzyszącymi mu statkami Pinta i Niña, w nadziei na znalezienie nowej drogi do Indii.

W latach 1492-1504 odbył w sumie cztery podróże na Karaiby i do Ameryki Południowej. Przypisuje mu się zasługi – i obwinia – za otwarcie obu Ameryk na europejską kolonizację. Kolumb prawdopodobnie zmarł 20 maja 1506 roku z powodu ostrego zapalenia stawów po infekcji, wciąż wierząc, że odkrył krótszą drogę do Azji.

CZYTAJ WIĘCEJ: Was Christopher Columbus a Hero or Villain?

Amerigo Vespucci

Ameryka została nazwana na cześć Amerigo Vespucciego, florenckiego nawigatora i odkrywcy, który odegrał wybitną rolę w eksploracji Nowego Świata.

10 maja 1497 r. Vespucci wyruszył w swoją pierwszą podróż, wyruszając z Kadyksu z flotą hiszpańskich statków. W maju 1499 roku, płynąc pod hiszpańską banderą, Vespucci wyruszył na swoją kolejną wyprawę, jako nawigator pod dowództwem Alonzo de Ojeda. Przekraczając równik, podróżowali do wybrzeży dzisiejszej Gujany, gdzie, jak się uważa, Vespucci opuścił Ojedę i udał się na eksplorację wybrzeży Brazylii. Podczas tej podróży Vespucci podobno odkrył rzekę Amazonkę i przylądek St. Augustine.

W czasie swojej trzeciej i najbardziej udanej podróży odkrył dzisiejsze Rio de Janeiro i Rio de la Plata. Wierząc, że odkrył nowy kontynent, nazwał Amerykę Południową Nowym Światem. W 1507 r. Ameryka została nazwana jego imieniem. Zmarł na malarię w Sewilli, w Hiszpanii, 22 lutego 1512 roku.

John Cabot

John Cabot był weneckim odkrywcą i nawigatorem znanym z podróży do Ameryki Północnej w 1497r, gdzie wysunął brytyjskie roszczenie do ziemi w Kanadzie, myląc ją z Azją. Dokładne miejsce lądowania Cabota jest przedmiotem kontrowersji. Niektórzy historycy uważają, że Cabot wylądował na wyspie Cape Breton lub w kontynentalnej Nowej Szkocji. Inni uważają, że mógł wylądować na Nowej Fundlandii, Labradorze lub nawet w Maine.

Po wypłynięciu w maju 1498 roku w podróż powrotną do Ameryki Północnej, zniknął, a ostatnie dni Cabota pozostają tajemnicą. Uważa się, że Cabot zmarł gdzieś w 1499 lub 1500 roku, ale jego los pozostaje tajemnicą. W lutym 1498 roku Cabot otrzymał pozwolenie na nową podróż do Ameryki Północnej. W maju tego roku wyruszył z Bristolu w Anglii z pięcioma statkami i załogą liczącą 300 ludzi. W trakcie podróży jeden statek został uszkodzony i popłynął do Irlandii, podczas gdy pozostałe cztery kontynuowały podróż. Od tego momentu istnieją tylko spekulacje co do losów podróży i Cabota.

Ferdynand Magellan

Pozostając w służbie Hiszpanii, portugalski odkrywca Ferdynand Magellan poprowadził pierwszą europejską podróż odkrywczą, podczas której opłynął kulę ziemską. Jako chłopiec, Magellan studiował tworzenie map i nawigację. W 1505 r., kiedy Magellan miał 20 lat, dołączył do portugalskiej floty, która płynęła do Afryki Wschodniej. W 1509 r. brał udział w bitwie pod Diu, w której Portugalczycy zniszczyli egipskie statki na Morzu Arabskim. Dwa lata później zbadał Malakkę, znajdującą się w dzisiejszej Malezji, i wziął udział w zdobyciu portu Malakka.

W 1519 roku, przy wsparciu Świętego Cesarza Rzymskiego Karola V, Magellan wyruszył, aby znaleźć lepszą drogę do Wysp Korzennych. W marcu 1521 r. flota Magellana dotarła do wyspy Homonhom na skraju Filipin z mniej niż 150 z 270 ludzi, którzy rozpoczęli wyprawę. Magellan prowadził handel z Radżą Humabonem, królem wyspy, i szybko nawiązała się między nimi więź. Hiszpańska załoga wkrótce zaangażowała się w wojnę między Humabonem a innym rywalizującym przywódcą, a Magellan zginął w bitwie 27 kwietnia 1521 roku.

Hernán Cortés

Hernán Cortés był hiszpańskim konkwistadorem, który zbadał Amerykę Środkową, obalił Montezumę i jego ogromne imperium azteckie oraz zdobył Meksyk dla korony Hiszpanii. Po raz pierwszy wyruszył w podróż do Nowego Świata w wieku 19 lat. Cortés dołączył później do ekspedycji na Kubę. W 1518 r. wyruszył na podbój Meksyku.

Cortés sprzymierzył się z niektórymi rdzennymi mieszkańcami Meksyku, ale w stosunku do innych użył śmiercionośnej siły. Walczył z wojownikami Tlaxacan i Cholula, a następnie postawił sobie za cel przejęcie władzy nad imperium Azteków. Szacuje się, że w krwawych walkach o dominację nad Aztekami, Cortés i jego ludzie zabili nawet 100 000 rdzennych mieszkańców. Król Hiszpanii Karol I (znany również jako Święty Cesarz Rzymski Karol V) mianował go gubernatorem Nowej Hiszpanii w 1522 roku.

Sir Francis Drake

Amiral angielski Sir Francis Drake był drugą osobą, która opłynęła kulę ziemską i był najbardziej znanym marynarzem epoki elżbietańskiej.

W 1577 roku Drake został wybrany na przywódcę ekspedycji, której celem było opłynięcie Ameryki Południowej, przepłynięcie Cieśniny Magellana i zbadanie wybrzeży leżących za nią. Wyprawa zakończyła się sukcesem, a po triumfalnym powrocie w 1580 roku Drake został pasowany na rycerza przez królową Elżbietę I. W 1588 roku Drake brał udział w pokonaniu przez Anglików hiszpańskiej Armady, ale zmarł w 1596 roku na dyzenterię po nieudanej misji rajdowej.

Sir Walter Raleigh

Sir Walter Raleigh był angielskim odkrywcą, żołnierzem i pisarzem. W wieku 17 lat walczył z francuskimi hugenotami, a później studiował w Oksfordzie. Stał się ulubieńcem królowej Elżbiety I po służbie w jej armii w Irlandii. W 1585 r. został pasowany na rycerza, a w ciągu dwóch lat został kapitanem gwardii przybocznej królowej.

Wczesny zwolennik kolonizacji Ameryki Północnej, Raleigh chciał założyć kolonię, ale królowa zabroniła mu opuszczać jej służbę. W latach 1585-1588 uczestniczył w kilku wyprawach przez Atlantyk, próbując założyć kolonię w pobliżu Roanoke, na wybrzeżu dzisiejszej Karoliny Północnej, i nazwać ją „Virginia” na cześć dziewiczej królowej Elżbiety. Oskarżony o zdradę przez króla Jakuba I, Raleigh został uwięziony i ostatecznie skazany na śmierć.

James Cook

James Cook był kapitanem marynarki wojennej, nawigatorem i odkrywcą. Po odbyciu służby jako praktykant, Cook wstąpił do brytyjskiej marynarki wojennej i w wieku 29 lat awansował na kapitana statku. Podczas wojny siedmioletniej (1756-1763) dowodził zdobytym statkiem dla Royal Navy. W 1768 r. objął dowództwo pierwszej ekspedycji naukowej na Pacyfik.

W 1770 roku, na swoim statku HMB Endeavour, Cook sporządził mapy Nowej Zelandii i Wielkiej Rafy Koralowej w Australii. Obszar ten został uznany za jeden z najniebezpieczniejszych obszarów do nawigacji na świecie. Później obalił istnienie Terra Australis, legendarnego południowego kontynentu. Podróże Cooka pomogły pokoleniom odkrywców i dostarczyły pierwszej dokładnej mapy Pacyfiku.

Francisco Pizarro

W 1513 roku hiszpański odkrywca i konkwistador Francisco Pizarro dołączył do Vasco Núñeza de Balboa w jego marszu do „Morza Południowego”, przez Przesmyk Panamski. Podczas swojej podróży Balboa i Pizarro odkryli to, co dziś znane jest jako Ocean Spokojny, choć Balboa rzekomo dostrzegł to pierwszy i dlatego przypisuje się mu pierwsze europejskie odkrycie oceanu.

W 1528 roku Pizarro wrócił do Hiszpanii i udało mu się zdobyć zlecenie od cesarza Karola V. Pizarro miał podbić południowe terytoria i założyć tam nową hiszpańską prowincję. W 1532 roku, w towarzystwie swoich braci, Pizarro obalił inkaskiego wodza Atahualpę i podbił Peru. Trzy lata później założył nową stolicę w Limie. Z biegiem czasu narastało napięcie między konkwistadorami, którzy pierwotnie podbili Peru, a tymi, którzy przybyli później, by zaskarbić sobie prawa do nowej hiszpańskiej prowincji. Konflikt ten doprowadził w końcu do zabójstwa Pizarra w 1541 roku.