Jednym z najbardziej ekscytujących trendów wydawniczych w ciągu ostatnich kilku lat jest wzrost liczby książek autorstwa LGBTQIA+, które są wydawane – nawet z budżetami marketingowymi! Oczywiście, przed nami jeszcze długa droga do rzeczywistego parytetu wydawniczego, ale liczba i zakres książek queerowych, które pojawią się w 2020 roku, jest mimo wszystko porywająca. (Naprawdę ciężko było mi zawęzić tę listę do 15 tytułów; spokojnie mogłaby być dwa razy większa). Oto niektóre z najbardziej oczekiwanych książek pisarzy LGBTQIA+, które ukażą się w pierwszej połowie 2020 roku:
You Were Born For This by Chani Nicholas
(HarperOne, 1/7)
Słuchaj, czasami astrologia może wydawać się nieunikniona, szczególnie dla osób queer. Mamy reputację osób, które mają na jej punkcie obsesję. Czasami można odnieść wrażenie, że jeśli jeszcze jedna osoba zapyta cię o twój znak przy pierwszym spotkaniu, stracisz go. Czasami możemy mieć wrażenie, że kryształy idą po ciebie, karty tarota mają cię pogrzebać. (Dla doskonałego eseju o mocy, przyjemności i bólu tarota, odsyłam do The Querent Alexandra Chee). Ale Chani Nicholas może właśnie złagodzić twój astrologiczny niepokój dzięki swojej debiutanckiej książce. Internetowy astrolog, który ma wiernych czytelników i horoskopów ponad milion i artykuły w New York Times, Buzzfeed i The Atlantic wśród dziesiątków innych – jest o tym, że wszystko jest proste. W You Were Born For This: Astrology for Radical Self-Acceptance, Nicholas rozbija to, co może wydawać się przytłaczającym światem zawiłości, aby poprowadzić czytelnika przez jego wykres urodzeniowy. Dzięki podpowiedziom do prowadzenia dziennika, które zachęcają do działania, oraz naciskowi na astrologię jako narzędzie do tworzenia ram, a nie przepowiedni, „Urodziłeś się po to” jest odświeżająco szczery i przystępny.
Homie by Danez Smith
(Graywolf, 1/21)
Danez Smith jest potęgą poezji. To jest po prostu obiektywny fakt. Ich zbiór Don’t Call Us Dead z 2018 roku był finalistą National Book Award i eksplorował tematy odmieńczości, czarnej miłości, statusu HIV, śmierci, życia i Ameryki. Ich nowa kolekcja, która ma dwa tytuły (wyjaśnione w tym świetnym wątku na Twitterze), jest luźno o przyjaźni jako potężnej formie miłości i rodziny. Ich język jest zawsze elektryczny, a Homie nie jest tu wyjątkiem. Sposoby, w jakie Smith łączy składnię, humor, cześć i irreverence są oszałamiające, a ten zbiór odesów jest zobowiązany do bycia powszechnym ulubieńcem poezji 2019 roku.
Real Life by Brandon Taylor
(Riverhead, 2/18)
Brandon Taylor, który jest starszym redaktorem w Electric Literature i pisarzem w Lit Hub, w końcu obdarowuje świat debiutancką powieścią, która jest tak cicho poruszająca, że nie będziesz wiedział, co cię uderzyło do końca. Podążając za introwertycznym doktorantem o imieniu Wallace w bliskiej trzeciej osobie, powieść umiejętnie splata historię przyjaźni i powierzchowności, subtelnych i wszechobecnych sposobów, w jakie biała supremacja odgrywa się w zdominowanej przez białych grupie przyjaciół na Środkowym Zachodzie, queerowej miłości i queerowego zauroczenia. Jest to również najlepszy portret wewnętrznego i zewnętrznego życia introwertyka, jaki kiedykolwiek powstał. Z gładką prozą i głęboko zniuansowanym bohaterem, Prawdziwe życie to jedna z tych ponadczasowych historii, która doskonale oddaje moment pokoleniowy.
Fiebre Tropical by Juliana Delgado Lopera
(Feminist Press, 3/3)
Ta pełna blasku powieść nagrodzonej Lambda Literary Award kolumbijskiej pisarki i historyczki Delgado opowiada historię 15-letniej Franceski. Przeprowadzając się z matką z jej ukochanej Bogoty do Miami, do kamienicy pełnej mrówek i ewangelickiego kościoła, który domaga się coraz większej pobożności matki, Francesca nie jest zachwycona nowym życiem. Ale w kościele poznaje córkę pastora, Carmen, zakochuje się i próbuje pokochać Jezusa, by zbliżyć się do niego. Fiebre Tropical jest na przemian zabawna i smutna, elektryczna i zawrotna. Opowieść o dojrzewaniu jako nastolatka queer, imigrantki, córki, dwujęzycznego dziecka, złożonej istoty ludzkiej, ta książka ma szybkie tempo i energię, a jednocześnie jest serdeczna i porywająca.
Under the Rainbow by Celia Laskey
(Riverhead, 3/3)
Ta powieść Celii Laskey jest jednym z najbardziej zaskakujących debiutów roku. Z zewnątrz jej struktura wydaje się skomplikowana – jedenastu narratorów, każdy z osobnym rozdziałem (tylko jeden dostaje dwa), oraz założenie małe miasteczko kontra outsiderzy. Ale Laskey ma smykałkę, bo ta książka działa na niemal każdym poziomie. Kiedy małe miasteczko Big Burr, KS zostaje nazwane „najbardziej homofobicznym miasteczkiem w USA” przez krajową organizację non-profit, ta wysyła „grupę zadaniową” odmieńców, którzy mają tam mieszkać przez dwa lata. Wiecie, żeby zmienić serca i umysły. Powstała w ten sposób szalona – ale też głęboko rezonująca, złożona i serdeczna – historia (a raczej historie) jest tak wciągająca i fascynująca, jak tylko można sobie tego życzyć od powieści. Szeroki wachlarz perspektyw dodaje niuansów, a nie umniejsza ich; różne głosy czują się niezbędne dla całości. Ta książka przypomina mi trochę nowelizowaną wersję jednej z moich ulubionych książek 2019 roku, Samanthy Allen’s Real Queer America, i będzie rezonować z każdym czytelnikiem, który chce naprawdę mięsistej, zabawnej i szybkiej powieści. Ponadto, jest dedykowany „moim queerom”, co jest tylko pierwszym uśmiechem, który ta książka wyciągnie od ciebie.
LATER by Paul Lisicky
(Graywolf, 3/17)
Paul Lisicky jest znanym autorem pięciu wcześniejszych książek, w tym dwóch powieści i dwóch pamiętników. W Later Lisicky opisuje swój pobyt w Provincetown we wczesnych latach 90-tych, mekce i przystani artystów queerowych. Jednak w samym środku kryzysu AIDS, kiedy tak wiele osób z tej społeczności umierało, Provincetown zmieniło się tak samo, jak zmienił się cały queerowy krajobraz. Zagłębiając się w dychotomię utopii i dystopii, w ciała, miłość, wspólnotę i życie queer, Lisicky wnosi swoją charakterystyczną uważną i bogatą prozę do kolejnego czułego, witalnego dzieła literackiego.
dayliGht by Roya Marsh
(MCD x FSG, 3/31)
Debiutancki zbiór poetki, performerki i aktywistki Royi Marsh jest jednym z najbardziej ekscytujących, jakie ukazały się w tym roku nakładem dużego wydawnictwa. Obejmuje jej własne doświadczenia z dorastania jako czarnej kobiety butch, queer w Ameryce; ożywia złożoność dojrzewania w heteronormatywnym, białym, supremacjonistycznym społeczeństwie, które kontroluje płeć. Jest mocna i ostra, obfita i wielka. Ta książka cię wciągnie i pozostanie w twoim ciele długo po tym, jak skończysz czytać.
Wow, No Thank You by Samantha Irby
(Vintage, 4/7)
Kolejny wpis w kategorii „najlepsze dedykacje” (ten jest dedykowany Wellbutrinowi), Trzeci zbiór esejów Samanthy Irby pokazuje, że, jak najdroższy ser, z czasem staje się ona coraz lepsza (czuję, że doceniłaby tę metaforę, ale wymyśliłaby też dziesięć razy dowcipniejszą). Jeśli z jakiegoś powodu (którego nie potrafię zgłębić) nie znacie Irby, jest ona autorką Meaty (2013, z wznowieniem w 2018) i We Are Never Meeting in Real Life (2017), a także napisała odcinek pool party w telewizyjnej adaptacji wydanego przez Hulu w 2015 roku memoir-in-essays Lindy West, Shrill. Irby jest, słowem, które nie jest słowem, smartfunny. Wow, No Thank You jest napisana w podobnym stylu jak jej poprzednie zbiory, pełna szczegółów z poplątanego życia; udowadnia, że pojęcie często nauczane na zajęciach z pisania, że im bardziej specyficzne pisanie jest, tym bardziej uniwersalne. Eseje zawarte w tym zbiorze dotyczą niewygód ciała, absurdów i frustracji związanych z próbami pracy w Hollywood (i z samą branżą), lat 90-tych, przeprowadzki z żoną z Chicago do małego miasteczka, kultury bougie, a także, owszem, zwierząt (Irby przez 14 lat pracowała w szpitalu dla zwierząt, a także prawie urodziła psa). Eseje tutaj zawarte wibrują humorem i relacyjnością (przepraszam za użycie tego słowa), i zostaną przyjęte z otwartymi ramionami przez wielu fanów jej twórczości (i miejmy nadzieję, że przez tych, którzy jeszcze jej nie odkryli, jeśli są tacy ludzie).
The Subtweet by Vivek Shraya
(ECW Press, 4/7)
Vivek Shraya to ikona sztuki multidyscyplinarnej. Muzyk, artysta wizualny, pisarz, filmowiec, aktor i ogólnie rzecz biorąc magnetyczna istota ludzka, Shraya przeciwstawia się, wywraca i rozbija ograniczenia kapitalizmu, białej supremacji, mizoginii – które tak naprawdę są tym samym. Ich druga powieść skupia się na Neeli, autorce tekstów piosenek, i słynnej piosenkarce Rukmini- lub RUK-MINI, jak jest znana. Kiedy RUK-MINI wykonuje cover jednej z piosenek Neeli, który staje się viralem, nawiązuje się między nimi szybka, głęboka i zażarta przyjaźń, jaką często mogą nawiązać kobiety. Ale ta przyjaźń nie jest odporna na presję mediów społecznościowych, zazdrość i, cóż, biały supremacjonistyczny cis-hetero patriarchat. Z charakterystycznym dla siebie humorem i sercem, Shraya dostarcza kolejną promienną książkę – w komplecie z własną ścieżką dźwiękową, ponieważ mówimy tu o Vivek Shraya.
Niebo Emersona Whitneya
(McSweeney’s, 4/14)
Ten wspaniały, krótki pamiętnik, napisany przez poetę i nauczyciela Goddard College Emersona Whitneya, został porównany do „Argonautów” Maggie Nelson, i nie bez powodu. Jego giętka struktura gatunkowa i liryczne, intelektualne, zmysłowe linie przypominają o tym innym filarze dowodu, że poeci piszą jedne z najlepszych pamiętników (i fikcji). Ale kategoryzacja gatunkowa jest sprzeczna z sednem tej książki, podobnie jak wszelkie porównania do innych pisarzy – „Niebo” jest samotne i jak każda mądra, ale przyjemna praca, która angażuje się w teorię queer, kwestionuje wszystko. Dotyczy to również tego, czym w ogóle jest „ja” oraz tego, co, jak i kto kształtuje nasze poglądy na świat i samych siebie, gdy dorastamy. Melodyjne i wciągająco napisane Niebo zachwyci każdego, kto kocha czytać dla piękna i intelektualnego wyzwania jednocześnie.
Apsara Engine by Bishakh Som
(Feminist Press, 4/14)
Jest to jedyna powieść graficzna na tej liście – cóż, tak naprawdę jest to zbiór opowiadań graficznych – i kolejny dowód na multidyscyplinarne bogactwo tak wielu literackich artystów queer. Aspara Engine – pierwszy utwór fikcyjny autorstwa artystki, ilustratorki i architektki Som – jest wspaniale zilustrowany i pełen postaci zróżnicowanych pod względem płci i seksualności. Przemierzając znane i nieznane, sceneria Aspara Engine jest tak bogata jak jej bohaterowie, a fabuła tak niepokojąca, jak głęboko wciągająca i piękna. Podejmując tematy przeszłości i teraźniejszości, miłości i tęsknoty, miejskości i mitologii, jest to tętniący życiem debiut.
Vanishing Monuments by John Elizabeth Stintzi
(Arsenal Pulp Press, 5/5)
John Elizabeth Stintzi ma nie jedną, ale dwie książki, które ukażą się w 2020 roku – ich zbiór poezji Junebat ukaże się 7 kwietnia nakładem House of Anansi. Są to więc tak naprawdę dwie rekomendacje w jednej, ponieważ Stintzi, której prace pojawiały się wszędzie, od Ploughshares po The Kenyon Review, jest na fali wznoszącej. Ich debiutancka powieść skupia się na niebinarnej nauczycielce i fotografce Alani Baum, która nie widziała swojej matki od prawie 30 lat, odkąd uciekła z domu w wieku 17 lat. Kiedy dostają wiadomość, że ich matka przebywa w domu opieki z pogłębiającą się demencją, wracają do opustoszałego domu z dzieciństwa, mierząc się z żalem (i miłością) do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Kilka ostatnich książek wspomnieniowych zgłębiało, co to znaczy być osobą queer ze starzejącym się rodzicem – na myśl przychodzą „Native Country of the Heart” Sherríe Moragi i „Motherland” Elissy Altman – ale bardzo niewiele fikcji, a tym bardziej z niebinarnym bohaterem, przemierza to terytorium. Znikające pomniki to świetnie napisana powieść od ekscytującego pisarza, mile widziana historia queer w połowie życia, której wielu z nas pragnie.
Boys of Alabama by Genevieve Hudson
(W. W. Norton, 5/12)
Genevieve Hudson poprzednie książki – zbiór opowiadań Pretend We Live Here (Future Tense Books, 2018) i esej w formie książki A Little In Love With Everyone (Fiction Advocate, 2018), a także jej liczne opowiadania w lit mags od McSweeney’s do Joyland do No Tokens – ugruntowały jej pozycję jako literackiego faworyta wśród tych, którzy śledzą jej twórczość. W tej debiutanckiej powieści Hudson wykorzystuje swoje umiejętności opowiadania z niezwykłą wyobraźnią, posługując się realizmem magicznym, mieniącymi się obrazami i błyskotliwym rozwojem postaci, by opowiedzieć historię niemieckiego nastolatka z Alabamy, jego gotyckiej, czarodziejskiej miłości, futbolu i religii, życia i śmierci, tęsknoty i wyboru. Boys of Alabama najlepiej czyta się bez znajomości fabuły – idź naprzód, drogi czytelniku, i daj się olśnić.
We Had No Rules by Corinne Manning
(Arsenal Pulp Press, 5/12)
Ten debiutancki zbiór opowiadań pochodzącej z Seattle pisarki, artystki i nauczycielki Corinne Manning jest dokładnie taką książką, jakiej potrzebuje queerowy kanon. Czyta się ją tak dobrze, że przy niecałych 200 stronach można ją skończyć za jednym posiedzeniem – ale będzie się ona utrzymywać jeszcze długo po tym skoncentrowanym okresie czasu. Opowiadania bez trudu łączą humor, emocje, żywą prozę i szersze rozważania na temat kapitalizmu, asymilacji i autonomii odmieńców. Książka jest tak samo potrzebna, jak zachwycająca, nie można jej przegapić.
Fairest by Meredith Talusan
(Viking, 5/28)
W tym oszałamiającym, debiutanckim pamiętniku pisarki i redaktorki współtworzącej dla nich.., Meredith Talusan kreśli wszechstronną i pełną niuansów historię swojego dojrzewania jako filipińskiego dziecka z albinizmem, imigrantki do USA, osoby queer i transseksualnej, która odmawia przyjęcia prostych, nakazowych lub w inny sposób ograniczających wyobrażeń na temat któregokolwiek z tych wyznaczników tożsamości. Soczysta proza Talusan i jej zdolność do nieustannego kwestionowania, przesuwania i redefiniowania arbitralnych granic płci, seksualności, tożsamości, niepełnosprawności i instytucji, składają się na opowieść, która jest równie wciągająca, co potrzebna. To wspaniała książka pełna miłości, rodziny, zaniedbania, rasy, władzy i tego, co to znaczy żyć.
.