Chmiel, który nasiąka piwem pomiędzy fermentacją a pakowaniem nazywamy chmielem suchym, choć w rzeczywistości ulega on w tym procesie zamoczeniu. Termin taki jak chmiel kondycjonujący lub chmiel wtórny mógłby być bardziej opisowy, ale nadal określamy go jako suchy z tego samego powodu, dla którego nadal nazywamy kawałek tarcicy o wymiarach 1½” x 3½” kawałkiem 2by-4: to tradycja.
Suche chmielenie domowego piwa jest doskonałym sposobem na wprowadzenie świeżego aromatu chmielu do każdego stylu, ale jasne jabłka i IPA są szczególnie kojarzone z tą techniką. To, czy chmielimy na sucho całymi liśćmi czy granulatem, zależy od nas: Chmiel liściasty będzie miał tendencję do unoszenia się na powierzchni cieczy, podczas gdy chmiel granulowany rozpadnie się na chmielowy szlam, który opadnie na dno. Bardziej niż cokolwiek innego, Twój wybór może sprowadzić się do tego, co jest dostępne.
Oto trzy popularne sposoby na dostarczenie chmielonej na sucho dobroci do Twojego piwa domowego.
Suchy chmiel we wtórnym (luźny)
Suche chmielenie we wtórnym z luźnym chmielem jest prawdopodobnie najczęściej stosowaną metodą. Po zakończeniu fermentacji, na co wskazuje stabilny odczyt wagi końcowej, przenieś piwo do kadzi, ale nie dodawaj jeszcze suchego chmielu. Zastanów się, jak długo chcesz leżakować piwo w beczce wtórnej i oszacuj dzień, w którym będziesz je beczkował lub butelkował. Następnie zaplanuj dodanie chmielu na około 5 do 7 dni przed tym terminem. Całkowita ilość czasu, w którym suchy chmiel pozostaje w kontakcie z piwem zależy od Ciebie, ale nie ma żadnych korzyści z chmielenia na sucho dłużej niż tydzień.
Gdy jesteś gotowy do dodania suchego chmielu, po prostu otwórz kadzielnicę i wrzuć go do niej. Nie trzeba go dezynfekować, ponieważ chmiel jest naturalnym środkiem konserwującym i ma właściwości antybakteryjne. Alkohol zawarty w gotowym piwie również pomoże utrzymać robaki na dystans.
Suchy chmiel we wtórnym (zamkniętym)
Ta metoda jest taka sama jak pierwsza, ale zamiast pozwolić chmielowi swobodnie pływać w piwie, używasz jakiejś metody zamknięcia. Ułatwia to sprzątanie i pomaga utrzymać materię chmielową z dala od syfonu, gdy nadejdzie czas przenoszenia piwa do opakowania.
Nylonowe torebki z siatki działają dobrze, ale unikaj ich używania ze standardowymi szklanymi kuflami: trudno będzie odzyskać chmiel po wchłonięciu przez niego płynu. Plastikowe karboje, takie jak Better Bottles, mają szersze szyjki i mogą łatwiej pomieścić torebki z chmielem. Jeśli wolisz tradycyjne szklane karafki, niektórzy sprzedawcy oferują długie, wąskie rurki z siatki ze stali nierdzewnej, które wsuwa się przez szyjkę do naczynia. Upewnij się, że zdezynfekowałeś torebkę lub rurkę siatkową przed dodaniem chmielu.
Suchy chmiel w pierwszej fermentacji
Jeśli mam mało czasu, często chmielę na sucho w pierwszej fermentacji, zwłaszcza jeśli użyłem szczepu drożdży o dużej kłaczkowatości, który tworzy twarde ciasto na dnie. Fermentuję w plastikowych wiaderkach, co sprawia, że chmielenie na sucho w woreczku z siatki jest bardzo proste. Potem to już tylko kwestia wyjęcia worka w dniu butelkowania i uważania, żeby nie zassać zbyt dużo drożdży za pomocą syfonu. Robienie wszystkiego na początku pozwala również uniknąć potencjalnego utleniania, które mogłoby się pojawić przy przenoszeniu do drugiego zbiornika.