Piłkarze, hokeiści i piłkarze nie są jedynymi, którzy zostają odsunięci na boczny tor z powodu problemów z kolanami. Podobnie jak sportowcy, również psy mogą doznać kontuzji więzadła krzyżowego. W rzeczywistości, uszkodzenie więzadła krzyżowego jest drugim najczęstszym schorzeniem ortopedycznym występującym u psów po dysplazji stawu biodrowego i jest najczęściej operowanym schorzeniem ortopedycznym u naszych psich przyjaciół.
Tak jak u ludzi, w kolanie psa znajdują się dwa więzadła krzyżowe, które tworzą krzyż (stąd pochodzi nazwa „krzyżowe”). Zarówno u ludzi, jak i u psów, przednia część krzyżowa jest więzadłem, które ulega kontuzji, z wyjątkiem naszych czworonożnych przyjaciół, które jest znane jako „czaszkowe” więzadło krzyżowe – tak więc technicznie rzecz biorąc, mimo że często mówi się o nim ACL, jest to prawidłowy skrót CCL.
Inną różnicą jest to, że urazy ACL u ludzi są zazwyczaj urazami sportowymi. U psów tak nie jest. Zamiast tego, więzadło stopniowo staje się słabsze w czasie, częściowo z powodu genetyki. To dlatego widzimy to tak powszechnie w niektórych rasach. Zwykła aktywność może spowodować rozerwanie osłabionego więzadła bez żadnej nadzwyczajnej siły lub urazu.
KCL przede wszystkim zapobiega przesuwaniu się kości podudzia (tibia) do przodu i kości uda (femur) do tyłu. Kontuzja powoduje niestabilność stawu, co skutkuje dyskomfortem i następującymi wspólnymi objawami:
1. Kulawizna
Może pojawić się bez ostrzeżenia, kiedy osłabione więzadło ustępuje podczas biegu lub zabawy psa. Psy mogą nagle poczuć się tak niewygodnie, że w ogóle nie postawią nogi.
Alternatywnie, niektóre psy wykazują stopniowo pogarszającą się kulawiznę przez tygodnie lub miesiące. Może się wydawać, że ich stan poprawia się wraz z odpoczynkiem, ale potem znów stają się kulawe, kiedy stają się bardziej aktywne.
2. nienormalne siedzenie
Mogą siedzieć lub leżeć z nogą wystającą na bok, a nie schowaną jak zwykle, ponieważ boli je zginanie kolana.
3. Kulawizna & sztywność w obu tylnych nogach
Mimo, że zazwyczaj najpierw zauważa się kulawiznę na jednej nodze, około 60 procent pacjentów, którzy doznali urazu CCL, w ciągu dwóch lat doznaje urazu w drugim kolanie. Jeśli oba urazy wystąpią w tym samym czasie i oba kolana zostaną dotknięte jednocześnie, pies może wydawać się „sztywny” w tylnej części, niechętnie wychodzić na normalne spacery lub w ogóle wstawać.
4. Pogrubienie kolana & obrzęk
UrazyCCL powodują stan zapalny i obrzęk kolana, a z czasem rozwija się tkanka bliznowata. To sprawia, że kontuzjowana strona wygląda na większą niż normalne kolano.
5. Klikanie
Chodzenie na niestabilnym kolanie powoduje większy nacisk na inne struktury w stawie. Łąkotka, poduszka chrzęstna pochłaniająca wstrząsy, może łatwo ulec rozerwaniu lub uszkodzeniu w wyniku nieprawidłowego ruchu kolana. Czasami powoduje ona słyszalne „kliknięcie” w kolanie, które można usłyszeć podczas chodzenia. Kontuzja łąkotki jest dość niewygodna, więc zazwyczaj występuje znaczna kulawizna, jak również klikanie.
Leczenie
Ponieważ CCL ulega kontuzji z powodu bycia zbyt słabym, niestety nie będzie się leczyć za pomocą odpoczynku lub leków. Choć tkanka bliznowata, która tworzy się wokół kolana z czasem pomaga, jedynym sposobem, aby naprawdę rozwiązać problem kulawizny jest operacja. Na szczęście jest ona zazwyczaj bardzo skuteczna, a dzięki obecnym zabiegom chirurgicznym, takim jak „TPLO” lub „TTA”, nawet bardzo duże psy mogą wrócić do aktywności i komfortu.