Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, że wybredne jedzenie twojego dziecka jest czymś więcej niż tylko wybrednym jedzeniem? Podczas gdy większość maluchów i małych dzieci doświadcza pewnego rodzaju wybrednego jedzenia jako normalnej części ich dziecięcego rozwoju, istnieje granica, na której normalne wybredne jedzenie może stać się niebezpieczne – i gdzie interwencja medyczna i psychologiczna może być konieczna.
Zaburzenia unikania/ograniczania przyjmowania pokarmów (ARFID) charakteryzują się zaburzeniami w jedzeniu lub karmieniu, które objawiają się brakiem zaspokojenia potrzeb żywieniowych lub energetycznych. Może to przypominać wybredne jedzenie – zarówno osoby z ARFID, jak i wybredne jedzą ograniczoną ilość pokarmów, które lubią lub są skłonne jeść – ale istnieje kilka ważnych różnic, na które należy zwrócić uwagę. Oto kilka ważnych różnic pomiędzy normalnym dziecięcym wybrednym jedzeniem a ARFID.
- Osoba z ARFID może wykazać nagłą lub znaczną utratę wagi. Może to być wynikiem wrażliwości sensorycznej i/lub awersji do jedzenia (najczęściej spowodowanych przez niepożądane zdarzenie lub efekt jedzenia, który może obejmować wymioty, zadławienie lub rzeczywistą lub obawianą reakcję alergiczną), które powodują restrykcyjne jedzenie. Osoby wybrednie jedzące, których rozwój jest prawidłowy, są zazwyczaj w stanie utrzymać wagę pomimo ograniczonego wyboru żywności i nie doświadczają utraty wagi z powodu strachu przed wymiotami lub zadławieniem.
- Inną cechą ARFID, a konkretnie dzieci, u których zdiagnozowano ten stan, może być nieosiągnięcie oczekiwanego przyrostu wagi. Oznacza to, że dziecko wypadło z oczekiwanej trajektorii wzrostu lub może doświadczać niepowodzeń w rozwoju lub wzroście od wczesnego wieku. Dorośli z ARFID mogą nie utrzymać wagi odpowiedniej dla ich unikalnych potrzeb żywieniowych. Wybredni zjadacze są na ogół nadal w stanie uzyskać wystarczające odżywianie i kalorie, aby utrzymać wzrost w oczekiwanych zakresach na wykresach wzrostu, lub utrzymać zdrową wagę.
- Ktoś z ARFID może być zależny od rur żywieniowych lub suplementów diety, takich jak Ensure, w celu uzyskania odpowiedniego odżywiania. Wybredni zjadacze są zazwyczaj w stanie jeść wystarczająco dużo pokarmów i na tyle różnorodnych, że nie wymagają suplementacji w celu zaspokojenia potrzeb kalorycznych.
- Osoby z ARFID mogą mieć zakłócenia w funkcjonowaniu psychospołecznym. Mogą mieć trudności z przebywaniem w pobliżu niektórych pokarmów i w związku z tym nie mogą przebywać w sytuacjach społecznych, jeść w kawiarniach, uczestniczyć w przyjęciach itp. Mogą również doświadczać silnego niepokoju związanego z przewidywaniem, jakie jedzenie może być dla nich dostępne na imprezach towarzyskich, a nawet unikać tych imprez w odpowiedzi na swój niepokój. Wybredny zjadacz jest zazwyczaj w stanie uczestniczyć w wydarzeniach społecznych z niewielkim lub żadnym niepokojem związanym z jedzeniem, które będzie obecne.
- Czasami ARFID może być wywołany przez konkretne wydarzenie lub strach, który się pojawia, np. strach przed wymiotami lub zadławieniem się. Czasami będzie to wywołane przez konkretny incydent zadławienia lub wymiotów, ale może również powstać, gdy ktoś widzi osobę wymiotującą i staje się intensywnie niespokojny o to, co się z nią dzieje. Lęk ten skutkuje wówczas ograniczeniem przyjmowania pokarmu, aby zapobiec wymiotom lub zakrztuszeniu. Wybredny zjadacz nie reaguje na strach jako coś, co napędza jego jedzenie i wybory żywieniowe.
- Na koniec, brak zainteresowania jedzeniem lub jedzeniem może być oznaką ARFID. Często osoby z ARFID mówią, że nie są głodne, nie myślą o jedzeniu i mogą nawet zapomnieć o jedzeniu, ponieważ jedzenie nie jest dla nich priorytetem. W przeciwieństwie do nich, osoby wybredne często odczuwają głód, są zainteresowane jedzeniem pokarmów, które lubią, i nie mają takiego samego braku zainteresowania jedzeniem i jedzeniem.
Pomimo że istnieje wiele różnic między rzeczywistą diagnozą ARFID a wybrednym jedzeniem, granica może być często zamazana. Jeśli masz obawy, że wybredne jedzenie Ciebie lub Twojego dziecka może stać się problemem, pomocna może być dalsza ocena. Zapraszam do kontaktu z działem przyjęć Walden pod numerem 888-791-0004 w celu uzyskania oceny i pomocy, na którą zasługujesz.
####
Jenna Montanez, LCSW, jest Asystentem Dyrektora Programowego, zapewniającym nadzór i wsparcie kliniczne w ramach częściowej opieki szpitalnej i intensywnej opieki ambulatoryjnej Walden w klinice South Windsor CT. Jenna uzyskała tytuł magistra pracy socjalnej na Washington University w St. Louis, a po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w klinicznych szkołach dziennych. Jenna ma również doświadczenie w opiece domowej i grupowej z nastolatkami z poważnymi zaburzeniami psychicznymi i traumatycznymi przeżyciami. Jenna jest związana z Walden Behavioral Care od sierpnia 2016 roku. Obecne zainteresowania Jenny obejmują nadzór i szkolenia, a także działania na rzecz społeczności w celu zwiększenia edukacji innych specjalistów, takich jak edukatorzy i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, w zakresie zaburzeń odżywiania.