Szukasz formy, która pomoże Ci wyrazić jakieś intensywne emocje? Rozważ odkurzenie klasycznej ody i nadanie jej nowoczesnego charakteru! Wyobraźnia, emocje i dostojeństwo – oda jest otwartym zaproszeniem do okazania wdzięczności, wyrażenia żalu, a nawet poczynienia mądrej uwagi. Najczęstszy schemat rymów dla angielskich od to ABABCDECDE, ale dziś ody występują w wielu schematach i rozmiarach. Jeśli więc po raz pierwszy próbujesz swoich sił w odie lub chcesz nadać klasycznej formie nowy kierunek, zapoznaj się z tymi sześcioma wskazówkami, jak napisać nowoczesną odę.
Po pierwsze, pozwól sobie na emocje. Pozwól sobie reagować na rzeczy, które przepływają przez twój umysł, niezależnie od tego, czy są to przedmioty w pokoju, wspomnienia, czy pomysły. Pamiętaj, że nowoczesna oda nie musi być o czymś lub o kimś, kogo kochasz. Możesz również użyć ody, aby rozpakować pomysł lub temat, którego nie lubisz – pod warunkiem, że będziesz medytować nad niuansami tej rzeczy i wykorzystasz je do napisania swojego wiersza. Oda o melancholii” Johna Keatsa jest tego najlepszym przykładem.
Następnie, zawęź swoje myśli. Wybierz kilka pomysłów, które uderzają w Ciebie szczególnym akordem, a następnie zacznij wyobrażać sobie wiele ich aspektów. Które pomysły wydają się otwierać najwięcej możliwości? Z których możesz zaczerpnąć najwięcej materiału? Może to być emocja tak wszechogarniająca jak melancholia, albo przedmiot tak prosty jak sznurowadło. Oda do konika polnego” Pedro Pietriego jest świetnym przykładem tego, jak poeci mogą wziąć coś małego i niedopowiedzianego i przekształcić to w medytację nad czymś znacznie większym.
Jak już zdecydujesz się na temat, wybierz swój kąt. Czy masz pozytywne, negatywne, lub mieszane uczucia w stosunku do wybranego tematu, ważne jest, że masz silnego anioła do pracy. Bez względu na to, o czym zdecydujesz się pisać, upewnij się, że ma to dla Ciebie znaczenie osobiste. W „Home Movies: A Sort of Ode”, poetka Mary Jo Salter pisze o używaniu kamery wideo przez jej ojca. Obrazy urodzinowych świeczek, zachodów słońca i starzejących się filmów nadają tej odie nostalgiczny filtr, który sprawia wrażenie głęboko osobistego, a jednocześnie znajomego.
Następnie przyłóż pióro do papieru. Kiedy już twoje soki twórcze popłyną, po prostu idź z tym. Nie martw się o formę, metrum, strofy czy rymy. Pozwól sobie na zapisanie jak najwięcej na temat, który wybrałeś. Twoje słowa mogą wypływać w strukturze wiersza, ale nie przejmuj się, jeśli tak nie jest. Możesz to uporządkować później.
Gdy już wyczerpałeś swój twórczy przepływ (i być może skurczyłeś sobie rękę), możesz zacząć sortować to, co napisałeś. Zobacz, co możesz przeformułować, przeorganizować i przemyśleć, aby nadać wierszowi nieco więcej struktury – narracyjnie i rytmicznie. Porównaj „Odę do piękna” Ralpha Waldo Emersona z „Odą do przeglądania stron internetowych” Marcusa Wickera. Podczas gdy wiersz Emersona podąża za tradycyjną rymującą się strukturą, ma krótkie wersy i jest ogólnie dłuższy, wiersz Wickera zbudowany jest z dwuwierszy, nie rymuje się i oferuje szybsze, bardziej szalone tempo. Żaden styl nie jest bardziej poprawne niż inne, ale oba zapewniają ton, który wspiera narrację.
Na koniec, możesz dopracować szczegóły. Kiedy masz już pewną strukturę do pracy, możesz skupić się na mniejszych rzeczach, takich jak dobór słów. Te ostatnie poprawki pomogą Ci ustalić, co chcesz powiedzieć i jakie uczucia chcesz przekazać, pamiętaj jednak o tym, by nie zapomnieć o idei ody.