American Experience

1874
Ehrich Weiss (Harry Houdini) urodzony przez rabina Mayera Samuela Weissa i jego żonę Cecelię 24 marca w Budapeszcie, Węgry.

1878
Rodzina Weissów dołącza do rabina Weissa w Appleton, Wisconsin, gdzie prowadzi on małą kongregację reformowaną.

1883
W wieku dziewięciu lat Ehrich wraz z przyjaciółmi z sąsiedztwa zakłada cyrk za pięć centów. Nosząc czerwone wełniane pończochy, przedstawia się jako „Ehrich, Książę Powietrza.”

1887
Po serii niepowodzeń na Środkowym Zachodzie, rabin Weiss zabiera Ehricha ze sobą do Nowego Jorku, gdzie zamieszkują w pensjonacie przy East Seventy-ninth Street. Ehrich podejmuje różne prace, by pomóc w utrzymaniu rodziny.

1891
Ehrich łączy siły z Jacobem Hymanem, przyjacielem z pracy w firmie zajmującej się krojeniem odzieży na szyi, w magicznym akcie, który nazywają „Braćmi Houdini”. Ehrich, znany jako Ehrie, zaczyna nazywać siebie „Harrym Houdinim.”

1892
Rabbi Weiss umiera 5 października w wieku 63 lat.

1893
Bracia Houdini występują na Midway na Światowej Wystawie Kolumbijskiej w Chicago.

1893
Jakub Hyman opuszcza Braci Houdini i na krótko zastępuje go brat Harry’ego, Theodore, czyli Dash. Tego lata Harry poznaje koleżankę performerkę Wilhelminę Beatrice Rahner, a po trzytygodniowych zalotach Harry i osiemnastoletnia „Bess” biorą ślub. Bess zastępuje Dash, a akt staje się znany po prostu jako „The Houdinis.”

1895
The Houdinis osiągnąć pewien sukces z ich numerem podpisu, „The Metamorphosis”, w którym zamieniają się miejscami w zamkniętym kufrze. Harry zaczyna również eksperymentować z publicznymi ucieczkami z kajdanek, w tym wystawami dla policji i reporterów.

1898
Harry i Bess wracają do Nowego Jorku, by zamieszkać z matką. Pod koniec roku, sfrustrowany Houdini rozważa odejście z show-biznesu i wysyła szesnastostronicowy katalog „Szkoły Magii Harry’ego Houdiniego.”

1899
Po sześciu latach zmagań, Houdini łapie swój wielki przełom. Kierownik teatru Martin Beck widzi jego sztukę z kajdankami w St. Paul, a kilka dni później druty: „Możesz otworzyć Omaha 26 marca sześćdziesiąt dolarów, zobaczy akt prawdopodobnie sprawi, że propozycja na cały następny sezon”. W ciągu kilku miesięcy Beck zatrudnił Houdiniego w najlepszych domach wodewilowych w całym kraju.

1900
„Król kajdanek” wyrusza do Anglii, mając nadzieję, że w Europie spotka się z takim samym sukcesem, jakim cieszył się przez ostatni rok w Ameryce. Większość następnych pięciu lat spędzi za oceanem, stając się prawdziwie międzynarodową gwiazdą. We wrześniu Houdini rozbiera się do naga przed trzystoma niemieckimi policjantami w Berlinie i ucieka w sześć minut. Jako wytrawny publicysta, wkrótce reklamuje się jako „jedyny artysta w historii Europy, któremu niemiecka policja przyznała cesarskie certyfikaty.”

1902
W Kolonii w Niemczech Houdini wnosi pozew o zniesławienie przeciwko lokalnej gazecie i policjantowi, który oskarżył go o łapówkarstwo i oszustwo. Wygrał sprawę, ale tylko dzięki temu, że pokazał sądowi niektóre ze swoich metod ucieczki. W Blackburn, w Anglii, na otwarte wyzwanie Houdiniego odpowiada kulturysta Hodgson. Godzinna i czterdziestominutowa walka o uwolnienie się od żelazek całkowicie wyczerpuje Houdiniego, który do końca wieczoru jest pokryty krwawymi pręgami.

1904
Houdini wykonuje swoją legendarną ucieczkę „Mirror Cuff” na londyńskim Hipodromie. Zbudowanie kajdanek zajęło kowalowi z Birmingham pięć lat, a w ich skład wchodził niemożliwy do sforsowania zestaw zamków Bramah. O tym wyzwaniu prasa rozpisywała się tygodniami. Po godzinnej walce Houdini wyswobadza się z kajdanek i zostaje obwieziony w triumfie przez uwielbiający go tłum.

1905
Houdini kupuje siedmioakrową farmę w Stamford, Connecticut i elegancki brownstone w modnym Harlemie. Jego matka, siostra i dwaj bracia wprowadzają się do kamienicy, która przez lata będzie służyła Houdiniemu za dom.

1906
Houdini robi furorę swoją szeroko nagłośnioną ucieczką z więzienia w Waszyngtonie, D.C., w którym kiedyś przetrzymywano Charlesa Guiteau, zabójcę prezydenta Jamesa A. Garfielda.

1907
Pierwszy z „skoków z mostu w kajdanach” Houdiniego został sfilmowany w Rochester w stanie Nowy Jork. Po skoku Houdini z dumą pisze w swoim dzienniku: „Mama widziała, jak skakałem!”

1908
Houdini zaczyna wykonywać swoją słynną ucieczkę z puszki po mleku. Będąc mistrzem showmana, w swoich reklamach przypomina publiczności, że „Porażka oznacza tonącą śmierć”. Houdini publikuje swoją kontrowersyjną książkę „The Unmasking of Robert-Houdin.”

1910
Houdini wykonuje pierwszy „prawdziwy” lot na kontynencie australijskim, pilotując swojego Voisona w locie trwającym trzy i pół minuty.

1912
Houdini wykonuje swoją podwodną ucieczkę z puszki w nowojorskiej East River przed ogromnym tłumem. Magazyn „Scientific American” ogłasza ją „jedną z najbardziej niezwykłych sztuczek, jakie kiedykolwiek wykonano.”
We wrześniu Houdini debiutuje swoją słynną ucieczką z chińskiej celi tortur wodnych w Circus Busch w Berlinie.

1913
Houdini prawnie zmienia nazwisko z Ehrich Weiss na Harry Houdini.
17 lipca umiera Cecilia Weiss. Houdini mdleje po otrzymaniu tej wiadomości po występie dla rodziny królewskiej w Szwecji. Żeglując z powrotem do Ameryki, Houdini zadziwia byłego prezydenta Theodore’a Roosevelta sztuczką spirytystyczną na pokładzie statku.

1915
Podczas występu w Orpheum w Los Angeles, Houdini kłóci się ze sławnym mistrzem świata w boksie wagi ciężkiej Jessem Willardem, który odrzucił jego zaproszenie do przyłączenia się do komitetu na scenie. Po tym, jak Willard obraża go, Houdini zjednuje sobie tłum ripostą: „Będę Harrym Houdinim, kiedy ty nie będziesz mistrzem świata wagi ciężkiej.”

1917
Houdini wywabia mistrza magii Harry’ego Kellara z emerytury, aby wystąpił na benefisie w nowojorskim Hipodromie dla rodzin ludzi, którzy zginęli, kiedy niemiecki U-boot zatopił transportowiec „Antilles”.”

1918
W najdłuższym występie w swojej karierze – trwającym dziewiętnaście tygodni – Houdini występuje w patriotycznej ekstrawagancji „Cheer Up” w nowojorskim Hipodromie. Najważniejszymi punktami jego występu są sztuczka ze znikającym słoniem i wersja jego podwodnej ucieczki z pudełka. Houdini nawiązuje romans z Charmian London, wdową po pisarzu Jacku London, który zmarł w 1916 roku. Houdini kręci swój pierwszy film – piętnastoodcinkowy serial „The Master Mystery”. Mimo drewnianej gry aktorskiej, publiczność jest zachwycona jego wyczynami, a on sam staje się jeszcze większą międzynarodową gwiazdą.

1920
Wydanie słownika Funk’a Wagnall’a z 1920 roku zawiera czasownik „hou-di-nize”, oznaczający „uwolnić lub wydostać się z (zamknięcia, więzów lub tym podobnych), jak przez wykręcanie się”. Houdini zakłada własną firmę producencką, Houdini Picture Corporation. Houdini zaczyna pisać film „The Man from Beyond”, który będzie miał premierę w 1922 roku.

1922
Wakacje z Sir Arthurem Conan Doylem i jego rodziną w Atlantic City, Houdini uczestniczy w seansie z Lady Doyle, która twierdzi, że przekazuje automatyczne pismo od matki Houdiniego. Houdini nie jest przekonany, a incydent ten oznacza początek końca jego przyjaźni ze światowej sławy autorem i czołowym zwolennikiem spirytyzmu.

1924
W lipcu Houdini po raz pierwszy spotyka się ze sławną bostońską medium Miną Crandon, znaną jako „Margery”. Houdini, przekonany, że Margery jest fałszywa, walczy z nią i bardziej przychylnymi kolegami z panelu „Scientific American”, któremu powierzono ocenę jej darów. Sprawa otrzymuje szeroki rozgłos w prasie.

1925
Na początku stycznia Houdini wyzywa Margery, aby pojawiła się z nim w Symphony Hall w Bostonie. Kiedy odmawia, Houdini organizuje seans, aby zdemaskować jej metody. W lutym, panel „Scientific American” głosuje, aby odmówić jej nagrody, łagodnie mówiąc: „Zaobserwowaliśmy żadnych zjawisk, o których możemy powiedzieć, że nie mogły zostać wyprodukowane za pomocą normalnych środków”. W listopadzie jednak Houdini zostaje oczyszczony z zarzutów przez artykuł w „Atlantic Monthly”. Student psychologii z Harvardu dyskredytuje w nim Margery, przyłapując ją na oczywistym oszustwie. Trwające całą karierę poszukiwanie przez Houdiniego teatralnego szacunku kończy się pod koniec roku jego własnym spektaklem na Broadwayu. Trwający dwie i pół godziny „HOUDINI” jest najdłuższym przedstawieniem, jakie Houdini kiedykolwiek zrobił. Drugi i trzeci akt, przedstawiające jego najsłynniejsze ucieczki i demaskację spirytualizmu, są w stylu Houdiniego. Jednak godzinny akt pierwszy, w którym pojawia się piętnaście sztuczek i iluzji, jest dla niego prawdziwym przełomem. Jak pisze biograf Kenneth Silverman, „… po całym życiu spędzonym w magii, był to jego profesjonalny debiut jako magika.”

1926
W lutym i maju Houdini zeznaje przed podkomisjami Senatu i Izby w sprawie ustawy mającej na celu ściganie każdego, kto „udaje, że wróżbiarstwo jest opłacalne lub opłacane”. 5 sierpnia Houdini prześciga egipskiego fakira Rahmana Beya, pozostając zanurzonym w hermetycznej trumnie z brązu przez godzinę i trzydzieści minut. Houdini odpowiada na zarzuty, że trumna została sfałszowana, mówiąc: „nie ma w tym żadnego wynalazku, nie ma żadnej sztuczki, nie ma żadnego fałszerstwa; po prostu kładziesz się w trumnie i spokojnie oddychasz”. Houdini umiera w Detroit w Halloween, na skutek powikłań po zapaleniu wyrostka robaczkowego. Kilka dni wcześniej został uderzony w brzuch przez studenta w swojej garderobie, po czym odmówił odwołania swoich występów, aż było za późno. Jego śmierć wywołuje żałobę i hołdy na całym świecie. Pogrzeb Houdiniego odbywa się 4 listopada w Elks Clubhouse przy West Forty-third Street w Nowym Jorku. W sali balowej gromadzi się aż dwa tysiące żałobników, a wydarzenie to jest szeroko relacjonowane. Zgodnie z jego instrukcjami, zostaje pochowany z głową opartą na paczce listów od matki.