W 1991 roku prezydent George H. W. Bush nominował Clarence’a Thomasa, sędziego federalnego Circuit, na następcę odchodzącego na emeryturę Associate Supreme Court Justice Thurgood Marshall. Senackie przesłuchania w sprawie jego potwierdzenia zostały początkowo zakończone, a dobry charakter Thomasa został przedstawiony jako główna kwalifikacja do Sądu Najwyższego, ponieważ był on sędzią tylko przez nieco ponad rok. Zorganizowana opozycja wobec nominacji Thomasa była niewielka, a jego potwierdzenie wydawało się pewne do czasu, gdy do prasy wyciekł raport z prywatnego przesłuchania Hilla przez FBI. Przesłuchania zostały wtedy wznowione, a Hill została wezwana do publicznego zeznawania.
Hill powiedziała 11 października 1991 r. w telewizyjnych przesłuchaniach, że Thomas molestował ją seksualnie, gdy był jej przełożonym w Departamencie Edukacji i EEOC. Kiedy zapytano ją, dlaczego poszła za Thomasem do drugiej pracy, po tym jak już rzekomo ją molestował, powiedziała, że praca na renomowanym stanowisku w dziedzinie praw obywatelskich była jej ambicją. Stanowisko to było na tyle atrakcyjne, że powstrzymało ją przed powrotem do prywatnej praktyki w poprzedniej firmie. Powiedziała, że dopiero w późniejszym okresie życia zdała sobie sprawę, że wybór ten stanowił zły osąd z jej strony, ale „w tym czasie wydawało się, że seksualne zaczepki … zakończyły się.”
Według Hill, Thomas zapraszał ją na spotkania towarzyskie wiele razy podczas jej dwóch lat zatrudnienia jako jego asystentka, a po tym, jak odmówiła jego prośbom, wykorzystywał sytuacje w pracy do dyskusji na tematy seksualne. „Mówił o … takich sprawach jak kobiety uprawiające seks ze zwierzętami i filmy pokazujące seks grupowy lub sceny gwałtu,” powiedziała, dodając, że przy kilku okazjach Thomas graficznie opisał „własną sprawność seksualną” i szczegóły swojej anatomii. Hill zrelacjonowała również przypadek, w którym Thomas badał puszkę coli na swoim biurku i zapytał: „Kto umieścił włosy łonowe na mojej coli?”. Podczas przesłuchania, republikański senator Orrin Hatch sugerował, że „Hill pracował w tandemie z 'przebiegłymi prawnikami' i grupami interesu pochylonymi nad zniszczeniem szans Thomasa na dołączenie do sądu.” Thomas powiedział, że uważał Hill za przyjaciółkę, której pomagał na każdym kroku, więc kiedy oskarżenia o molestowanie padły z jej strony, były szczególnie bolesne i powiedział: „Straciłem wiarę, że jeśli zrobię wszystko, co w mojej mocy, wszystko się uda.”
Cztery kobiety-świadkowie podobno czekały w skrzydłach, aby wesprzeć wiarygodność Hilla, ale nie zostały wezwane, ze względu na to, co Los Angeles Times opisał jako prywatny, kompromisowy układ między Republikanami a przewodniczącym Senackiej Komisji Sądownictwa, Demokratą Joe Bidenem.
Hill zgodził się poddać testowi poligraficznemu. Podczas gdy senatorowie i inne autorytety zauważyły, że na wynikach badań poligraficznych nie można polegać i są one niedopuszczalne w sądach, wyniki Hill potwierdziły jej oświadczenia. Thomas nie poddał się badaniu poligraficznemu. Stanowczo i całkowicie zaprzeczył, mówiąc, że został poddany „zaawansowanemu technologicznie linczowi dla bezczelnych czarnych” przez białych liberałów, którzy chcieli zablokować czarnoskórego konserwatystę przed zajęciem miejsca w Sądzie Najwyższym. Po obszernej debacie Senat Stanów Zjednoczonych zatwierdził Thomasa do Sądu Najwyższego stosunkiem głosów 52-48, co stanowi najwęższy margines od XIX wieku.
Popierający Thomasa kwestionowali wiarygodność Hill, twierdząc, że miała ona urojenia lub została odtrącona, co doprowadziło ją do szukania zemsty. Powoływali się na dziesięcioletni odstęp czasowy między rzekomym zachowaniem Thomasa a oskarżeniami Hilla, i zauważyli, że Hill podążała za Thomasem do drugiej pracy, a później miała osobiste kontakty z Thomasem, w tym podwiezienie go na lotnisko – zachowanie, które, jak twierdzili, byłoby niewytłumaczalne, gdyby zarzuty Hilla były prawdziwe. Hill odparła, że zgłosiła się, ponieważ czuła się zobowiązana do podzielenia się informacjami na temat charakteru i działań osoby, która była rozważana do Sądu Najwyższego. Zeznała, że po odejściu z EEOC odbyła dwie „nieistotne” rozmowy telefoniczne z Thomasem i widziała go osobiście przy dwóch okazjach, raz, aby uzyskać referencje zawodowe, a drugi raz, gdy wystąpił publicznie w Oklahomie, gdzie wykładała.
Wątpliwości co do prawdziwości zeznań Hill z 1991 roku utrzymywały się długo po tym, jak Thomas zasiadł w Sądzie. Zostały one pogłębione przez pisarza American Spectator Davida Brocka w jego książce The Real Anita Hill z 1993 r., choć później odwołał on swoje twierdzenia, opisane w książce jako „character assassination”, i przeprosił Hill. Po przeprowadzeniu wywiadów z kilkoma kobietami, które twierdziły, że Thomas często poddawał je seksualnym uwagom, reporterki Wall Street Journal Jane Mayer i Jill Abramson napisały książkę Strange Justice: The Selling of Clarence Thomas, książkę, z której wynika, że Thomas kłamał podczas procesu konfirmacji. Richard Lacayo w swojej recenzji z 1994 roku dla magazynu Time zauważył jednak, że „ich książka nie do końca trafia w sedno tego wniosku”. W 2007 roku Kevin Merida, współautor innej książki o Thomasie, zauważył, że to, co wydarzyło się między Thomasem a Hill było „ostatecznie niewiadomą” dla innych, ale było jasne, że „jeden z nich skłamał, kropka.” Pisząc w 2007 roku, Neil Lewis z The New York Times zauważył, że „Do dziś każda strona w epickim sporze he-said, she-said ma swoich niewzruszonych wyznawców.W 2007 roku Thomas opublikował swoją autobiografię „Syn mojego dziadka”, w której ponownie odniósł się do kontrowersji, nazywając Hilla swoim „najbardziej zdradzieckim przeciwnikiem” i twierdząc, że liberałowie, którzy obawiali się, że zagłosuje on za obaleniem ustawy Roe v. Wade, jeśli zasiądzie w Sądzie Najwyższym, wykorzystali skandal przeciwko niemu. Opisał Hill jako drażliwą i skłonną do przesadnych reakcji, a jej pracę w EEOC jako mierną. Przyznał, że trzech innych byłych pracowników EEOC poparło historię Hilla, ale powiedział, że wszyscy oni opuścili agencję w złych warunkach. Napisał również, że Hill „był lewicowcem, który nigdy nie wyraził żadnych uczuć religijnych … i jedynym powodem, dla którego trzymała pracę w administracji Reagana było to, że dałem jej to.” Hill zaprzeczyła oskarżeniom w op-edzie w The New York Times, mówiąc, że nie będzie „stała cicho i pozwalała, w swoim gniewie, wymyślać mnie na nowo.”
W październiku 2010 roku, żona Thomasa Virginia, konserwatywna aktywistka, zostawiła pocztę głosową w biurze Hilla, prosząc, aby Hill przeprosiła za swoje zeznania z 1991 roku. Hill początkowo wierzył, że połączenie było oszustwem i skierował sprawę do policji kampusu Brandeis University, która zaalarmowała FBI. Po uzyskaniu informacji, że telefon rzeczywiście pochodził od Virginii Thomas, Hill powiedziała mediom, że nie wierzy, że wiadomość miała być pojednawcza i powiedziała: „Zeznałam zgodnie z prawdą o moim doświadczeniu i podtrzymuję to zeznanie.” Virginia Thomas odpowiedziała, że telefon był zamierzony jako „gałązka oliwna”.
EffectsEdit
Wkrótce po przesłuchaniach potwierdzających Thomasa, prezydent George H. W. Bush porzucił swój sprzeciw wobec ustawy, która dała ofiarom molestowania prawo do ubiegania się o federalne nagrody za szkody, zaległe wynagrodzenie i przywrócenie do pracy, a ustawa została przyjęta przez Kongres. Rok później, skargi na molestowanie składane do EEOC wzrosły o 50 procent, a opinia publiczna zmieniła się na korzyść Hilla. Prywatne firmy również rozpoczęły programy szkoleniowe w celu powstrzymania molestowania seksualnego. Kiedy dziennikarka Cinny Kennard zapytała Hill w 1991 roku, czy zeznawałaby przeciwko Thomasowi jeszcze raz, Hill odpowiedziała: „Nie jestem pewna, czy mogłabym żyć ze sobą, gdybym odpowiedziała na te pytania inaczej.”
Sposób, w jaki Senacka Komisja Sądownicza zakwestionowała i odrzuciła oskarżenia Hill o molestowanie seksualne rozgniewał kobiety polityków i prawników. Według delegatki Kongresu Eleanor Holmes Norton, traktowanie Hill przez komisję było czynnikiem, który przyczynił się do dużej liczby kobiet wybranych do Kongresu w 1992 roku. „Kobiety wyraźnie poszły do urn z myślą, że w Kongresie musi być więcej kobiet” – powiedziała. W swojej antologii „All the Women Are White, All the Blacks Are Men, but Some of Us Are Brave”, redaktorki Gloria T. Hull, Patricia Bell-Scott i Barbara Smith opisały czarne feministki mobilizujące „niezwykłą narodową odpowiedź na kontrowersje Anita Hill-Clarence Thomas”.
W 1992 roku grupa feministyczna rozpoczęła ogólnokrajową kampanię zbierania funduszy, a następnie uzyskała fundusze stanowe na ufundowanie profesury na University of Oklahoma College of Law na cześć Hill. Konserwatywni ustawodawcy stanu Oklahoma zareagowali żądając rezygnacji Hilla z uniwersytetu, następnie wprowadzając projekt ustawy zakazującej uniwersytetowi przyjmowania darowizn od mieszkańców spoza stanu, a w końcu próbując uchwalić prawo zamykające szkołę prawniczą. Elmer Zinn Million, lokalny aktywista, porównał Hilla do Lee Harveya Oswalda, zabójcy prezydenta Kennedy’ego. Niektórzy urzędnicy na uniwersytecie próbowali cofnąć kadencję Hilla. Po pięciu latach nacisków Hill zrezygnował. The University of Oklahoma Law School zdefundował profesurę Anity F. Hill w maju 1999 roku, bez stanowiska, które kiedykolwiek zostało obsadzone.
W dniu 25 kwietnia 2019 roku zespół kampanii prezydenckiej dla Joe Bidena na wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku ujawnił, że zadzwonił do Hilla, aby wyrazić „żal za to, co zniosła” w swojej roli jako przewodniczący Senackiej Komisji Sądownictwa, przewodnicząc przesłuchaniom potwierdzającym Thomasa. Hill powiedział, że telefon od Bidena pozostawił jej uczucie „głębokiego niezadowolenia”. 13 czerwca 2019 roku Hill wyjaśniła, że nie uważa działań Bidena za dyskwalifikujące i byłaby otwarta na głosowanie na niego. W maju 2020 roku Hill argumentowała, że zarzuty o niewłaściwe zachowania seksualne wobec Donalda Trumpa, jak również zarzuty o napaść seksualną wobec Bidena, powinny zostać zbadane, a ich wyniki „udostępnione opinii publicznej.”
5 września 2020 roku poinformowano, że Hill przyrzekła głosować na Bidena i współpracować z nim w kwestiach płci.
W dniu 5 września 2020 roku poinformowano, że Hill przyrzekła głosować na Bidena i współpracować z nim w kwestiach płci.