Liście są trójlistkowe, z grupami trzech liści rosnących razem na szczycie jednej długiej łodygi produkowanej z corm; każdy listek ma 8-15 centymetrów (3.1-5.9 in) długości i 3-7 centymetrów (1.2-2.8 in) szerokości. Rośliny są czasami mylone z Poison-ivy, zwłaszcza przed pojawieniem się kwiatów lub roślinami nie kwitnącymi.
Kwiatostany mają nieregularny kształt i osiągają długość do 8 cm. Są zielonkawo-żółte lub czasem całkowicie zielone z purpurowymi lub brązowawymi paskami. Spatka, zwana w tej roślinie „amboną”, owija się wokół i obejmuje spadix („Jack”), pokryty drobnymi kwiatami obu płci. Kwiaty są jednopłciowe i sekwencyjne hermafrodyty, w małych roślin większość, jeśli nie wszystkie kwiaty są męskie, jak rośliny starzeją się i rosną większe spadix produkuje więcej kwiatów żeńskich. Ten gatunek kwitnie od kwietnia do czerwca. Jest zapylany przez grzyby gnats, które przyciąga zapach i są uwięzione przez kwiat. Udaje im się uciec z kwiatostanów męskich, ale nie udaje im się to, gdy wpadną do kwiatostanu żeńskiego. Inne owady są znane do odwiedzenia kwiatów, jak również, takich jak galaretki i chrząszcze.
W dodatku roślina nie jest samozapylania, ponieważ męskie kwiaty na konkretnej rośliny już dojrzały i zmarł przed żeńskie kwiaty tej samej rośliny są dojrzałe. Tak więc kwiaty żeńskie muszą być zapylane przez kwiaty męskie z innej rośliny. To hamuje chów wsobny i przyczynia się do zachowania zdrowia gatunku.
Owoce to gładkie, błyszczące, zielone, szerokie na 1 cm jagody skupione na zgrubiałym spadixie. Owoce dojrzewają późnym latem i jesienią, przebarwiając się na jaskrawoczerwony kolor, zanim rośliny przejdą w stan spoczynku. Każda jagoda produkuje 1 do 5 nasion zazwyczaj, nasiona są białe do jasnobrązowego koloru, zaokrąglone, często ze spłaszczonymi krawędziami i krótki ostry punkt na górze i zaokrąglonej powierzchni dolnej.Jeśli nasiona są uwolnione od jagody będą kiełkować następnej wiosny, produkując roślinę z jednym zaokrąglonym liściem. Sadzonki potrzebują trzech lub więcej lat wzrostu, zanim staną się wystarczająco duże, aby zakwitnąć.
Jest odporna do 3 strefy mrozoodporności USDA.
Skład chemiczny i zastosowaniaEdit
Roślina zawiera kryształy szczawianu wapnia jako rafidy we wszystkich częściach, i z tego powodu spożycie surowego materiału roślinnego powoduje silne uczucie pieczenia. Może powodować podrażnienie jamy ustnej i układu pokarmowego, a w rzadkich przypadkach obrzęk jamy ustnej i gardła może być na tyle silny, że wpływa na oddychanie.
Jeśli roślina jest gotowana, może być spożywana jako warzywo korzeniowe. Kryształy szczawianu wapnia dają pieprzny smak. Jeśli roślina jest pokrojona w plastry, a następnie wysuszona, może być spożywana jak chipsy ziemniaczane lub zmielona na mąkę
Preparat z korzenia został zgłoszony do użycia przez rdzennych Amerykanów jako środek na bolące oczy. Preparaty były również sporządzane w celu leczenia reumatyzmu, zapalenia oskrzeli i ukąszeń węży, jak również do wywoływania bezpłodności.
Historia i folklorEdit
Jedna z relacji Meskwaki mówi, że siekali oni korzeń zioła i mieszali go z mięsem, a następnie zostawiali mięso na zewnątrz, aby ich wrogowie mogli je znaleźć. Smak szczawianu nie byłby wyczuwalny ze względu na aromatyzowane mięso, ale spożycie mięsa podobno powodowało ból i śmierć ich wrogów. Podobno używali go również do określania losu chorych, wrzucając ziarno do kubka z mieszaną wodą; jeśli ziarno obróciło się cztery razy zgodnie z ruchem wskazówek zegara, pacjent wyzdrowieje, jeśli obróciło się mniej niż cztery razy, nie wyzdrowieje.
ToksycznośćEdit
Kwas szczawiowy w jack-in-the-pulpit jest trujący, jeśli zostanie spożyty.Należy również uważać, aby nie pomylić go z trującym bluszczem, który ma trzy listki w liściu, nieco podobne w wyglądzie.