Byłem na West 14th i 8th Avenue innego dnia, kiedy postanowiłem przejść Bleecker Street od 8th Avenue aż na wschód do Bowery, jej całą długość. Tylko o dwóch ulicach wschód-zachód można powiedzieć, że rozciągają się z West do East Village – Bleecker tak właśnie robi, razem z West 4th. Między 1829 a 1835 rokiem Herring Street i Asylum Street zostały przemianowane odpowiednio na Bleecker i West 4th. W każdym przypadku zdecydowano się na przedłużenie istniejącej nazwy w północno-zachodniej części Village, eliminując tym samym dwie nazwy. Podobnie, mniej więcej w tym samym czasie, ulice Amos, Hammond i Troy stały się przedłużeniami ulic West 10th, 11th i 12th. Jak odnotowano w Greenwich Village Street Necrology, wiele ulic w Village było wielokrotnie nazywanych i przemianowywanych zanim ich obecne nazwy zostały ustalone, większość do 1850 roku lub później.
Bleecker Street zaczyna się (lub kończy; numery domów są tu najwyższe i spadają w dół, gdy idziesz na wschód) na Abingdon Square, gdzie spotyka się z 8th Avenue i Hudson Street. Plac został nazwany na cześć hrabiego Abingdon, zięcia Sir Petera Warrena, oficera Królewskiej Marynarki Wojennej, który przed Wojną Rewolucyjną był właścicielem znacznej części terenów w Village. Pomnik na placu, poświęcony w 1927 r. z okazji stulecia jego istnienia, został wyrzeźbiony przez Philipa Martiny’ego.
Zmierzamy w kierunku Bleecker Street z placu zabaw przy Bleecker Street, na wąskim skrawku pomiędzy ulicami Hudson, Bleecker i West 11th Street. Plac zabaw został otwarty w 1966 roku i nosi nazwę ulicy, na którą wychodzi, co jest dość wygodne. Anthony Lispenard Bleecker był właścicielem ziemskim i rolnikiem z początku XIX wieku. Rodzina Bleecker podarowała miastu ziemię na obszarze dzisiejszego Washington Square Village na zachód od LaGuardia Place. Rodowód Bleecker’ów, również Anthony (1770-1827) był wczesnym nowojorskim lwem literackim, którego prace ukazywały się w periodykach i czasopismach z epoki, przyjaźnił się z Washingtonem Irvingiem i Williamem Cullenem Bryantem; był założycielem New-York Historical Society. Kiedy plac zabaw został zbudowany, był to, wierzcie lub nie, pierwszy plac zabaw w West Village. Znana pisarka/rezerwatystka/urbanistka Jane Jacobs i jej mąż, architekt Robert Jacobs, mieszkali przy pobliskiej 555 Hudson Street.
Na rogu Bleecker i West 11th znajduje się rzeźba Rodzina polskiego rzeźbiarza Chaima Grossa, ukończona w 1979 roku i poświęcona w tym miejscu w 1992 roku. Był to prezent od artysty, który mieszkał w pobliżu, na cześć trzech kadencji Eda Kocha jako burmistrza w latach 1978-1990.
Na południowo-wschodnim rogu znajduje się piekarnia Magnolia Bakery, której babeczki stały się sławne w serialu Sex and the City. Wasz webmaster jest człowiekiem Hostessy. Miłośnicy książek udają się do Biography po drugiej stronie ulicy, przynajmniej do czasu, gdy przeniesie się ona na Bleecker 266 w 2010 roku.
W 2001 roku Bleecker Street pomiędzy West 10th i West 11th (trzy przecznice) zaczęła stawać się domem dla kilku wysokiej klasy sukienników, takich jak Marc Jacobs, który nabył przestrzeń księgarni Biography, i Ralph Lauren. RRL Ralph Lauren (projektant urodził się jako Ralph Reuben Lifshitz w Bronksie; jego nazwisko zmieniono na Lauren, gdy był nastolatkiem) sprytnie nabył, z wyglądu, starszy sklep o nazwie RRL & Co. Jego stary znak został zachowany na markizie, choć być może jest to nowy znak zrobiony tak, aby wyglądał na stary – w tym przypadku żart jest na mnie.
Twój webmaster zwykle dostaje swoje ubrania z K-Mart lub Robbins Men’s and Boys', lub jeśli jest specjalna okazja, zawsze jest Sy Syms. Jednak moje oczy zostały przyciągnięte do tego drugiego sklepu Ralpha Laurena, ponieważ w oknie jest kilka zabytkowych znaków metra.
Jest tylko jeden przystanek Bushwick Avenue w metrze, na BMT Canarsie Line, a przystanek ten jest nieco obskurny z interesującymi kafelkami na kolumnach stacji. (Rzeczywiście cała linia Canarsie jest nie do przeoczenia dla miłośników kafelków i mozaiki na stacjach). Dodatkowo, po lewej stronie znajduje się roll sign używany w wagonach metra, szacuję, że między latami 40. a 60. Zwróć uwagę na Hudson Terminal na dole, starą nazwę dla dzisiejszego World Trade Center Terminal, najbardziej wysuniętego na południe przystanku pociągu E.
Para domów z połowy XIX wieku na NE i SE rogu Perry Street. Posiadłość Sir Petera Warrena znajdowała się w miejscu, które byłoby blokiem pomiędzy Bleecker i West 4th przy Perry Street. Posiadłość przetrwała, otoczona obecnymi szeregowymi domami, do 1865 roku. Ulica Perry została nazwana na cześć bohatera wojny 1812 roku, komodora Hazarda Perry’ego („Poznaliśmy wroga i jest on nasz”).
Przy Christopher Street Bleecker poszerza się na krótko i skręca łagodnie na wschód-południowy wschód, rozpoczynając ogólny zwrot na wschód, który w rzeczywistości będzie skierowany na wschód-północny wschód, zanim ulica dotrze do The Bowery. Według Manual of the Corporation of the City of New York, poszerzenie zostało wykonane w 1827 roku, kiedy Bleecker wciąż nazywała się Herring Street, co wymagało usunięcia trzech domów, i najwyraźniej zostało wykonane jako część prostowania Grove Street, jedną przecznicę na południe od Christopher (która była drogą do rzeki już w czasach kolonialnych, kiedy nazywała się The Skinner Road).)
Mały 2-piętrowy budynek na NE rogu Bleecker i Christopher, #329, jest jednym z najstarszych w Greenwich Village; Został zbudowany za czasów administracji Jeffersona. Został sfotografowany około 1935 roku przez Berenice Abbott. Zwróćcie uwagę na małą skrzynkę pocztową na latarni – tylko kilka z nich istniało jeszcze, gdy zaczynałam FNY w 1998 roku, i sądzę, że wszystkie już zniknęły. Zdjęcie ze zbiorów NYPL.
Przystojny, 6-piętrowy budynek mieszkalny przy Bleecker i Grove ma po stronie Bleecker schody przeciwpożarowe ozdobione literami G. G jak Grove? Czy te litery G to nowe dodatki? Wykazują uderzające podobieństwo do wielkiej litery G w czcionce Avant-Garde, zaprojektowanej do użytku w Avant-Garde Magazine w latach 1968-1971.
Jadłem ostatnio we francuskiej restauracji A.O.C., dawniej The Grove, której stara zewnętrzna jadalnia wciąż znajduje się z tyłu. Tytuł jest skrótem od l’aile ou la cuisse, „skrzydło lub udo”. Tytuł nawiązuje również do francuskiej komedii filmowej z 1976 roku, w której restaurator przedkłada tradycyjne potrawy nad przetworzone śmieci. Poniżej, pas rowerowy na Bleecker Street, który biegnie przez całą jej długość. Niedawno otrzymała nową farbę.
Tuż przed skrzyżowaniem z Barrow, markiza została niedawno zdjęta (dla mojej ulubionej sieci tanich taco, Burritoville, tak naprawdę), odsłaniając znak dawno nieistniejącej cukierni pod spodem. Ręczne liternictwo jest starannie oddane.
Po drugiej stronie ulicy, przy Bleecker 309, znajdowała się jedna z ostatnich rezydencji aktywisty-pamflecisty Thomasa Paine’a, którego traktaty „The Crisis” i „Common Sense” opowiadały się za niezależnością Ameryki od Wielkiej Brytanii. W książce „In Old New York” Thomas Janvier przytacza wspomnienia sąsiada Paine’a, Johna Randla (jednego z geodetów, którzy w 1811 roku sporządzili Plan Komisarza wprowadzający system siatki ulic na wyspie Manhattan):
„Mieszkałem w mieście i idąc do biura prawie codziennie mijałem dom… w którym mieszkał Thomas Paine, i często przy ładnej pogodzie widziałem go siedzącego przy południowym oknie pokoju na pierwszym piętrze tego domu. …Jego prawa ręka leżała na książce, a karafka z płynem koloru rumu lub brandy stała obok książki lub za nią. Nigdy nie widziałem Thomasa Paine’a w innym miejscu lub w innej pozycji…”
W ostatnim miesiącu swojego życia Paine przeniósł się do większej kwatery w domu na ramie, który stał się ulicą Grove Street, po tym jak ulica ta została przebudowana kilka lat po jego śmierci. W tym miejscu stoi obecnie 4-piętrowy dom z drewna, w którym mieści się bar fortepianowy Marie’s Crisis, sprytnie nazwany na cześć jednego z dzieł Paine’a. W 1923 roku nieistniejące już Greenwich Village Historical Society postawiło tablicę pamiątkową.
W międzyczasie Barrow Street była przez pewien czas, we wczesnych latach 1800, nazywana Reason Street, od „Wieku Rozumu”, napisanego przez Paine’a we francuskim więzieniu podczas rewolucyjnych rządów terroru.
Matt Damon jest większy niż kiedykolwiek na Bleecker i 7th Avenue South w dużej reklamie swojego filmu „The Informant” z jesieni 2009 roku. Sąsiednia kamienica na Bleecker zawiera na gzymsie datę budowy i, przypuszczalnie, nazwisko budowniczego. Byłoby dobrze, gdyby dzisiejsze budynki wznowiły tę praktykę.
6th Avenue na południe od Carmine Street i 7th Avenue South to dwudziestowieczne wtargnięcia siatki ulic północnego Manhattanu w spokojny układ ulic Greenwich Village, ponieważ każde z nich wprowadziło ruch uliczny do wcześniej sennej wioski. Oba są bezpośrednią konsekwencją budowy metra, jako że IND i IRT zostały wbite w podziemną tkankę. Istnieje pewna niekonsekwencja w numeracji ulic obu alei, ponieważ 7th Avenue South jedynie kontynuuje numerację Varick Street na północ od Clarkson, kiedy została zbudowana w latach 1910-1915. 6 Aleja nie otrzymała jednak wersji „południowej” – kiedy w 1928 roku przedłużono ją na południe od Carmine do Church Street, zmieniono numerację na całej długości, tak że najniższy adres przesunął się z Carmine na Church.
Przedłużenie 7 Alei Południowej w osi północ-południe naprawdę przecięło siatkę Greenwich Village w układzie SW-NE, przez co powstało kilka bardzo dziwnych krajobrazów ulicznych. Na przykład, skrzyżowanie Barrow, Bleecker i 7th Avenue South tworzy w sumie sześć zakrętów.
Sklep Ottomanelli & Sons ostrzega nas, że podróżujemy teraz przez włoską dzielnicę Greenwich Village. Rzeźnik, specjalizujący się w dziczyźnie, działa na rynku od lat trzydziestych XX wieku.
Znany ze świeżo mielonego mięsa, wołowiny karmionej trawą, drobiu i dziczyzny, Ottomanelli’s prowadzi pięć sklepów mięsnych i restauracji w mieście. Nicolo Ottomanelli, który wraz ze swoim bratem Josephem jest prezesem firmy, powiedział, że jego dziadek założył firmę w 1900 roku z wózkiem na Delancey Street. NY Sun
Bleecker Street charakteryzuje się przystojnymi apartamentowcami Beaux-Arts wzdłuż jej długości. Ten znajduje się na rogu jednopasmowej Jones Street.
Gdy Bob Dylan mieszkał w Greenwich Village na początku lat 60-tych, on i jego ówczesna dziewczyna Suze Rotolo szli Jones Street na sesję zdjęciową do okładki jego drugiego długogrającego albumu, The Freewheelin' Bob Dylan.
Bardzo wyblakła reklama na Jones Street. Myślę, że reklamuje artykuły papiernicze i szpagatowe.
Częścią uroku Bleecker Street jest obecność długoletnich biznesów, które są wspierane przez mieszkańców od dziesięcioleci, zamiast bezosobowych sklepów sieciowych. John’s Pizza jest tu od 1929 roku, czyli wystarczająco dużo czasu, aby opracować recepturę, która przez wielu uznawana jest za najlepszą pizzę w Nowym Jorku, choć ten zaszczyt jest w dużej mierze subiektywny. Pierwotny właściciel John Sasso uczył się rzemiosła od pierwszego pizzaiolo w Nowym Jorku, Gennaro Lombardiego, którego pizzerię wciąż można znaleźć na Spring Street.
Bleecker, wzdłuż tego odcinka między 6. i 7. aleją, jest miejscem, gdzie wiele ulic zaczyna się i kończy. Morton i Leroy przybywają znad rzeki Hudson i tutaj kończą swój bieg na północny wschód, podczas gdy Jones i Cornelia, dwie jednopasmowe ulice w Village, zaczynają się na północny wschód. Na pokazanym tu odcinku Bleecker, między 6 a 7 (South) znajduje się wiele sklepów z używanymi płytami, a sklep z gitarami Matta Umanova jest znany wśród nowojorskich muzyków od prawie 45 lat.
Jak Ottomanelli, Faicco’s, tutaj od 1927, jest rzeźnikiem, ale specjalizuje się w kawałkach wieprzowiny. Jego kiełbasiane herosy są znane w Village. Sąsiadujący Murray’s Cheese Shop został otwarty przez weterana hiszpańskiej wojny domowej Murraya Greenberga w 1940 roku.
To typ miejsca, którym chwalą się nowojorczycy – prawdziwa instytucja, miejsce serieux, gdzie właściciele i zarząd mają oczywistą obsesję na punkcie tego, co robią i mają ogromne pragnienie bycia najlepszymi. W mieście tak dużym jak Nowy Jork, takie wyspecjalizowane, niszowe sklepy mogą naprawdę dobrze prosperować. Murray’s został założony w 1940 roku przez Murraya Greenberga, zaczynając jako hurtownia masła i jaj. Rob Kaufelt, obecny właściciel, kupił firmę od Louisa Tuddy w 1991 roku. W 2004 roku, przenieśli się z dużo mniejszej ciasnej lokalizacji po drugiej stronie ulicy do obecnej przestrzeni, gdzie kupili budynek. Murray’s sprzedaje ponad 250 gatunków sera i prowadzi sprzedaż hurtową dla 75 restauracji, w tym wielu najlepszych w mieście. Zafascynowała mnie informacja o ich autentycznych podziemnych jaskiniach serowych, w których praktykuje się affinage (sztukę starzenia) (Murray’s był jednym z pierwszych sprzedawców sera w USA, który to zrobił) – przy ich budowie konsultowano się z francuskim affineurem Herve Monsem. Kaufelt podróżuje po świecie w poszukiwaniu serów i nawiązał relacje z wieloma producentami serów rzemieślniczych, dzięki czemu może przedstawić te wyjątkowe sery swoim amerykańskim klientom. NY Daily Photo
Zaintrygowała mnie ta witryna sklepu Bleecker przy 251, „Design for Printing & Publishing” i podpis z kutego żelaza „Bert Waggott Graphic Design”. Bert Waggott jest adiunktem w Pratt Institute na Brooklynie.
W Super Siedemdziesiątych i Łatwych Osiemdziesiątych latach często można było mnie spotkać wyłaniającego się z Bleecker Records i innych miejsc w Village z wybrzuszonymi stosami wosku, z których część nadal posiadam. Tak przy okazji, to nie jest Bleecker Bob’s, który znajduje się na West 3rd Street. Sklep z płytami i Pet Central, obok, znajdują się w bardzo starych budynkach Bleecker Street, z Pet Central w rzadkim budynku drewnianej wozowni zbudowanej w 1830 roku.
Nazwij ten samochód! Klasyczna scena z samochodem sportowym przejeżdżającym przed staromodnym szyldem sklepu spożywczego.
Kościół Matki Boskiej Pompejańskiej, zbudowany w 1928 roku i zastępujący starszy kościół, który znalazł się na drodze budowy metra IND.
Zapomniany fan Don Brunjes na szyldzie sklepu spożywczego: Możesz powiedzieć przez „Fishtail”, znany również jako „Arciform” logo Coke. Pojawiło się pod koniec roku ’59 i było używane przez markę przez solidne 10 lat. Żółte blaszane litery na zielonym tle były oferowane sklepikarzom przez lokalne rozlewnie Coca-Coli. Litery były przymocowane do zielonej części znaku, aby wypisać cokolwiek sprzedawca chciał i są określane jako „panel przywilejów”.
ForgottenFan Joe Hedio: Ten czerwony samochód, o który pytałeś w swoim ostatnim poście na Bleecker Street to Chevy Corvette z lat 1974-1977. Tylny zderzak jest kolorystycznie dopasowany do reszty nadwozia, zamiast chromowanych zderzaków we wcześniejszych modelach, ponieważ był to jeden z federalnie wymaganych zderzaków 5-mph.
Ostatnio zrekonstruowany Plac Ojca Demo, gdzie Bleecker spotyka Carmine Street i 6th Avenue, został nazwany na cześć pastora, który uratował OLOP. Z mojej strony Deep Sixth FNY:
Ojciec Antonio Demo kupił parcelę przy ulicach Bleecker i Carmine, na której wcześniej znajdowała się sala wodewilowa i St. Benedict the Moor, pierwszy czarny kościół katolicki w mieście. Matka Frances Cabrini, upamiętniona jednym z niewielu „bulwarów” Manhattanu w Washington Heights, była parafianką. Our Lady of Pompeii ma mszę, spowiedź, sakramenty i cotygodniowy program radiowy w języku włoskim. Burmistrz Fiorello LaGuardia nazwał trójkąt utworzony przez Sixth, Bleecker i Carmine dla Ojca Demo w 1936 roku.
GROM Gelato, zastępujący wcześniejszą Joe’s Pizza (dwuznaczne nazwy zamiast prostych są czasem uważane za fajniejsze) zajmuje parter drewnianego domu z 1822 roku. Carmine była wcześniej południową granicą 6. Alei.
Avignone Pharmacy, która przyjęła bardziej klasyczną (to brytyjskie!) nazwę Chemists, ma wielką malowaną reklamę na sąsiednim Churchill Square od niepamiętnych czasów, a może od Fab Forties.
Trójkąt utworzony przez 6th Avenue, Bleecker i Downing Streets został, prawdopodobnie pod wpływem Downing Street (miejsce rezydencji premiera w Londynie to #10 Downing Street), nazwany Placem Sir Winstona Churchilla. Churchill, oczywiście, był inspirującym premierem Anglii w czasie II wojny światowej. Jego matka, Jennie Jerome, i dziadek, Leonard Jerome, byli nowojorczykami.
Siedziba, zaprojektowana przez George’a Vellonakisa, została przebudowana w latach 1998-1999, aby włączyć do niej przestrzenie ogrodowe, zamontowany na cokole armilar i ozdobne, ogrodzenie z żelaza. Stowarzyszenie Bedford Downing Block Association nadal jest ważną siłą w utrzymaniu i konserwacji Churchill Square, zapewniając, że pozostanie on spokojną oazą, którą jest teraz, na długie lata. NYC Parks
Kolejną przestrzeń publiczną, Minetta Triangle, można znaleźć po drugiej stronie 6 Alei, w trójkącie utworzonym przez 6 Aleję oraz ulice Bleecker i Minetta. Minetta Street biegnie na szczycie podziemnego Minetta Brook. George Vellonakis również zaprojektował ten niewielki ogród. Vellonakis, w rzeczywistości, jest głównym projektantem kontrowersyjnej przebudowy Placu Waszyngtona.