Ręcznie robiona bułka kajzerka znana jest jako Wiener Kaisersemmel (Handsemmel) zgodnie z kolekcją norm Codex Alimentarius Austriacus.
Istnieje wiele wariantów tej wspólnej bułki, różniących się rozmiarem, rodzajem użytej mąki i dodatkami. Tradycyjnie zwykłe kajzerki, dziś można spotkać z makiem, sezamem, pestkami dyni, siemieniem lnianym lub słonecznikiem. Bułka kajzerka jest główną częścią typowego austriackiego śniadania, zwykle podawana z masłem i dżemem. Jest często używana jako bułka do tak popularnych kanapek jak hamburgery w Ameryce i z plasterkiem Leberkäse w Niemczech (i samej Austrii), chociaż używa się również pokrojonej Extrawurst i marynowanych korniszonów (Wurstsemmel) lub rodzaju Wiener Schnitzel (Schnitzelsemmel). Wariacja zwana kummelweck (alternatywnie pisana „kimmelweck” lub „kümmelweck”) jest zwieńczona solą koszerną i kminkiem, a w Stanach Zjednoczonych jest podstawowym składnikiem specjalności Buffalo, kanapki z wołowiną na weck.
W dużej części wschodniej części stanu Nowy Jork – w Nowym Jorku, na Long Island, w dolinie Hudson i Adirondacks – oraz w całym stanie New Jersey, kajzerki znane są jako „twarde bułki” i stanowią podstawę delikatesów i sklepów ogólnospożywczych.
Odmiana „bułki twardej” z Wisconsin, która powstała w ciągu dziesięcioleci w piekarniach Sheboygan w połączeniu z lokalną specjalnością, jaką jest bratwurst (w długiej pojedynczej bułce lub okrągłej bułce z „podwójnym bratem”), charakteryzuje się puszystą konsystencją wewnątrz i skórką na koronie bułki, choć większość kroków i niektóre składniki przy tworzeniu bułek twardych z Sheboygan są zastrzeżone i mogą się różnić w zależności od przepisu każdej piekarni.
-
Handsemmel
-
Kanapka z wołowiną na weck.