Każda reforma obecnego programu nauczania medycyny wymaga ponownej oceny zasad i praktyk systemu oceny. Test normatywny, który w tej chwili jest podstawową metodą oceny, został pierwotnie zaprojektowany w celu uszeregowania studentów dla celów selekcji. Trudności pojawiają się, gdy jest on stosowany, tak jak obecnie, do oceny kompetencji. Test oparty na normach jest często niewrażliwy na instrukcje i choć dostarcza informacji na temat mocnych i słabych stron uczniów w porównaniu z ich rówieśnikami, nie pozwala oszacować bezwzględnego poziomu osiągnięć. Oprócz promowania rywalizacji między uczniami, test oparty na normach jest mniej odpowiedni do oceny programu. Ponieważ głównym zadaniem szkoły medycznej jest produkowanie kompetentnych lekarzy, a nie ich szeregowanie, bardziej uzasadnione jest porównywanie osiągnięć studentów do zewnętrznego standardu wykonania lub kryterium. Testowanie w oparciu o kryterium jest zatem bardziej odpowiednie do oceny kompetencji, a w tym kontekście, procentowe wyniki kompetencji mogą być wykorzystywane, gdy istnieje potrzeba uporządkowania osiągnięć studentów w celu selekcji. Zaleca się, aby testowanie oparte na kryteriach było główną metodą oceny, ponieważ najlepiej spełnia cele szkoły medycznej poprzez podkreślenie osiągnięcia jasno określonych standardów zewnętrznych, a tym samym zapewnienie wysokiej jakości wykonania.