Niepełnosprawności intelektualne i rozwojowe (IDDs) są zaburzeniami, które są zwykle obecne przy urodzeniu i które negatywnie wpływają na trajektorię fizycznego, intelektualnego i/lub emocjonalnego rozwoju jednostki. Wiele z tych schorzeń dotyka wielu części ciała lub układów. W 2016 roku 7,37 miliona osób w Stanach Zjednoczonych cierpiało na niepełnosprawność intelektualną lub rozwojową. Niepełnosprawność intelektualna zaczyna się w dowolnym momencie przed ukończeniem przez dziecko 18 roku życia i charakteryzuje się problemami zarówno z funkcjonowaniem intelektualnym lub inteligencją – co obejmuje zdolność do uczenia się, rozumowania, rozwiązywania problemów i innych umiejętności – jak i z zachowaniami adaptacyjnymi, co obejmuje codzienne umiejętności społeczne i życiowe.
Termin „niepełnosprawność rozwojowa” jest szerszą kategorią często trwającej całe życie niepełnosprawności, która może być intelektualna, fizyczna lub obie. „IDD” jest terminem często używanym do opisania sytuacji, w których występuje niepełnosprawność intelektualna i inne rodzaje niepełnosprawności. Przykłady zaburzeń rozwojowych obejmują autyzm, zaburzenia zachowania, uszkodzenie mózgu, porażenie mózgowe, zespół Downa, alkoholowy zespół płodowy, niepełnosprawność intelektualną i rozszczep kręgosłupa.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w ustawie o pomocy osobom z niepełnosprawnością rozwojową i ustawie o prawach osób niepełnosprawnych z 2000 roku.