Są spory co do przyczyny śmierci Beethovena; proponowano alkoholową marskość wątroby, kiłę, zakaźne zapalenie wątroby, zatrucie ołowiem, sarkoidozę i chorobę Whipple’a. W niniejszym artykule dokonano przeglądu wszystkich dokumentów źródłowych związanych z terminalną chorobą i śmiercią Beethovena. Są wśród nich listy Beethovena, raport jego lekarza Andreasa Wawrucha, księgi konwersacyjne, raport z autopsji oraz nowy raport toksykologiczny dotyczący włosów. Jego śmiertelna choroba charakteryzowała się żółtaczką, wodobrzuszem, obrzękiem kostek i bólami brzucha. Dane z autopsji wskazują, że Beethoven miał marskość wątroby, a prawdopodobnie także martwicę brodawek nerkowych, zapalenie trzustki i być może cukrzycę. Jego tryb życia, przynajmniej w ostatniej dekadzie życia, wskazywał na nadmierne spożywanie alkoholu w postaci wina. Alkohol był w tym okresie zdecydowanie najczęstszą przyczyną marskości wątroby. Analiza toksykologiczna jego włosów wykazała podwyższony poziom ołowiu. W XVIII i na początku XIX wieku ołów był nielegalnie dodawany do niedrogich win, aby je osłodzić i odświeżyć. Wyniki te zdecydowanie sugerują, że przyczyną śmierci była niewydolność wątroby wtórna do alkoholowej marskości wątroby, połączona z terminalnym samoistnym bakteryjnym zapaleniem otrzewnej. To było skomplikowane w końcowych etapach przez niewydolność nerek. Gdyby analiza szczątków Beethovena potwierdziła obecność endogennego ołowiu, sugerowałoby to, że jego źródłem było wino, które pił. Zatrucie ołowiem może być przyczyną niektórych objawów schyłku życia Beethovena. Niewiele jest dowodów klinicznych lub autopsyjnych na to, że Beethoven cierpiał na syfilis.