Czterech Jeźdźców Apokalipsy

Czterej Jeźdźcy Apokalipsy to cztery istoty, które są opisane jako część proroctwa Jana z Patmos w ostatniej księdze Nowego Testamentu Biblii, Księdze Apokalipsy 6:1-8.

Chrześcijańska wizja apokaliptyczna zakłada, że Czterej Jeźdźcy mają zapoczątkować boską apokalipsę na świecie jako zwiastuny Sądu Ostatecznego.

Mity & Legendy

Rozdział ten mówi o księdze lub zwoju w prawej ręce Boga, który jest zapieczętowany siedmioma pieczęciami. Baranek Boży otwiera pierwsze cztery z siedmiu pieczęci, co przywołuje cztery istoty, które wyjeżdżają na białych, czerwonych, czarnych i bladych koniach.

Przepowiednia opisuje okres czasu, w którym jedna czwarta ludności ziemi zostanie zabita przez połączenie wojen, głodu i chorób. Proroctwo opisuje przyczyny tego stanu rzeczy jako:

1. podbijający lud, którego bronią był łuk „Spojrzałem, a oto przede mną stał biały koń! Jego jeździec trzymał łuk, a dano mu koronę i wyjechał jako zdobywca, który pragnie podboju”,
2. ludzie zaangażowani w ciągłą wojnę „Potem pojawił się inny koń, ogniście czerwony. Jego jeździec otrzymał władzę, by odebrać ziemi pokój i sprawić, by ludzie zabijali się nawzajem. Dano mu wielki miecz”,
3. wysokie ceny żywności prowadzące do głodu „przede mną pojawił się czarny koń! Jego jeździec trzymał w ręku parę łusek. Wtedy usłyszałem, co brzmiało jak głos wśród czterech istot żywych, mówiący: „Kwarta pszenicy za dniówkę i trzy kwarty jęczmienia za dniówkę, i nie niszczcie oliwy i wina!” i
4. choroba „Spojrzałem, a tam przede mną stał blady koń! Jeździec jego nazywał się Śmierć, a Hades szedł blisko za nim.” Te cztery są następnie podsumowane w następujący sposób „Dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem (wojną), głodem i zarazą oraz przez dzikie bestie ziemi”.

Chociaż teolodzy i kultura popularna różnią się co do imienia pierwszego Jeźdźca, ale czterej jeźdźcy są często postrzegani jako symbolizujący:

• Podbój lub zarazę (na białym koniu)
• Wojnę (na czerwonym koniu)
• Faminę (na czarnym Koniu)
• Śmierć (na Bladym Koniu)

Podbój/Pestylacja na Białym Koniu

„Potem ujrzałem, jak Baranek złamał jedną z siedmiu pieczęci, i usłyszałem, jak jeden z czterech żywych stworzeń powiedział głosem gromu: „Przyjdź.” Spojrzałem, a oto biały koń, a ten, który na nim siedział, miał łuk; i dano mu koronę, i wyruszył, aby zdobywać i zwyciężać.”

– Objawienie 6:1-2 New American Standard Bible (NASB)

Wygląd

W oparciu o powyższy fragment, powszechne tłumaczenie na język angielski, jeździec na Białym Koniu (czasami określany jako Biały Jeździec) Niesie łuk, i nosi koronę zwycięzcy. W Objawieniu 6, jeździec ma tylko jedną koronę daną, a nie wziętą, co wskazuje na trzecią osobę dającą władzę jeźdźcowi do wykonania jego dzieła.

Jako Choroba Zakaźna (Zaraza lub Plaga)

Podług innej interpretacji, pierwszy Jeździec nazywany jest Zaraza, i jest kojarzony z chorobą zakaźną i plagą. Pojawia się ona co najmniej już w 1906 roku, kiedy to jest wspomniana w Encyklopedii Żydowskiej. Interpretacja ta jest powszechna w odniesieniach kultury popularnej do Czterech Jeźdźców.

Pochodzenie tej interpretacji jest niejasne. Niektóre przekłady Biblii wymieniają „plagę” (np. NIV) lub „zarazę” (np. RSV) w związku z jeźdźcami we fragmencie następującym po wprowadzeniu czwartego jeźdźca; „Dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem, głodem, zarazą i przez dzikie bestie ziemi.” (Objawienie 6:7-8 NASB). Jest jednak kwestią sporną, czy fragment ten odnosi się do pierwszego jeźdźca, czy do czterech jeźdźców jako całości.

Symbol Baranka

Irenausz, wpływowy teolog chrześcijański z II wieku, był jednym z pierwszych, którzy interpretowali tego jeźdźca jako samego Chrystusa, a jego biały koń reprezentował pomyślne rozprzestrzenianie się ewangelii. Różni uczeni poparli tę koncepcję, powołując się na późniejsze pojawienie się w Apokalipsie 19 Chrystusa na białym koniu, który pojawia się jako Słowo Boże. Ponadto, wcześniej w Nowym Testamencie, Księga Marka wskazuje, że postęp ewangelii może rzeczywiście poprzedzać i zapowiadać apokalipsę. Kolor biały ma również tendencję do reprezentowania sprawiedliwości w Biblii, a Chrystus jest w innych przypadkach przedstawiany jako zdobywca.

Jednakże przeciwstawne interpretacje twierdzą, że pierwszy z Czterech Jeźdźców prawdopodobnie nie jest jeźdźcem z Objawienia 19. Są oni opisani w znacząco różny sposób, a rola Chrystusa jako Baranka, który otwiera siedem pieczęci, sprawia, że jest mało prawdopodobne, aby był on również jedną z sił uwolnionych przez pieczęcie. Należy również zauważyć, że podczas gdy jeździec na białym koniu włada łukiem i nosi pojedynczą koronę, Chrystus jedzie z mieczem, nosząc wiele diademów.

Wojna na czerwonym koniu

„Drugi Jeździec, Wojna na czerwonym koniu przedstawiona w trzynastowiecznym manuskrypcie Apokalipsy.Gdy złamał drugą pieczęć, usłyszałem drugą żywą istotę mówiącą: „Chodź”. I wyszedł inny, czerwony koń; a temu, który na nim siedział, zostało przyznane, aby odebrał pokój ziemi, i aby ludzie zabijali się nawzajem; i został mu dany wielki miecz.”

– Objawienie 6:3-4 NASB

Jeździec drugiego konia jest często brany do reprezentowania Wojny Drugi Jeździec może reprezentować wojnę domową w przeciwieństwie do wojny podboju, o której czasami mówi się, że pierwszy Jeździec przynosi. Inni komentatorzy sugerują, że może on również reprezentować prześladowanie chrześcijan.

Wygląd

Często jest on przedstawiany jako trzymający miecz w górze, jakby gotowy do walki lub masowej rzezi. Kolor jego konia jest czerwony, a w niektórych tłumaczeniach kolor ten jest szczególnie „ognistą” czerwienią πυρρός, od πῦρ, ogień). Kolor czerwony, jak również posiadanie przez jeźdźca wielkiego miecza, sugeruje krew, która ma zostać przelana. Miecz trzymany w górze przez drugiego jeźdźca może symbolizować wojnę lub wypowiedzenie wojny, jak to widziano w heraldyce. W symbolice wojskowej, miecze trzymane w górze, szczególnie skrzyżowane miecze trzymane w górze, oznaczają wojnę i przystąpienie do bitwy.

Famina na czarnym koniu

„Gdy złamał trzecią pieczęć, usłyszałem trzecią żywą istotę mówiącą: „Chodź”. Spojrzałem, a oto czarny koń; a ten, który na nim siedział, miał w ręku parę wag. I usłyszałem coś jakby głos w środku czterech żywych istot mówiący: „Kwarta pszenicy za denara, a trzy kwarty jęczmienia za denara; ale oliwy i wina nie niszczcie.”

– Objawienie 6:5-6 NASB

Występowanie

Trzeci Jeździec jedzie na czarnym koniu i jest popularnie rozumiany jako Głód, ponieważ Jeździec niesie parę wag lub szalek do ważenia, wskazując sposób, w jaki chleb byłby ważony podczas głodu. Inni autorzy interpretują trzeciego Jeźdźca jako „Pana jako Dawcę Prawa” trzymającego wagę sprawiedliwości. We fragmencie tym czytamy, że wskazana cena zboża jest około dziesięciokrotnie wyższa od normalnej (stąd popularność interpretacji głodu), przy czym za całodzienny zarobek (denar) można kupić pszenicę wystarczającą tylko dla jednej osoby, lub mniej pożywny jęczmień dla trzech, tak że robotnicy z trudem mogliby wyżywić swoje rodziny.

Oszczędność oliwy i wina

Wśród Czterech Jeźdźców, czarny koń i jego jeździec są jedynymi, których pojawieniu się towarzyszy wymowa głosowa. Jan słyszy głos, niezidentyfikowany, ale pochodzący z pomiędzy czterech istot żywych, który mówi o cenach pszenicy i jęczmienia, mówiąc również „i patrz, abyś nie skrzywdził oliwy i wina”. Jeździec na czarnym koniu jest pouczony, aby nie szkodził oliwie i winu, co oznacza, że ten niedostatek nie powinien spaść na zbytki, takie jak oliwa i wino, bez których ludzie mogą żyć, ale na potrzeby życiowe – chleb. Sugeruje to, że głód czarnego konia ma podnieść cenę zboża, ale pozostawić dostawy oliwy i wina nienaruszone (choć poza zasięgiem zwykłego robotnika). Jednym z wyjaśnień jest to, że uprawy zbożowe byłyby bardziej naturalnie podatne na lata głodu lub plagi szarańczy niż drzewa oliwne i winorośl, które zakorzeniają się głębiej. Stwierdzenie to może również sugerować ciągłą obfitość dóbr luksusowych dla bogatych, podczas gdy podstawowe produkty, takie jak chleb, są rzadkie, choć nie całkowicie wyczerpane.

Taki selektywny niedobór może wynikać z niesprawiedliwości i celowej produkcji dóbr luksusowych dla bogatych zamiast zbóż, jak to miało miejsce w czasie, gdy Objawienie zostało napisane. Alternatywnie, zachowanie oliwy i wina może symbolizować zachowanie chrześcijańskich wiernych, którzy używali oliwy i wina w swoich sakramentach.

Śmierć na bladym koniu

„Gdy Baranek złamał czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego żyjącego stworzenia mówiący: „Chodź”. Spojrzałem, a oto koń popielaty; a ten, który na nim siedział, miał na imię Śmierć; a Hades szedł z nim. Dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem i głodem, i zarazą, i dzikimi zwierzętami ziemi.”

– Objawienie 6:7-8 NASB

Czwarty i ostatni Jeździec nosi imię Śmierć. Znany jako „Θάνατος/Thanatos”, spośród wszystkich jeźdźców, jest jedynym, któremu tekst wyraźnie nadaje imię. Greckie słowo oznaczające plagę to θανάτῳ, które jest odmianą Θάνατος, co wskazuje na związek między Czwartym Jeźdźcem a plagą.

Ten czwarty, blady koń, był personifikacją Śmierci, a podążający za nim Hades miał otwarte szczęki przyjmując ofiary zabite przez Śmierć. Werset rozpoczynający się słowami „dano im władzę nad czwartą częścią ziemi” jest ogólnie przyjęty jako odnoszący się do Śmierci i Hadesu, chociaż niektórzy komentatorzy widzą w nim zastosowanie do wszystkich czterech jeźdźców. Jego zadaniem było zabicie wszystkich na ziemi, jako jeden z czterech wyroków Boga – mieczem, głodem, zarazą i dzikimi zwierzętami. Jeśli chodzi o dzikie bestie na ziemi, to według Edwarda Bishopa Elliotta, dobrze znanym prawem natury jest to, że szybko zajmują one miejsca marnotrawstwa i wyludnienia – tam, gdzie kończy się panowanie człowieka, a zaczyna panowanie bestii.

Wygląd

W przeciwieństwie do pozostałych trzech, nie jest on opisany jako niosący broń lub inny przedmiot, zamiast tego podąża za nim Hades (miejsce spoczynku zmarłych). Jednakże, ilustracje powszechnie przedstawiają go niosącego kosę (jak Śmierć), miecz lub inne narzędzie.

Kolor konia Śmierci jest zapisywany jako khlōros (χλωρός) w oryginalnym koine greckim, co może oznaczać albo zielony/zielonkawo-żółty lub blady/popielaty. Kolor jest często tłumaczony jako „blady”, chociaż „popielaty”, „bladozielony” i „żółtozielony” są innymi możliwymi interpretacjami (greckie słowo jest korzeniem „chlorofilu” i „chloru”). Na podstawie użycia tego słowa w starożytnej greckiej literaturze medycznej, niektórzy badacze sugerują, że kolor ten odzwierciedla chorą bladość zwłok. W niektórych współczesnych artystycznych przedstawieniach, koń jest wyraźnie zielony.

Współczesne przedstawienia

Literatura

• Vicente Blasco Ibáñez, w swojej powieści Czterej Jeźdźcy Apokalipsy z 1916 roku (sfilmowanej w 1921 i 1962 roku), dostarcza wczesnego przykładu tej interpretacji, pisząc „Jeździec na białym koniu był odziany w efektowny i barbarzyński strój. …. Podczas gdy jego koń galopował, on wyginał swój łuk, aby roznieść zarazę za granicę. Na jego grzbiecie kołysał się mosiężny kołczan wypełniony zatrutymi strzałami, zawierającymi zarazki wszystkich chorób.”