Porównano wyniki 41 badań z udziałem 4552 kobiet z PCOS. Uczestniczki otrzymywały metforminę, placebo, CC lub metforminę + CC.
Metformina poprawiła objawy niepłodności w porównaniu z placebo. Szanse na zajście w ciążę wzrosły o 98% po leczeniu metforminą. Szansa na urodzenie żywego dziecka (LBR) wzrosła o 59% po leczeniu metforminą. Podczas gdy LBR po podaniu placebo wynosił 19%, po podaniu metforminy wynosił on od 19 do 37%. Szansa na owulację wzrosła 2,64 razy w przypadku leczenia metforminą. Jednakże, kobiety przyjmujące metforminę były 4 razy bardziej narażone na wystąpienie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.
Połączenie metforminy + CC zwiększyło LBR o 27% w porównaniu z samym CC. Odsetek porodów po leczeniu CC wynosił 24% w porównaniu z metforminą + CC, który wynosił od 23 do 34%. Połączenie metformina + CC zwiększało szanse na ciążę o 62%, a na owulację o 65%. Kobiety stosujące leczenie skojarzone były 4,26 razy bardziej narażone na wystąpienie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego w porównaniu z samą CC.
Nie było jasne, czy metformina była lepsza niż sama CC. Podczas gdy otyłe kobiety z PCOS miały 70% szans na LBR po metforminie, kobiety bez otyłości miały o 71% większe szanse. Kobiety otyłe miały również o 66% niższy wskaźnik ciąż i o 71% niższy wskaźnik owulacji przy stosowaniu metforminy w porównaniu z CC. Kobiety bez otyłości miały o 56% wyższy wskaźnik ciąż przy stosowaniu metforminy.