Elektroencefalografia (EEG)
Rutynowe EEG: Monitorowanie sygnałów elektrycznych w mózgu za pomocą elektrod (czujników) przymocowanych do skóry głowy jest zwykle najpierw wykonywane w specjalistycznej przychodni. Badania te są interpretowane, lub „czytane”, przez wyszkolonego neurologa. Mierząc fale mózgowe w czasie od kilku minut do kilku godzin, lekarze mogą znaleźć dowody nieprawidłowej aktywności elektrycznej w mózgu i określić rodzaj lub rodzaje napadów występujących u pacjenta, a także ich źródło(a).
Długotrwałe EEG: Jeśli rutynowe badanie EEG jest prawidłowe, rozpoznanie napadów może wymagać pobytu na oddziale monitorującym padaczkę w celu ciągłego monitorowania EEG za pomocą wideo przez kilka dni. Przedłużone monitorowanie EEG za pomocą kamery wideo rejestruje początek i charakterystykę napadów jednocześnie z EEG.
Badania radiologiczne
Niektóre napady i padaczki są spowodowane nieprawidłowościami w obrębie tkanki mózgowej, takimi jak blizny, guzy lub inne zmiany, które mogą być widoczne w obrazowaniu radiologicznym. Niektóre z tych problemów mogą być leczone za pomocą operacji padaczki. Badania radiologiczne obejmują:
Rezonans magnetyczny (MRI)
Rozpoznanie MRI mózgu pozwala lekarzowi wyraźnie zobaczyć wewnętrzne struktury ciała pacjenta, w tym tkankę mózgową, przy użyciu pola magnetycznego i fal radiowych.
Ujawniając szczegóły struktury mózgu na przekrojowych obrazach zwanych „przekrojami”, MRI może pomóc lekarzowi w zlokalizowaniu ewentualnych obszarów wywołujących napady w regionach zmian strukturalnych lub obok nich (zwanych ogniskami napadów u pacjentów z padaczką ogniskową lub ogniskami u pacjentów z padaczką wieloogniskową).
Protokoły diagnostyczne w przypadku padaczki mogą obejmować porcję trójwymiarową i specjalne cięcia wieńcowe, aby specjalista od padaczki mógł ocenić płaty skroniowe pod kątem oznak stwardnienia skroniowego mezjalnego lub zniekształcenia części mózgu zwanej hipokampem.
MRI mózgu może nie być konieczne lub wskazane u pacjentów z padaczką uogólnioną (napady pochodzące z całego mózgu naraz, a nie z obszarów ogniskowych lub wieloogniskowych).
Funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI) mózgu może pomóc zlokalizować obszary, w których odbywa się mowa, pamięć, ruch lub inne funkcje. Lekarze znają ogólne obszary mózgu odpowiedzialne za te czynności, ale fMRI może pomóc wskazać je bardziej precyzyjnie.
Podczas badania fMRI mózgu technolog poprosi pacjenta o wykonanie określonego zadania, takiego jak nazywanie obiektów, co oświetli aktywne obszary mózgu. Pomaga to lekarzom skupić się na konkretnych ośrodkach funkcjonalnych, na które mogą mieć wpływ zaburzenia napadowe.
Pozytonowa tomografia emisyjna (PET)
Skanowanie mózgu zwane śródnapadowym skanowaniem PET z fluorodeoksyglukozą (FDG) może wykazać zmiany w metabolizmie i chemii mózgu, co jest cenne w ocenie pacjentów z wieloma różnymi schorzeniami mózgu, zwłaszcza z padaczką.
Jest to procedura medycyny nuklearnej. Pacjentowi zakłada się plastikową maskę, która pomaga w ustawieniu się w maszynie skanującej. Technolog wstrzykuje niewielką ilość materiału radioaktywnego do żyły w ramieniu pacjenta, jednocześnie pobierając próbkę krwi z drugiego ramienia. W miarę jak materiał przemieszcza się przez mózg, maszyna skanera ujawnia i rejestruje zmiany.
Tomografia emisyjna pojedynczego fotonu (SPECT)
Nazywana również „ictal SPECT”, procedura ta może wykryć obszary mózgu ze zmianami w metabolizmie komórek, przepływie krwi lub transmisji między komórkami mózgu podczas napadu. Te obszary zmienionej aktywności mogą wskazywać na warunki wywołujące napad u danego pacjenta.
Test odbywa się w jednostce monitorującej, gdzie lekarze i pacjent czekają na wystąpienie napadu. Pierwsza część badania ma miejsce podczas napadu (napadowy), a druga po napadzie (międzynapadowy); lekarze następnie porównują te dwa badania. Podczas każdego z tych dwóch etapów pracownik służby zdrowia wstrzykuje środek obrazujący, a pacjent jest przewożony do specjalistycznego skanera, który może wizualizować przepływ krwi w mózgu.
Monitorowanie wewnątrzczaszkowe
Lekarze używają technologii monitorowania wewnątrzczaszkowego do obserwowania cech napadów u pacjenta i korelowania tych wyników z elektroencefalogramem, czyli EEG. Testy mogą obejmować następujące elementy:
Elektrody głębokościowe: Są to małe, wielostykowe sondy, które wprowadza się przez małe otwory wykonane w czaszce i pokryciu mózgu.
Elektrody paskowe i siatkowe: Te małe platynowe krążki są osadzone w arkuszu plastiku i wkładane pod osłonę mózgu zwaną oponą twardą.
Elektrody wgłębne, paskowe i siatkowe rejestrują aktywność fal mózgowych pomiędzy napadami i podczas napadów w celu planowania operacji padaczki.
Inne badania w kierunku padaczki
Test Wada
Gdy wskazana jest operacja padaczki w celu usunięcia napadów, ten dwuczęściowy test jest częścią przedoperacyjnych badań pacjenta. Test pozwala przewidzieć wpływ operacji na funkcje językowe i pamięciowe. Informacje z testu Wada pomagają określić rodzaj operacji, która najlepiej wyleczy napady, zachowując obszary mózgu związane z mową, pamięcią i funkcjami myślenia.
Ocena neuropsychologiczna
Niektórzy ludzie z padaczką cierpią z powodu problemów z pamięcią lub innych trudności poznawczych, takich jak problemy z wymyśleniem właściwego słowa w rozmowie. Problemy te mogą wynikać z powtarzających się napadów, leków lub choroby mózgu, która powoduje napady.
Ocena ilościowa może dać wgląd w ciężkość i wskazać lokalizację zmian, które powodują napady. Ocena neuropsychologiczna może ocenić zdolności poznawcze (myślenie) pacjenta, jak odnoszą się one do funkcji różnych struktur mózgu. Na przykład, upośledzenie pamięci może wskazywać na nieprawidłowości w funkcjonowaniu części mózgu zwanych płatami skroniowymi i czołowymi.