Około pięćdziesięciu milionów czerwonych krabów (Gecarcoidea natalis) szacuje się, że żyje na Wyspie Bożego Narodzenia, położonej na Oceanie Indyjskim u północno-zachodnich wybrzeży Australii, której jest częścią. Pomiędzy październikiem a grudniem, na początku pory wilgotnej, zwierzęta te rozpoczynają niesamowitą podróż przez wyspę, opuszczając swoje domy w głębi lądu, aby udać się nad morze i złożyć jaja.
Kiedy odbywa się migracja?
Kobiety kraba muszą zrzucić jaja do wody (jest to znane jako tarło) „przed wschodem słońca podczas wiosennych pływów w czasie ostatniej kwadry księżyca”, podaje rząd australijski. Migracja rozpoczyna się, gdy kraby są pewne, że mogą ukończyć podróż, kojarzyć się, a następnie wylęgać jaja przez dwa tygodnie przed tarłem. W tym roku możliwe daty tarła to 22-24 listopada i 21-23 grudnia, podczas australijskiej wiosny. Cztery lub pięć tygodni przed tymi datami kraby mają rozpocząć migrację do oceanu przez lasy, klify i drogi.
Fazury przed narodzinami nowych krabów
Po dotarciu nad morze kraby zanurzają się w oceanie, aby uzupełnić wilgoć i sole w organizmie. Następnie samce kopią w piasku nory, w których dochodzi do godów, po czym rozpoczynają wędrówkę powrotną. Samice pozostają w norach i wychowują jaja przez dwa tygodnie, po czym zrzucają je do wody i opuszczają plażę. Z jaj wylęgają się larwy, które wkrótce przekształcają się w młode kraby, których pancerz ma zaledwie 5 milimetrów długości. Natychmiast rozpoczynają one podróż w głąb lądu, aby znaleźć miejsce do życia wśród skał. Po czterech lub pięciu latach staną się dorosłe i będą gotowe do kopulacji.
Mieszkańcy Wyspy Bożego Narodzenia starają się chronić kraby podczas ich migracji
Ludzie na wyspie robią wszystko, aby uniknąć przypadkowej śmierci krabów. Budują więc mosty i podziemne tunele, aby umożliwić im bezpieczne przekraczanie ulic. Podczas szczytu migracji niektóre drogi są zamykane, a ruch jest kierowany z dala od miejsc, gdzie faktycznie można zobaczyć „czerwony dywan” poruszający się po powierzchni drogi.