Każdy powinien nauczyć się pisać esej pięcioparagrafowy. Pięcioparagrafowy esej ma sztywną strukturę, która upraszcza proces pisania: wstęp, trzy akapity i zakończenie. Długość jest w sam raz: nie za krótki, nie za długi. Styl jest elastyczny, obejmujący narrację, opis i perswazję. Krótko mówiąc, esej pięcioparagrafowy jest prostym stylem pisania, który każdy powinien mieć jako podstawowe narzędzie komunikacji.
Sztywna struktura eseju pięcioparagrafowego upraszcza proces pisania. Podczas gdy nic nie może zautomatyzować procesu pisania, sztywna struktura skupia kreatywność pisarza na treści. Bez względu na główny punkt eseju, pisarz powinien być w stanie stworzyć trzy punkty wspierające i związane z nimi dowody, które są wymagane przez strukturę. Sztywność zniechęca do kwiecistej prozy, dygresji i innych typowych błędów pisarskich. Te ograniczenia eseju pięcioparagrafowego czynią go łatwiejszym do napisania.
Esej pięcioparagrafowy ma idealną długość dla większości potrzeb pisarskich. Typowy esej pięcioparagrafowy ma długość od 250 do 500 słów – jest to długość, która budzi szacunek, ale nie onieśmiela. Trzy punkty pomocnicze, każdy z trzema zdaniami dowodu, zapewniają odpowiednią ilość szczegółów, aby rozwinąć główny punkt. Jednocześnie, zwarta struktura i zwięzła proza utrzymują uwagę czytelnika. Pięć akapitów to idealna długość: nie za krótki, nie za długi.
Pięcioarkuszowy esej jest przydatny w komunikacji narracyjnej, demaskatorskiej i perswazyjnej. W eseju narracyjnym główna myśl podsumowuje historię, a każdy akapit odpowiada odrębnemu epizodowi. W eseju opisowym główna myśl definiuje temat, a każdy akapit rozwija jeden z aspektów tego tematu. W eseju perswazyjnym główna myśl przedstawia tezę, a każdy z akapitów przedstawia argumenty na jej poparcie. Pięcioparagrafowy esej jest użyteczny dla wszystkich tych stylów komunikacji.
W podsumowaniu, pięcioparagrafowy esej jest stylem, którego każdy powinien się nauczyć. Jego sztywna struktura upraszcza proces pisania i pozwala skupić się na treści. Długość jest w sam raz, aby rozwinąć główną myśl, jednocześnie zatrzymując uwagę czytelnika. Styl ten jest na tyle elastyczny, że można go stosować w komunikacji narracyjnej, demaskatorskiej i perswazyjnej. Z tych wszystkich powodów każdy powinien nauczyć się, jak pisać esej pięcioarkuszowy.