Jednakże Giraffe Conservation Foundation (GCF), wraz ze swoim partnerem Senckenberg Biodiversity and Climate Research Centre (BiK-F), przeprowadziła pierwsze w historii kompleksowe pobieranie próbek i analizę DNA (genomowego, jądrowego i mitochondrialnego) wszystkich głównych naturalnych populacji żyraf w całym ich zasięgu w Afryce. W rezultacie, istnieje obecnie aktualizacja tradycyjnej taksonomii. Badania te ujawniły, że istnieją cztery odrębne gatunki żyrafy i pięć podgatunków. Te cztery odrębne gatunki to żyrafa masajska (G. tippelskirchi), żyrafa północna (G. camelopardalis), żyrafa siatkowana (G. reticulata) i żyrafa południowa (G. giraffa). Żyrafa angolska (G. g. angolensis) i żyrafa południowoafrykańska (G. g. giraffa) są dwoma podgatunkami żyrafy południowej. Żyrafa nubijska (G. c. camelopardalis), żyrafa kordofańska (G. c. antiquorum) i żyrafa zachodnioafrykańska (G. c. peralta) to trzy podgatunki żyrafy północnej. Żyrafa Rothschilda jest genetycznie identyczna z żyrafą nubijską. Jako gatunek nominatywny, żyrafa nubijska ma pierwszeństwo, a żyrafa Rothschilda jest do niej podporządkowana.
Wstępne dane sugerują, że żyrafa Thornicrofta jest genetycznie podobna do żyrafy masajskiej. Jednakże, dodatkowe badania są niezbędne, aby ustalić, czy żyrafa Thornicrofta jest genetycznie identyczna z żyrafą masajską, czy też powinna być uważana za odrębny podgatunek żyrafy masajskiej. We wszystkich pracach i publikacjach GCF dotyczących ochrony przyrody, opartych na tych badaniach, używamy zaktualizowanej taksonomii czterech gatunków żyraf, podczas gdy IUCN nadal odnosi się do tradycyjnej koncepcji jednego gatunku i dziewięciu podgatunków.
Wszystkie cztery gatunki żyraf i ich podgatunki żyją na geograficznie odrębnych obszarach w całej Afryce. Chociaż niektóre z tych gatunków zostały zgłoszone do hybrydyzacji w ogrodach zoologicznych, istnieje bardzo mało dowodów na to, że występuje ona łatwo w naturze.
Zapoznaj się z czterema odrębnymi gatunkami żyraf.
Więcej o