Wietnam od dawna wykorzystywał ceremonie i symbole wywodzące się z Chin, swojego północnego sąsiada. W minionych wiekach cesarze Wietnamu mieli sztandary w kolorze żółtym, gdy był to kolor cesarski dynastii Ch’ing (Manchu) w Chinach. Czerwony, symbol „południa”, również często pojawiał się w wietnamskich flagach. Wietnam był pod francuskim rządem kolonialnym od XIX wieku, ale po II wojnie światowej Komunistyczna Partia Wietnamu ogłosiła swoje rządy, a 29 września 1945 roku przyjęła czerwoną flagę z centralnie umieszczoną żółtą gwiazdą. Jednak Francuzi sprzeciwili się niepodległości, a naród ogarnęła długa wojna. Pod francuskim (a później amerykańskim) patronatem Republika Wietnamu kontrolowała południową część kraju pod flagą w kolorze żółtym z trzema czerwonymi poziomymi pasami.
Po klęsce sił amerykańskich i południowowietnamskich w 1975 r. komuniści rządzili całym krajem. Ich flaga z 1945 roku powiewała w Demokratycznej Republice Wietnamu na północy; na południu Republika Wietnamu (prowadzona militarnie przez Viet Cong) miała podobną flagę. Viet Cong sztandar miał równe poziome pasy czerwonego nad jasnoniebieskim z centralnie umieszczoną pięcioramienną gwiazdą. Rząd i flaga południa zniknęły 2 lipca 1976 roku, kiedy to dwie połówki kraju zjednoczyły się, a dziś czerwona flaga z żółtą gwiazdą jest używana w całym Wietnamie. Mówi się, że pięć punktów gwiazdy oznacza pięć głównych klas tworzących front polityczny – proletariat, chłopstwo, wojsko, intelektualistów i drobną burżuazję.