Pochodzenie słowa
Słowo fulcrum oznacza po łacinie „słupek łóżka” i pochodzi od czasownika „fulcire”, co oznacza „podpierać” lub „podpierać się”. Słowo po raz pierwszy pojawiło się w języku angielskim w połowie XVII wieku, kiedy to zostało użyte w odniesieniu do punktu wspierającego dźwignię lub podobne narzędzie, takie jak wiosło łodzi.
Przykłady
Fulcrum jest rzeczownikiem, który zazwyczaj odnosi się do punktu wspierającego dźwignię. W zoologii, jest również czasami używany do opisania części zwierzęcia, która działa jako podpora lub zawias – na przykład staw lub kręgosłup. Z czasem fulcrum nabrało również znaczenia przenośnego i jest czasami używane do opisania osoby lub rzeczy, która jest centrum działalności.
Najczęstsze zastosowanie tego słowa jest w fizyce, gdzie fulcrum współpracuje z dźwignią, aby wygenerować siłę nadrzędną na obiekcie. Istnieje wiele rodzajów kombinacji fulcrum i dźwigni: para nożyczek, praska do czosnku i pęseta są przykładami prostych narzędzi dźwigniowych, które działają dzięki fulcrum. Wszystkie te narzędzia mają stały punkt obrotu, który pomaga wzmocnić siłę przyłożoną przez ręce tak, że staje się ona znacznie większa.
Archimedes, słynny grecki matematyk, naukowiec i inżynier, podobno przechwalał się kiedyś: „Dajcie mi wystarczająco długą dźwignię i punkt obrotu, na którym ją umieszczę, a poruszę świat.”
Utalentowany wykonawca, który jest centralnym członkiem zespołu, może być również określany jako punkt obrotu. W tym sensie sukces zespołu – czy to w sporcie, biznesie czy sztuce – zależy w dużej mierze od jego najlepszego gracza lub wykonawcy. Kiedy supergwiazda dobrze wykonuje swoją pracę, zespół na ogół triumfuje; jeśli nie, grupa może być bardziej narażona na porażkę.
Definicja
1. punkt, na którym obiekt balansuje lub obraca się
2. osoba lub rzecz, od której wszystko inne zależy
Zobacz pełną definicję w Macmillan Dictionary.