Jamajka i inne wyspy Antyli wyewoluowały z łuku starożytnych wulkanów, które wynurzyły się z morza miliony lat temu. W okresach zanurzenia, grube warstwy wapienia zostały ułożone na starych skałach iglastych i metamorficznych. W wielu miejscach wapień ma grubość tysięcy stóp. Kraj można podzielić na trzy regiony ukształtowania terenu: góry wschodnie, centralne doliny i płaskowyże oraz równiny przybrzeżne.
Najwyżej położonym obszarem jest pasmo Gór Błękitnych. Te wschodnie góry są utworzone przez centralny grzbiet skały metamorficznej biegnący z północnego zachodu na południowy wschód, z którego wiele długich ostróg wystaje na północ i południe. Na odcinku ponad 3 kilometrów (1,9 mil), grzbiet grzbietu przekracza 1800 metrów (5,900 stóp). Najwyższym punktem jest Blue Mountain Peak na wysokości 2.256 metrów (7.402 ft). Góry Błękitne wznoszą się na te wysokości z równiny przybrzeżnej na przestrzeni około 16 kilometrów (9,9 mil), tworząc w ten sposób jeden z najbardziej stromych ogólnych gradientów na świecie. W tej części kraju stare skały metamorficzne odsłaniają się poprzez otaczające je wapienie. Na północ od Gór Błękitnych leży silnie nachylony płaskowyż wapienny tworzący Góry Johna Crow. Pasmo to wznosi się na wysokość ponad 1000 metrów (3300 stóp). Na zachodzie, w środkowej części kraju, znajdują się dwa wysokie, faliste płaskowyże: Góry Dry Harbour na północy i Manchester Plateau na południu. Pomiędzy nimi teren jest nierówny i również tutaj warstwy wapienne są poprzerywane przez starsze skały. Strumienie, które wznoszą się w tym regionie, wypływają na zewnątrz i opadają wkrótce po dotarciu do warstw wapiennych.
Wapienny płaskowyż pokrywa dwie trzecie kraju, dzięki czemu na wyspie dominują formacje krasowe. Kras powstaje w wyniku erozji wapienia znajdującego się w roztworze. Sinkholes, jaskinie i pieczary, znikające strumienie, hummocky wzgórza i terra rosa (resztki czerwony) gleby w dolinach są charakterystyczne cechy krajobrazu krasowego; wszystkie te cechy są obecne na Jamajce. Na zachód od gór znajduje się surowy teren Cockpit Country, jeden z najbardziej dramatycznych przykładów topografii krasowej na świecie.
The Cockpit Country jest naznaczony stromymi zagłębieniami, głębokimi nawet na 15 metrów (49 stóp) w niektórych miejscach, które są oddzielone stożkowymi wzgórzami i grzbietami. Na północy, główną cechą definiującą jest oparty na uskoku „Escarpment”, długi grzbiet, który rozciąga się od Flagstaff na zachodzie, przez Windsor w centrum, do Campbells i początku Barbecue Bottom Road (B10). Barbecue Bottom Road, która biegnie z północy na południe, wysoko wzdłuż zbocza głębokiej, uskokowej doliny na wschodzie, jest jedyną przejezdną trasą przez Cockpit Country. Jednak istnieją dwa stare, historyczne szlaki, które przecinają dalej na zachód, Troy Trail i Quick Step Trail, z których oba są rzadko używane od 2006 roku i trudne do znalezienia. Na południowym zachodzie, w pobliżu Quick Step, znajduje się obszar znany jako „Land of Look Behind”, nazwany tak dlatego, że hiszpańscy jeźdźcy zapuszczający się w ten region, w którym znajdują się wrogo nastawieni zbiegli niewolnicy, jeździli po dwóch na wierzchowca, z jednym jeźdźcem zwróconym do tyłu, aby zachować ostrożność. W miejscach, gdzie grzbiety pomiędzy zapadliskami na płaskowyżu uległy rozmyciu, powstały płaskodenne kotliny lub doliny wypełnione glebami terra rosa, jednymi z najbardziej urodzajnych na wyspie. Największą z nich jest Vale of Clarendon, długa na 80 km (50 mil) i szeroka na 32 km (20 mil). Queen of Spains Valley, Nassau Valley i Cave Valley powstały w wyniku tego samego procesu.