Co to jest nominalny PKB?
Nominalny PKB mierzy produkt krajowy brutto danego kraju przy użyciu cen bieżących, bez uwzględnienia inflacji. W odróżnieniu od PKB realnego, który mierzy produkcję gospodarczą danego kraju skorygowaną o wpływ inflacji. Podczas gdy te dwa wskaźniki mierzą tę samą produkcję, są używane do bardzo różnych celów: zmiany w wartości kontra zmiany w objętości.
Głęboka definicja
PKB jest główną miarą zdrowia gospodarczego kraju, sumując wartość pieniężną wszystkich dóbr i usług wyprodukowanych w danym okresie czasu, minus wartość dóbr i usług zużytych w produkcji. Przedsiębiorstwa duże i małe opierają się na PKB przy podejmowaniu ważnych decyzji dotyczących planowania. Dla inwestorów PKB jest przewodnikiem do szacowania marży zysku i podejmowania decyzji finansowych. Ekonomiści używają go do zrozumienia gospodarki i tworzenia prognoz.
Nominalny PKB
Nominalne statystyki gospodarcze, zwane również statystykami w dolarach bieżących, nie są dostosowane do zmian cen wynikających z inflacji i deflacji. Naturalny wzrost i spadek (głównie wzrost) cen jest uchwycony przez nominalny PKB, który śledzi stopniowy wzrost wartości gospodarki w czasie. Jeśli całkowity produkt krajowy brutto wzrośnie o 2 procent w ciągu roku, a inflacja w tym samym okresie wyniesie 2 procent, nominalny PKB wyniesie +4 procent w tym roku.
Nominalny PKB jest preferowaną wartością przy porównywaniu PKB z innymi zmiennymi, które również nie uwzględniają inflacji. Na przykład, dług jest zawsze obliczany i wyrażany jako wartość nominalna, więc wskaźniki długu do PKB są zawsze oparte na nominalnym PKB. Ponieważ inflacja jest wkalkulowana w dane nominalnego PKB, może to dać niedokładny obraz wzrostu.
Realny PKB
Ekonomiści wolą używać realnego PKB, aby uzyskać porównawczy obraz tempa wzrostu gospodarczego danego kraju. Używając deflatora PKB, ceny, które wchodzą w skład PKB są wyrównane, pozwalając komuś zrozumieć, jak bardzo gospodarka wzrosła lub skurczyła się niezależnie od zmian w inflacji.
Przy obliczaniu realnego PKB, rok bazowy jest wybierany, aby kontrolować inflację; dane dotyczące realnego PKB ujmują ilości dóbr wyprodukowanych w różnych latach przy użyciu cen z tego samego roku bazowego. Różne wartości realnego PKB z różnych lat odzwierciedlają raczej zmiany w ilości niż w wartości.
Obliczanie nominalnego PKB
Formuła nominalnego PKB opiera się na jednej z trzech metod pomiaru: dochodu, produkcji lub wydatków. Metoda dochodowa dodaje dochód uzyskany poprzez wszystkie płace, czynsz, odsetki i zyski uzyskane przez przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe w ciągu jednego roku. Metoda produkcji oblicza produkcję netto poprzez odjęcie konsumpcji od szacowanej produkcji w danym roku. Wreszcie, metoda wydatków oblicza sumę wszystkich dóbr i usług zakupionych w kraju w ciągu roku.
Twoja działalność gospodarcza pomaga określić PKB twojego kraju. Na przykład pobyt w hotelu sprawia, że pieniądze wracają do gospodarki. Dzięki świetnej hotelowej karcie kredytowej możesz nawet otrzymać nagrodę.
Przykład nominalnego PKB
W pierwszym kwartale 2017 roku PKB Stanów Zjednoczonych wzrósł o 3,4 procent w ujęciu nominalnym, ale wzrósł tylko o 1,4 procent w ujęciu realnym, skorygowanym o inflację. Nominalny PKB wzrósł w pierwszym kwartale o 157,7 mld dolarów do poziomu 19,03 mld dolarów. Wskaźnik inflacji bazowej PCE – miara inflacji używana do dostosowania do realnego PKB – wzrósł o 2,0 procent. Ta liczba, używana w obliczeniach deflatora PKB, odpowiada za różnicę między realnym a nominalnym PKB w kwartale.