Gorączka kabinowa odnosi się do niepokojącej klaustrofobicznej drażliwości lub niepokoju doświadczanego, gdy osoba lub grupa utknęła w odosobnionym miejscu lub w zamkniętych pomieszczeniach przez dłuższy czas. Osoba taka może być określana jako stir-crazy, pochodząca od użycia stir oznaczającego „więzienie”.
Osoba może doświadczyć gorączki kabinowej w sytuacji, takiej jak odizolowanie w domku letniskowym na wsi, spędzanie długich okresów pod wodą w łodzi podwodnej lub bycie w inny sposób odizolowanym od cywilizacji, np. podczas pandemii. Podczas gorączki kabiny, osoba może wystąpić senność lub bezsenność, mają nieufność do każdego, z kim są, lub mają chęć do wyjścia na zewnątrz, nawet w niekorzystnych warunkach, takich jak zła pogoda lub ograniczona widoczność. Koncepcja ta jest również przywoływana humorystycznie w celu wskazania zwykłego znudzenia byciem samemu w domu przez dłuższy okres czasu.
Cabin fever nie jest chorobą i nie ma rokowania. Jednakże, związane z nią objawy mogą prowadzić osobę cierpiącą do podejmowania irracjonalnych decyzji, które mogą potencjalnie zagrażać jej życiu lub życiu grupy, z którą jest zamknięta. Niektóre przykłady to samobójstwo lub paranoja, lub opuszczenie bezpieczeństwa kabiny podczas strasznej burzy śnieżnej, w której można utknąć.