Guz chromochłonny i paraganglioma: Wprowadzenie

Na TEJ STRONIE: Znajdziesz tu podstawowe informacje na temat tych chorób i części ciała, na które mogą one wpływać. To jest pierwsza strona przewodnika Cancer.Net na temat guza chromochłonnego i paraganglioma. Skorzystaj z menu, aby zobaczyć inne strony. Pomyśl o tym menu jako o mapie drogowej do tego kompletnego przewodnika.

O guzach endokrynnych i neuroendokrynnych

Guz zaczyna się, gdy DNA zdrowych komórek jest uszkodzone, powodując zmiany w komórkach i ich wzrost poza kontrolą, tworząc masę. Guz może być nowotworowy lub łagodny. Guz nowotworowy jest złośliwy, co oznacza, że może rosnąć i rozprzestrzeniać się na inne części ciała, jeśli nie zostanie wykryty wcześnie i leczony. Łagodny guz oznacza, że guz może rosnąć, ale nie będzie się rozprzestrzeniać. Łagodny guz zazwyczaj może być usunięty bez powodowania większych szkód.

Trudno jest stwierdzić, czy pheochromocytoma i paraganglioma są łagodne czy złośliwe, nawet po chirurgicznym usunięciu guza i zbadaniu go pod mikroskopem. Jedynym pewnym sposobem na stwierdzenie, czy pheochromocytoma lub paraganglioma jest złośliwy, jest jego rozprzestrzenienie się, zwane przerzutami, lub jego powrót, zwany nawrotem.

Pheochromocytoma i paraganglioma są uważane za podzbiór grupy guzów zwanych guzami neuroendokrynnymi (NET). NET rozpoczyna się w wyspecjalizowanych komórkach układu neuroendokrynnego organizmu. Komórki te mają cechy zarówno komórek endokrynnych produkujących hormony, jak i komórek nerwowych. Znajdują się one we wszystkich narządach ciała i pomagają kontrolować wiele funkcji organizmu. Hormony to substancje chemiczne, które są przenoszone przez krwiobieg, aby wywierać określony wpływ na aktywność innych narządów lub komórek w organizmie. Wszystkie NET mają potencjał do tworzenia przerzutów. Większość NET rozwija się latami i rośnie powoli. Niektóre NET mogą jednak szybko rosnąć. Zobacz sekcję Etapy w tym przewodniku, aby dowiedzieć się więcej.

O guzie chromochłonnym

Guz chromochłonny jest rzadkim nowotworem NET nadnerczy. Ciało posiada 2 z tych małych, żółtawych gruczołów. Jeden znajduje się na szczycie każdej nerki. Nadnercza mają 2 główne części, które funkcjonują oddzielnie: zewnętrzna kora nadnerczy i wewnętrzna rdzenia nadnerczy. Każda część produkuje inny zestaw hormonów.

Guz chromochłonny zaczyna się w komórkach chromaffinowych rdzenia nadnerczy. Komórki te uwalniają hormony zwane katecholaminami w czasie stresu. Adrenalina i noradrenalina, które zwiększają ciśnienie krwi i częstość akcji serca, są 2 z tych katecholamin. Guz chromochłonny może powodować niekontrolowane przypływy dodatkowej adrenaliny i noradrenaliny do krwi. Nawet jeśli szacuje się, że 90% guzów chromochłonnych pozostaje zlokalizowanych w obszarze, w którym się zaczęły, te skoki hormonów mogą nadal prowadzić do zagrażających życiu problemów zdrowotnych, takich jak udar, atak serca, krwotok lub nagła śmierć.

Większość ludzi rozwija guza chromochłonnego w 1 nadnerczu. Niektórzy ludzie rozwijają guza w obu gruczołach. Może być również wiele guzów w jednym gruczole. Pheochromocytoma zazwyczaj rosną powoli.

Pheochromocytoma jest nazywany pierwotnym guzem nadnercza, ponieważ zaczyna się wewnątrz nadnercza. Przeczytaj o innych typach pierwotnych guzów nadnerczy.

O paraganglioma

Paraganglioma jest rzadkim NET, który rozwija się z tego samego typu komórek, co pheochromocytoma. Jednakże, paraganglioma tworzą się poza nadnerczami. Guzy te są również nazywane paraganglioma pozanadnerczowymi. Większość paraganglioma tworzy się w jamie brzusznej. Mogą one również tworzyć się w innych częściach ciała, w tym w pobliżu tętnicy szyjnej, wzdłuż dróg nerwowych w głowie i szyi, a także w klatce piersiowej, sercu, brzuchu, miednicy i pęcherzu moczowym. Paraganglioma są mniej powszechne niż pheochromocytoma. Szacuje się, że 60% pozostaje zlokalizowanych, a 40% może się rozprzestrzeniać, choć nie można tego ustalić w momencie diagnozy lub na podstawie oceny patologicznej (patrz Diagnoza). Paraganglioma są zazwyczaj wolno rosnące.

Istnieją 2 typy paraganglioma:

• Paraganglioma współczulne. Podobnie jak pheochromocytoma, paraganglioma współczulne prawie zawsze produkują katecholaminy. Guzy te rozwijają się we współczulnym układzie nerwowym, który kontroluje reakcję organizmu na stres i aktywność.

• Parasympatyczne paraganglioma. Guzy te najczęściej występują w obrębie głowy i szyi. Zwykle nie uwalniają katecholamin, więc rzadko powodują objawy związane z hormonami lub oznaki problemu. Rozwijają się w przywspółczulnym układzie nerwowym, który kontroluje ciało podczas odpoczynku.

Looking for More of an Introduction?

Jeśli chcesz więcej wprowadzenia, poznaj ten powiązany element. Należy pamiętać, że te łącza prowadzą do innych sekcji witryny Cancer.Net:

Kolejną sekcją w tym przewodniku są Statystyki. Pomaga ona wyjaśnić liczbę osób, u których rozpoznaje się pheochromocytoma lub paraganglioma oraz ogólne wskaźniki przeżycia. Skorzystaj z menu, aby wybrać inną sekcję do przeczytania w tym przewodniku.