Herero – grupa blisko spokrewnionych ludów mówiących językiem Bantu, zamieszkujących południowo-zachodnią Afrykę. Herero właściwi i część znana jako Mbanderu zamieszkują część środkowej Namibii i Botswany; inne spokrewnione grupy, takie jak Himba, zamieszkują obszar Kaokoveld w Namibii i część południowej Angoli.
© Lucian Coman/.com
Wcześniej Herero utrzymywali się głównie z mleka i mięsa dużych stad bydła, owiec i kóz, które wypasały się na porośniętych drzewami łąkach; po kontakcie europejskim w połowie XIX wieku kilka grup przyjęło również ogrodnictwo. Pierwotnie byli oni podzieleni na autonomiczne jednostki polityczne pod przewodnictwem lokalnych przywódców. Lokalne grupy mieszkalne tworzyły się wokół rozbudowanych rodzin opartych na pochodzeniu patrylinearnym; często dołączali do nich również krewni matrylinearni. Organizacja klanowa Herero, w której każda osoba należała do egzogamicznego klanu patrylinearnego i egzogamicznego klanu matrylinearnego, jest niezwykła. Preferowaną partnerką dla mężczyzny jest dziewczyna z klanu matrylinearnego jego ojca; poligynia jest powszechna. Urzędy kapłańskie klanu patrylinearnego i wodzowskie schodzą w linii męskiej, natomiast inwentarz żywy jest dziedziczony w obu liniach. Ich tradycyjna religia jest formą kultu przodków, ale wielu Herero przyjęło chrześcijaństwo.