Jeśli jeszcze nie upadłeś dla dużych, pięknych oczu i mocnej linii szczęki Jake’a Pickinga jako Rock Hudson w nowym serialu Netflixa o alternatywnej historii, Hollywood, pozwól nam złamać to do ciebie: Będziecie. Picking gra prawdziwego, legendarnego aktora, ale z ważnym twistem: żyje on w alternatywnej historii Tinseltown, gdzie rasa, płeć i orientacja seksualna nie pozostały takimi barierami, jakimi były w rzeczywistości.
Hollywood wyciąga ważne szczegóły z prawdziwej historii Hudsona, aby zbudować swój wymarzony świat, ale jego prawdziwe życie było tak samo fascynujące – i, czasami, o wiele bardziej rozdzierające serce. Aby zrozumieć decyzje podejmowane przez Hollywood, szczególnie w odniesieniu do bardziej intymnych szczegółów historii Hudsona, musisz wiedzieć nieco więcej o samym człowieku. Oto kim był i kim się stał prawdziwy Rock Hudson.
Rock Hudson nie był jego prawdziwym nazwiskiem.
Podobnie jak Marilyn Monroe, Hudson przyjął bardziej krzykliwe nazwisko, kiedy rozpoczął swoją karierę aktorską. Urodził się jako Roy Harold Scherer Jr. w 1925 roku, chociaż jego prawne nazwisko stało się Roy Fitzgerald, kiedy jego ojczym, Wallace Fitzgerald, adoptował go bez jego zgody, zgodnie z The Scribner Encyclopedia of American Lives.
Były kierowca ciężarówki z Illinois, na krótko wstąpił do U.S. Navy w latach 1944-1946, a następnie przeniósł się do Los Angeles i przyjął nowy tytuł Rock Hudson w 1947 roku, kiedy zasugerował to jego agent Henry Willson. Skała” pochodzi od Skały Gibraltarskiej, a „Hudson” jest reprezentatywny dla rzeki Hudson.
Nie miał wykształcenia aktorskiego, ale sprawił, że producenci zwrócili na niego uwagę.
Piękna buzia zaprowadzi cię daleko w La La Land, wtedy i teraz, i Hudson o tym wiedział. Doskonale zdawał sobie sprawę ze swojej urody, mimo braku wykształcenia aktorskiego, więc pozował przed bramą studia, aby zwrócić na siebie uwagę kogoś wpływowego lub wysyłał zdjęcia do producentów.
Do swojej biografii o Hudsonie, All That Heaven Allows, pisarz Mark Griffin przeprowadził wywiad z Kenem Maleyem, przyjacielem Hudsona. „Pomyślcie tylko o młodym Rocku Hudsonie – tym wielkim ogierze stojącym na tle swojej ciężarówki przed bramą studia,” powiedział Maley. „Zakasałby rękawy i po prostu stałby tam, jak jakaś gigantyczna reklama seksu, czekając, aż zostanie zauważony dzień po dniu”.
W końcu, na lokalnym soiree, Hudson połączył się z Willsonem, a wpływowy agent podpisał z nim kontrakt.
Do końca lat 50. był tak wielki jak Brad Pitt.
Despite potrzebując gdzieś około 30 ujęć, aby powiedzieć jedną linię w jego żenującym pierwszym teście ekranowym – tak, to naprawdę się stało, według współtwórcy Hollywood Ryan Murphy-Hudson ostatecznie stał się jednym z najbardziej popularnych i uznanych aktorów w grze. Hudson zagrał w swoim pierwszym filmie w wieku około 23 lat; miał prawie 60 lat, kiedy zmarł.
W 1948 roku podpisał kontrakt z Universal Pictures, które zapewniło mu lekcje aktorstwa, ale jego prawdziwa sława wzrosła w latach 50. Wystąpił w filmie Giant z 1956 roku u boku Elizabeth Taylor i Jamesa Deana, za co otrzymał nominację do Oscara, a w 1959 roku wcielił się w Doris Day w filmie Pillow Talk. Do chwili śmierci zagrał w ponad 60 filmach.
Był ukrytym homoseksualistą, przygotowywanym przez ojczyma i agenta, aby być mniej „zniewieściałym.”
Pomimo jego przytłaczających wysiłków, aby wydawać się hetero, stało się (nieco słabo utrzymywanym) sekretem, że Hudson był gejem. Miał wielu kochanków w Hollywood, ale na długo zanim stał się aktorską legendą, nadużywający mężczyźni w jego życiu uwarunkowali go, by zachowywał się inaczej niż on sam.
W wywiadzie dla NPR’s Fresh Air, Griffin powiedział Terry’emu Grossowi: „Niestety, Rock miał nadużywającego alkoholu ojczyma, Wallace’a Fitzgeralda, który był byłym żołnierzem piechoty morskiej. Rock opowiedział tragiczną historię, że kiedy zebrał się na odwagę i powiedział ojczymowi, że ma ambicje zostać aktorem, ojczym uderzył go – i nie tylko to, ale myślę, że skonfiskował wszystkie zabawki, które uważał za zniewieściałe i zniechęcił do jakichkolwiek ambicji teatralnych, które Rock mógł mieć.”
Niewygodne hollywoodzkie przedstawienia seksu między Hudsonem a jego agentem są zaczerpnięte z rzeczywistości.
Wszystko, na co niebo pozwala wyjaśnia, że Willsonowi daleko było do błyskotliwej reputacji. Nazywano go „obrzydliwym”, „diabolicznym” i „drapieżnym”. Grany przez Jima Parsonsa w Hollywood, Willson dorastał z ojcem, który był wiceprezesem Columbia Phonograph Company; w przeciwieństwie do Hudsona, sława nie była mu obca.
Ale on i Hudson nie różnili się tak bardzo pod innymi względami – obaj młodzi mężczyźni byli gejami i obaj byli gnębieni przez swoich ojców za ich „kobiece” zachowania. Ojciec Willsona wysłał syna do męskiej szkoły z internatem, próbując uczynić go bardziej męskim, co, jak pisze Griffin, mogło przyczynić się do niezwykłego talentu Willsona do rzeźbienia macho ze swoich klientów.
Willson miał również talent do wyłuskiwania atrakcyjnych niedoszłych gwiazd z zapomnienia, a Hudson był po prostu kolejnym idealnym wyborem. Wyszkolił Hudsona, aby nie zatrudniał już swojego „trzepoczącego chichotu” lub „dziewczęcego zawijania górnej wargi”, napisał Griffin.
Ale Willson sam żerował na homoseksualizmie Hudsona. Niemal natychmiast ludzie zaczęli podejrzewać, że ich związek wykracza poza sferę zawodową. Szefowa talentów MGM Studios w tamtym czasie, Lucille Ryman Carroll, powiedziała Griffinowi, że Willson czasami trzymał Hudsona za rękę. W wywiadzie NPR z Grossem, Griffin powiedział: „To było dość dobrze znane, że jeśli byłeś klientem Henry’ego Willsona, jak to kiedyś wyraził Tony Curtis, prawdopodobnie musiałeś wyrażać się seksualnie wobec Henry’ego.”
Hudson był żonaty z Phyllis Gates przez trzy lata. Mogło to być zaaranżowane małżeństwo.
Magazyn Life opublikował profil nazywający Hudsona „Najprzystojniejszym kawalerem Hollywood” w 1955 roku, napisał Griffin. Tytuł był pochlebny, ale nie do końca dobry dla wizerunku Hudsona jako kwintesencji mężczyzny: Pierwsza linijka artykułu w Life brzmiała: „Fani namawiają 29-letniego Hudsona, aby się ożenił – lub wyjaśnili, dlaczego nie.”
Po latach twierdzenia, że jest „nieśmiały w małżeństwie”, Hudson ożenił się z czystą pięknością Phyllis Gates. Kłótnie nadal obfitują nad tym, czy to była zaaranżowana fikcja, ale dowody wskazują na to, że Willson zaaranżował cały ten dramat. Według starego nekrologu Gates z Guardiana, była ona dziewczyną z farmy w Minnesocie, która dostała pracę u Willsona w Los Angeles. Kiedy pojawiły się naciski, by Hudson zawiązał węzeł, Willson „wymyślił, by Gates i Hudson umawiali się na randki po tym, jak spotkali się w jego biurze”. Hudson oświadczył się jej w tym samym biurze; on i Gates pobrali się miesiąc później, a Willson natychmiast przekazał tę wiadomość do prasy.
Ale małżeństwo nie było szczególnie szczęśliwe, a para rozwiodła się trzy lata później.
Gates napisała o związku w swojej książce, Mój mąż, Rock Hudson, twierdząc, że została wrobiona w romans i że Hudson był nadużywającym partnerem. Jest to bardzo możliwe, choć Griffin powiedział NPR: „Wiele osób, z którymi przeprowadzałem wywiady, uważa za bardzo zaskakujące, że Phyllis nie miałaby jakiejś wskazówki na temat seksualnych skłonności Rocka, ponieważ pracowała dla Henry’ego Willsona, top powerbrokera w branży. I jeśli statyści i gracze znali wynik o Rocku Hudsonie, dlaczego ona nie miałaby, będąc sekretarką Henry’ego Willsona?”
Jego śmierć była jednym z najbardziej znaczących momentów kryzysu AIDS w latach 80-tych.
W ostateczności śmierć Hudsona na AIDS w 1985 roku posłużyła jako punkt zwrotny w kryzysie. W All That Heaven Allows stwierdzono, że lekarz Hudsona, Michael Gottlieb, „opisałby Rocka jako 'najbardziej wpływowego pacjenta z AIDS w historii'.”
W swojej książce z 1987 roku And the Band Played On: Politics, People, and the AIDS Epidemic, dziennikarz Randy Shilts, który później sam zmarł na AIDS, napisał: „Było AIDS przed Rockiem Hudsonem i AIDS po.”
Żadne z tych stwierdzeń nie hiperbolizuje wielkości publicznego wyznania Hudsona. Jego walka z AIDS doprowadziła go w końcu do podjęcia decyzji zmieniającej życie: Ujawniłby swoją diagnozę światu – i przez pełnomocnika, jego domniemany homoseksualizm. Griffin opisał, że w czerwcu 1984 roku Hudson udał się do dermatologa, aby zbadać skazę na szyi. Okazało się, że jest to mięsak Kaposiego, nowotwór często występujący u chorych na AIDS, a aktor płakał przez tydzień. Kiedy w końcu zmarł, była to pierwsza głośna śmierć gwiazdy otwarcie związana z tą chorobą.
Powiedziała Joan Rivers w magazynie People z 1985 roku, opublikowanym na krótko przed śmiercią Hudsona: „Dwa lata temu, kiedy organizowałam benefis na rzecz AIDS, nie udało mi się namówić ani jednej ważnej gwiazdy, żeby się pojawiła. (…) Przyznanie się Rocka do winy jest horrendalnym sposobem zwrócenia uwagi amerykańskiej opinii publicznej na AIDS, ale czyniąc to, Rock w swoim życiu pomógł milionom. To, co zrobił Rock wymaga prawdziwej odwagi.”
Stream Hollywood now on Netflix