Pochodzący z Wirginii James Monroe miał wyjątkowe kwalifikacje, aby służyć jako piąty prezydent Stanów Zjednoczonych. Był nie tylko żołnierzem Wojny Rewolucyjnej, ale także mistrzem Bill of Rights, amerykańskim dyplomatą w Europie, gubernatorem Wirginii, senatorem, sekretarzem stanu, sekretarzem wojny i negocjatorem zakupu Luizjany, zanim został przytłaczająco wybrany na prezydenta w 1816 roku.
Czas jego urzędowania znany jest jako „Era dobrych nastrojów”, ponieważ kraj cieszył się pokojem i kwitnącą gospodarką.
Doktryna Monroe, fundament amerykańskiej polityki zagranicznej, wprowadzona w 1823 roku w orędziu do Kongresu, ostrzegała europejskie potęgi przed ekspansjonizmem na półkuli zachodniej.
Prezydentura Monroe’a została również naznaczona Kompromisem Missouri, który zachował równowagę między stanami wolnymi i niewolniczymi w Stanach Zjednoczonych i zakazał niewolnictwa na terytoriach zachodnich powyżej linii 36/30′ szerokości geograficznej północnej.
Legislacja monetarna za rządów prezydenta Jamesa Monroe
Akt z 14 stycznia 1818 roku – Akt ten nakazuje, by mennica Stanów Zjednoczonych pozostała w Filadelfii na kolejny okres pięciu lat, począwszy od 4 marca 1818 roku.
Akt z 3 marca 1819 roku – Akt ten kontynuuje autoryzację niektórych złotych i srebrnych monet z obcych krajów jako aktualnego i legalnego środka płatniczego w celu spłaty długów w Stanach Zjednoczonych. Określone kursy wymiany są wyliczone dla monet Wielkiej Brytanii, Portugalii, Francji i Hiszpanii.
Akt z 3 marca 1821 r. – Akt ten kontynuuje postanowienia Aktu z 29 kwietnia 1816 r., odnoszące się do wartości monet francuskich jako prawnego środka płatniczego.
Akt z 3 marca 1823 r. – Akt ten zezwala na użycie niektórych złotych monet z obcych krajów jako bieżącego i prawnego środka płatniczego we wszystkich płatnościach z tytułu ziem publicznych w Stanach Zjednoczonych. Określone kursy wymiany są wyliczone dla monet Wielkiej Brytanii, Portugalii, Francji i Hiszpanii. Ustawa nakazuje również coroczne badanie takich monet i przedstawianie Kongresowi raportu z wyszczególnieniem wyników.
Akt z 3 marca 1823 roku – Akt ten określa lokalizację Mennicy Stanów Zjednoczonych w Filadelfii na kolejną pięcioletnią kadencję, rozpoczynającą się 4 marca 1823 roku.
Dyrektorzy Mennicy Stanów Zjednoczonych mianowani przez prezydenta Monroe
1824 Samuel Moore – Piąty Dyrektor Mennicy Stanów Zjednoczonych