Ustawiacz rekordów i olimpijczyk
Wiele uniwersytetów aktywnie rekrutowało Owensa, ale on czuł, że college to tylko marzenie. Czuł, że nie może zostawić swojej borykającej się z problemami rodziny i młodej żony, kiedy trzeba było zarobić na wypłatę. Owens w końcu zgodził się wstąpić na Uniwersytet Stanowy Ohio w Columbus, Ohio, po tym jak urzędnicy znaleźli zatrudnienie dla jego ojca. Oprócz studiów i udziału w zawodach torowych, Owens pracował na trzech etatach, by opłacić czesne. Podczas studiów na Ohio State doświadczył rasizmu (przekonania, że jedna rasa jest lepsza od innych), ale te incydenty tylko wzmocniły jego pragnienie osiągnięcia sukcesu. Na mistrzostwach Big Ten Conference w skoku w dal na Uniwersytecie Michigan w 1935 r. pobił trzy rekordy świata i ustanowił kolejny. Jego 26 stóp 8 1/4-calowy szeroki skok ustanowił rekord, który nie został pobity przez dwadzieścia pięć lat.
Owens był członkiem amerykańskiej drużyny olimpijskiej w 1936 roku, startującej w Berlinie, w Niemczech.
Reproduced by permission of
.
Afroamerykańscy członkowie drużyny stanęli przed wyzwaniami nie tylko konkurencji, ale także przechwałek Adolpha Hitlera (1889-1945) o aryjskiej supremacji, czyli dominacji idealnych dla Hitlera białych, europejskich sportowców. Owens zdobył w sumie cztery złote medale na igrzyskach olimpijskich. Gdy oszołomiony Hitler ze złością opuszczał stadion, niemieccy sportowcy obejmowali Owensa, a widzowie skandowali jego imię. W Ameryce Owens został powitany jak bohater, a w Nowym Jorku uhonorowano go paradą z taśmą klejącą. W ciągu kilku miesięcy nie był jednak w stanie znaleźć pracy, która pozwoliłaby mu sfinansować ostatni rok studiów. Owens podjął pracę jako nadzorca placu zabaw, ale wkrótce zgłosili się do niego promotorzy, którzy chcieli, by ścigał się z końmi i samochodami. Dzięki pieniądzom z tych wystaw, był w stanie ukończyć szkołę.
W 1937 roku Owens użyczył swojego nazwiska sieci sklepów z artykułami czyszczącymi. Dobrze prosperowały do 1939 roku, kiedy to wspólnicy uciekli, zostawiając Owensa z bankrutującym biznesem i ciężkimi długami. Znalazł zatrudnienie w Office of Civilian Defense w Filadelfii (1940-1942) jako krajowy dyrektor wychowania fizycznego dla Afroamerykanów. Od 1942 do 1946 roku był dyrektorem ds. zatrudnienia mniejszości w Ford Motor Company w Detroit, Michigan. Później został kierownikiem sprzedaży w chicagowskiej firmie produkującej sprzęt sportowy.