Najwyżej oceniony: 100% Multiple Maniacs (1970)
Lowest Rated: 0% Homer & Eddie (1989)
Birthday: Apr 22, 1946
Miejsce urodzenia: Baltimore, Maryland, USA
Jeden z dziadków kina kultowego, John Waters był najbardziej znany z reżyserowania przesuwających granice niezależnych komedii, takich jak „Pink Flamingos” (1972) i oryginalny „Lakier do włosów” (1988). Urodzony w Baltimore, w stanie Maryland w 1946 roku, Waters zawsze był zainteresowany dziwnością w komedii. Po obejrzeniu filmu „Lili” (1953) nabawił się obsesji na punkcie lalek i zaczął odgrywać brutalne przedstawienia w stylu Punch and Judy na przyjęciach urodzinowych innych dzieci. Podarowana przez babcię kamera filmowa 8mm, Waters kręcił filmy krótkometrażowe w późnych latach młodzieńczych i wczesnych latach dwudziestych, by w końcu w 1969 roku wyreżyserować swój pierwszy film pełnometrażowy „Mondo Trasho” (1969). W większości projektów Watersa w rolach głównych występował jego wieloletni przyjaciel Glenn Milstead, lepiej znany pod pseudonimem Divine, a „Mondo Trasho” nie był wyjątkiem. Następny film Watersa, „Pink Flamingos”, uczynił go celebrytą w ciemnych zakamarkach kina niezależnego, zyskując kultową popularność dla kolejnych filmów „Female Trouble” (1974) i „Desperate Living” (1978), które nazwał „Trash Trilogy”. Z podniesionym profilem i wyjątkową estetyką Waters zyskał poparcie, by w następnych latach kręcić więcej filmów, zaczynając od „Polyester” (1981), w którym wystąpił były dziecięcy gwiazdor Tab Hunter. Musical „Lakier do włosów” (1988) był jeszcze większym hitem indie – i został później zremasterowany na jeszcze większą skalę jako musical na Broadwayu, a następnie remake filmowy z Johnem Travoltą w roli zmarłego Divine’a. „Beksa” (1990) dała Watersowi szansę wyreżyserowania bardzo młodego Johnny’ego Deppa, a „Serial Mom” (1994) pozwolił mu pracować z legendarną aktorką Kathleen Turner. Kiedy Waters wyreżyserował szokującą komedię „Brudny wstyd” (2004) z Tracey Ullman w roli głównej, uznane gwiazdy tamtych czasów, takie jak Selma Blair i Johnny Knoxville, chętnie skorzystały z okazji, by z nim pracować. W wieku 60 lat Waters zwolnił tempo produkcji filmowej, publikując kilka książek, w tym „Carsick”, pamiętnik z autostopowej podróży przez Amerykę, i rozpoczął serię wykładów, które ukazywały jego coraz bardziej przytulną, niemal dziadkową osobowość.