wibracje (dzięki czemu odgrywają również rolę w zmyśle dotyku zwierzęcia). Razem te narządy zmysłów wzmacniają zmysł słuchu rekina. Są one szczególnie dobre w słyszeniu dźwięków o niskiej częstotliwości i w rozpoznawaniu skąd dochodzi hałas.
Smak – W przeciwieństwie do ludzi, kubki smakowe rekina znajdują się w całej jamie ustnej, a nie na języku.
Dotyk – Rekiny wykorzystują elektrorecepcję, aby wyczuć, gdzie znajduje się ofiara i gdzie czyhają na nią niebezpieczeństwa. Odbywa się to za pomocą receptorów pola elektromagnetycznego zwanych Ampullae of Lorenzini. Rekin jest znany z tego, że ma największą wrażliwość na aktywność elektryczną niż jakiekolwiek inne zwierzę. Potrafi on nawet wyczuć pole elektromagnetyczne zwierząt ukrytych pod piaskiem. Zmysł ten pomaga również w orientacji, ponieważ ziemskie pola magnetyczne kierują zwierzęciem. Linia boczna ponownie odgrywa rolę w tym zmysłu. Pomaga rekinowi wyczuwać wibracje wody, co jest szczególnie skutecznym sposobem na odnalezienie ryby, która miota się w rannym stanie.