Katharine Graham, która pracowała w redakcji i dziale obiegu Washington Post, została właścicielką gazety po śmierci swojego męża Philipa Grahama w 1963 roku. Od 1969 do 1979 roku pełniła funkcję wydawcy, a od 1973 do 1991 roku była przewodniczącą zarządu i dyrektorem generalnym. W 1965 roku zatrudniła Benjamina Bradlee jako redaktora naczelnego Washington Post i razem stworzyli zespół reporterów i redaktorów, którzy sprawili, że gazeta znalazła się w czołówce amerykańskich gazet. Pani Graham pozostała Przewodniczącą Zarządu aż do swojej śmierci w 2001 roku.
„Kochać to, co się robi i czuć, że ma to znaczenie” – jak może być coś przyjemniejszego?” – powiedziała Katharine Graham, kiedy prowadziła Washington Post. Uważana za jedną z najbardziej wpływowych kobiet w Stanach Zjednoczonych, odważne decyzje Graham o opublikowaniu Pentagon Papers, ściśle tajnego rządowego opracowania na temat zaangażowania wojsk amerykańskich w Wietnamie – po tym, jak New York Times otrzymał sądowy zakaz publikacji – oraz o kontynuowaniu śledztwa w sprawie Watergate przyniosły jej reputację odważnej, uczciwej i dokładnej dziennikarki. Jako bizneswoman, pani Graham doprowadziła Washington Post Company do konglomeratu gazet, stacji telewizyjnych, kablowych i magazynów. Wierzyła, że doskonałość redakcyjna i rentowność są ze sobą powiązane. Zasiadała w licznych radach filantropijnych i otrzymała niezliczone nagrody w uznaniu jej osiągnięć jako dziennikarki, wydawcy, kobiety i przedsiębiorcy.
W 1998 roku Katharine Graham zdobyła nagrodę Pulitzera w dziedzinie biografii za swoje wspomnienia, Personal History. Jej historia i działania stanowią przykład dla wszystkich kobiet, że wszystko jest możliwe. Opisując siebie jako początkowo nieśmiałą, niepewną siebie kobietę, nieprzygotowaną do odpowiedzialności, którą odziedziczyła, odniosła sukces i stała się jedną z najpotężniejszych kobiet stulecia.