Każdy doświadczony rodzic był tam co najmniej raz: siedział do późna w nocy z kaszlącym, gorączkującym dzieckiem, którego objawy pojawiają się znikąd lub pogarszają się w miarę upływu godzin. Jak większość rodziców, zastanawiasz się, co robić. Zadzwonić do lekarza dziecka? Udać się na pogotowie? Poczekać do rana?
Aby pogorszyć sprawę, twoja czujność może być podniesiona przez najnowszy błąd, który trafił na pierwsze strony gazet. Kilka lat temu była to świńska grypa (przed którą, jeśli Ty i Twoje dziecko otrzymaliście w tym roku coroczną szczepionkę przeciw grypie, jesteście chronieni, podobnie jak przed dwoma lub trzema innymi, bardziej powszechnymi szczepami grypy). Ostatnio, Ebola i enterowirus D68 (EV-D68) stały się przyczyną wzruszenia ramion wśród zaniepokojonych rodziców. Na szczęście, choć Ebola jest niebezpieczna, nie stanowi istotnego zagrożenia w USA – i choć infekcje wirusem EV-D68 są bardziej powszechne, najprawdopodobniej wirus ten nie będzie stanowił problemu dla Twojego dziecka.
Więc, choć możesz nie być w stanie dokładnie odpocząć podczas ataku kaszlu o 3 nad ranem, możesz czuć się nieco spokojniej wiedząc, że bardziej niż prawdopodobne jest, że objawy, których doświadcza Twoje dziecko, są związane z powszechnym wirusem sezonowym, którym układ odpornościowy Twojego dziecka w końcu sam się zajmie. Mimo to, nie zaszkodzi znać różnicę między objawami, które uzasadniają podróż na pogotowie, a tymi, które można leczyć w domu.
Pamiętaj, że chociaż wiele gabinetów ma lekarza na wezwanie, który może Ci pomóc i odpowiedzieć na pytania, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, osoba, która odpowiada na wezwanie może nie być lekarzem, z którym spotykasz się regularnie i być może będziesz musiał czekać na kogoś, kto oddzwoni. Zasada kciuka: jeśli martwisz się o swojego malucha, a Twój gabinet lekarski zbyt długo czeka na odpowiedź, lub jeśli objawy się pogarszają, nie wahaj się udać na pogotowie.
Więcej o Opiece nad chorym dzieckiem
Przeczytaj dalej, aby uzyskać wskazówki dotyczące rozpoznawania i leczenia pięciu najczęstszych objawów u dzieci.
Kaszel
Kaszel jest bardzo częstym objawem przeziębienia – i chociaż brzmi to okropnie, nie jest to na ogół oznaka niczego poważnego. Główną przyczyną kaszlu jest śluz, który spływając z nosa podrażnia tylną ścianę gardła.
Kiedy należy go samemu monitorować:
- Kaszel jest rzadki (kaszel pojawia się z przerwami, a nie ciągle) i suchy. Prawdopodobnie oznacza to, że Twoje dziecko ma ból gardła spowodowany przeziębieniem lub alergią. Uruchom nawilżacz powietrza z chłodną mgiełką, podawaj dziecku dużo płynów i stosuj krople z solą fizjologiczną. Amerykańska Akademia Pediatrii odradza stosowanie leków na kaszel i przeziębienie, jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 6 lat, ponieważ badania wykazują, że nie są one skuteczniejsze niż placebo w kontrolowaniu objawów, a ponadto mogą powodować niebezpieczne skutki uboczne.
- Ma „szczekający” dźwięk. To prawdopodobnie wskazuje na krup, który również jest zazwyczaj infekcją wirusową. Po pierwsze, spróbuj uspokoić swoje dziecko. Następnie weź prysznic i pozwól jej oddychać parnym powietrzem; w ciągu 15 do 20 minut ciepłe, wilgotne powietrze powinno pomóc w oddychaniu. Czasami jednak poprawa w przypadku kaszlu szczekającego może potrwać dłużej. Jeśli parne powietrze nie pomaga, skontaktuj się z lekarzem, ponieważ dziecko może potrzebować terapii oddechowej (aerozol z lekami). Pomaga również nawilżacz powietrza z chłodną mgiełką w pokoju dziecinnym; utrzymuj ją w pozycji pionowej i podawaj środki przeciwbólowe, jeśli ma 6 miesięcy lub więcej. Croup może pojawić się ponownie w tej samej nocy, więc nie należy się niepokoić. Po prostu traktuj ją w ten sam sposób.
- Jest to związane z przeziębieniem. Oznacza to, że kaszel Twojego dziecka powoduje wydzielanie śluzu i towarzyszy mu katar oraz ból gardła. Podaj jej krople do nosa z solą fizjologiczną, jeśli jest zbyt mała, aby wydmuchać nos; nawilżacz powietrza z chłodną mgiełką w pokoju dziecinnym i ciepła kąpiel również pomagają. Łyżeczka miodu może złagodzić kaszel – ale jest to bezpieczne tylko wtedy, gdy Twoje dziecko ma rok lub więcej. Jeśli chcesz wypróbować lek na kaszel dostępny bez recepty, najpierw skonsultuj się z lekarzem.
- Zdarza się to tylko w pewnych okolicznościach. Jeśli kaszel dziecka jest suchy, nie wydaje się być związany z przeziębieniem i pojawia się tylko w nocy, rano lub gdy maluch jest aktywny, może to być oznaką astmy. Zwracaj uwagę na to, co wydaje się wywoływać kaszel (ćwiczenia, zimne powietrze, alergie) i umów się na wizytę u lekarza.
Kiedy zadzwonić do lekarza:
- Towarzyszy mu gorączka (patrz poniżej). Twoje dziecko ma infekcję, która może być tak łagodna jak przeziębienie – lub bardziej poważna, jak grypa.
- Twoje dziecko ma 4 miesiące lub mniej. Małe niemowlęta są bardziej podatne na infekcje, a kaszel u małych niemowląt jest rzadkością.
- Kaszel jest silny (ciężki i szybki), suchy i występuje w „spazmach”, które mogą trwać do minuty, po czym następuje dźwięk „whoop”. Ekstremalny kaszel może nawet powodować wymioty po zakończeniu ataku. Twoje dziecko może mieć krztusiec (lub koklusz), zwłaszcza jeśli w Twojej społeczności odnotowano przypadki zachorowań, a ona nie przeszła jeszcze pełnej serii szczepień.
- Kaszel i świszczący oddech pojawiają się po tym, co wydaje się być zwykłymi objawami przeziębienia. Może to wskazywać na astmę lub zapalenie oskrzeli. Astma jest rzadka u dzieci poniżej 2 roku życia, natomiast większość przypadków zapalenia oskrzeli występuje u dzieci poniżej 1 roku życia. Zawsze warto skontaktować się z lekarzem, jeśli słyszysz świszczący oddech, zwłaszcza jeśli wcześniej nie zdiagnozowano astmy. Zapalenie oskrzeli zazwyczaj można leczyć w domu, ale ponownie, najlepiej skontaktować się z lekarzem, jeśli u dziecka pojawi się kaszel ze świszczącym oddechem. Zadzwoń pod numer 911, jeśli Twoje dziecko zacznie szybko oddychać (50 lub więcej oddechów na minutę, jeśli Twoje dziecko ma od 2 miesięcy do 1 roku, i 40 lub więcej oddechów na minutę, jeśli Twoje dziecko ma od 1 do 5 lat), lub jeśli oddychanie jest utrudnione i/lub kolor jej skóry staje się blady lub ciemny.
- Zaczęło się od kaszlu, kataru, bólów mięśni, ale teraz jest świszczący oddech i oddycha trochę ciężej. Objawy te mogą wskazywać na EV-D68, zwłaszcza jeśli w Twojej społeczności były już takie przypadki. Większość przypadków jest łagodna i ustępuje wraz z upływem czasu i odpoczynkiem, ale niektóre dzieci są bardziej podatne na poważne choroby (zwłaszcza jeśli mają już astmę lub inne problemy z drogami oddechowymi). Jeśli nie możesz skontaktować się z lekarzem po godzinach pracy, a jej oddech staje się coraz bardziej ciężki, udaj się na ostry dyżur.
Co jeszcze warto wiedzieć:
Jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 4 miesiące, kaszel nie jest tak powszechny i może być oznaką czegoś poważniejszego – dlatego zawsze uzasadnia wizytę u lekarza. A jeśli dziecko wydaje się być w niebezpieczeństwie lub ma problemy z oddychaniem, natychmiast wezwij pomoc medyczną.
Flegma
Flegma jest zwykle spowodowana przez powszechne wirusy sezonowe i często towarzyszy kaszlowi lub przeziębieniu. Nawet jeśli jest zielona, Twoje dziecko niekoniecznie potrzebuje antybiotyków – zazwyczaj oznacza to, że jej komórki odpornościowe walczą z infekcją wirusową (której nie można zwalczyć antybiotykami), a nie bakteryjną (którą można). Tak czy inaczej, nadal warto wybrać się do lekarza, aby to sprawdzić.
Kiedy monitorować to samemu:
Twoje dziecko ma zatory. Bez względu na to, czy dziecko ma czysty, biały, żółty czy zielony śluz, prawdopodobnie jest to zwykłe przeziębienie. Nawilżaj powietrze za pomocą nawilżacza lub parownika z chłodnym powietrzem, stosuj krople z solą fizjologiczną i zachęcaj do picia dużej ilości płynów.
Kiedy należy wezwać lekarza:
- Twoje dziecko ma gorączkę lub obrzęk gruczołów. Jeśli któremuś z tych objawów towarzyszy śluz w nosie lub kaszel, dziecko może mieć infekcję bakteryjną, którą należy leczyć antybiotykami.
- Jej wydzielina z nosa jest krwista. Krwawa wydzielina z nosa jest zwykle oznaką, że nos jest podrażniony, co jest bardzo powszechne w przeziębieniu. Ale może to być również oznaką innych problemów, takich jak infekcja zatok (zwłaszcza jeśli wydzielina jest gęsta, pacjentka ma niską gorączkę i odczuwa ból wokół oczu i nosa), utkwił tam obcy przedmiot lub doszło do urazu nosa. Jeśli jest dużo krwawienia (więcej niż tylko krwawe odcienie w śluzie), pochodzi tylko z jednej strony (zwłaszcza jeśli jest cuchnący), lub dziecko ma inne objawy sugerujące infekcję zatok (bóle głowy, gorączka, kaszel, zmęczenie, ból gardła, krople z nosa), lekarz musi zdiagnozować i leczyć dziecko.
Co jeszcze należy wiedzieć:
Pamiętaj, w większości przypadków, flegma towarzysząca zatorom jest tylko sposobem organizmu na zwalczenie jakiegoś rodzaju infekcji – co oznacza, że najważniejsze jest, aby zwracać uwagę na towarzyszące objawy.
Gorączka
Gorączka to każda temperatura w odbycie 100,4 stopnia lub wyższa. Chociaż gorączka może być niepokojąca, na szczęście z większością można sobie poradzić w domu – chociaż wiek dziecka odgrywa główną rolę w tym, czy należy szukać pomocy medycznej.
Kiedy monitorować ją samodzielnie:
Ogólnie dobrze jest monitorować dziecko samodzielnie, jeśli nie ma ono żadnych innych objawów (dreszcze, ból gardła, ból ucha, biegunka itp.) i jest:
- 3 do 6 miesięcy i ma gorączkę poniżej 101 stopni
- Powyżej 6 miesięcy i ma temperaturę 102 stopni lub mniej
W tych przypadkach podaj jej odpowiednie dla wieku środki obniżające gorączkę, aby złagodzić dyskomfort, letnie kąpiele i zachęć ją do picia dużej ilości płynów odpowiednich dla jej wieku (mleko matki, mleko modyfikowane i woda dla niemowląt do ukończenia 1 roku życia; czyste zupy i buliony oraz pokarmy o wysokiej zawartości wody, takie jak owoce lub jabłka dla starszych dzieci), aby utrzymać jej nawodnienie.
Kiedy zadzwonić do lekarza:
Zawsze dzwoń do lekarza jeśli Twoje dziecko ma:
- 3 miesiące lub mniej i ma temperaturę 100.4 stopnie lub wyższą, ponieważ jej układ odpornościowy nie ma jeszcze tak dużego doświadczenia w walce z infekcjami (jeśli nie możesz skontaktować się z lekarzem po godzinach pracy, udaj się na ostry dyżur)
- 3 do 6 miesięcy i ma temperaturę 101 stopni lub wyższą
- 6 miesięcy lub młodsza i ma gorączkę 103 stopni lub wyższą
- Poniżej 2 roku życia i ma podwyższoną temperaturę przez ponad 24 godziny
- W każdym wieku i jej temperatura wzrasta do 104 lub 105 stopni
- Ma inne objawy z gorączką, takie jak:
- Ból gardła, który może wskazywać na infekcję bakteryjną, taką jak angina
- Gorączka i płacz przy oddawaniu moczu, oznaki infekcji dróg moczowych
- Opuchnięte gruczoły, które mogą wskazywać na anginę
- Ból ucha lub ciągnięcie za ucho, sugerujące infekcję ucha
- Biegunka i/lub wymioty, które zazwyczaj oznaczają robaka w brzuchu – chociaż istnieje zwiększone ryzyko odwodnienia z gorączką
- Cały ból brzucha, który jest większy niż przeciętny ból brzucha, może wskazywać na coś poważnego, jak zapalenie wyrostka robaczkowego
Kiedy udać się na ostry dyżur:
Jeśli twoje dziecko ma gorączkę, a także ma bardzo słaby oddech, odmawia jedzenia, wymiotuje, płacze niemiłosiernie, ma trudności z obudzeniem się, ma sztywny kark lub rozwija się u niego wysypka lub siniakowo wyglądające fioletowe plamy, może mieć poważniejsze schorzenie, w tym zapalenie opon mózgowych, posocznicę lub zakażenie krwi, które wymaga natychmiastowego leczenia, więc od razu udaj się na ostry dyżur.
Co jeszcze należy wiedzieć:
Dobra zasada, którą należy się kierować (która różni się w zależności od wieku dziecka): Niska gorączka to każda temperatura poniżej 102 stopni, umiarkowana gorączka to 102 do 104 stopni, a wysoka gorączka to 104 stopnie i więcej.
Wymioty lub biegunka
W przypadku dzieci, winowajcą nudności, wymiotów i biegunki, które występują razem, jest zazwyczaj niefajny (ale stosunkowo nieszkodliwy) wirus (jak rotawirus), który dostaje się do przewodu pokarmowego, chociaż czasami może to być zatrucie pokarmowe salmonellą lub E. coli (zwłaszcza jeśli inni członkowie rodziny mają takie same objawy). W większości przypadków Twoim głównym priorytetem jest upewnienie się, że dziecko nie jest odwodnione – co jest bardziej prawdopodobne, jeśli jest młodsze, a zwłaszcza jeśli ma zarówno wymioty, jak i biegunkę. Oznaki odwodnienia to brak lub minimalne oddawanie moczu (ponad sześć godzin bez mokrej pieluszki u niemowlęcia lub nie oddawanie moczu co około 4 godziny u małych dzieci w godzinach czuwania oraz ciemniejszy i skąpy mocz), senność, suchość w ustach i mniejsza ilość łez (lub ich brak) podczas płaczu. U niemowląt zwróć również uwagę na marudność lub zapadnięte, miękkie miejsce na czubku głowy.
Kiedy monitorować to samemu:
Jeśli Twoje dziecko ma ponad 2 miesiące i nie ma innych objawów (takich jak silny ból brzucha, wysoka gorączka (patrz wyżej), zmniejszone oddawanie moczu, wymioty krwią, itp. Jeśli dziecko ma mniej niż 1 rok, podaj mu doustne płyny nawadniające (mieszankę wody, soli, cukru i minerałów, np. Pedialyte); jeśli jest starsze, podaj mu klarowne płyny (wodę, rozcieńczony sok, bulion, galaretkę, Pedialyte, żelki lub wodę).
Kiedy należy wezwać lekarza:
Zawsze należy wezwać lekarza, jeśli dziecko:
- Jest w wieku poniżej 2 miesięcy i nie tylko pluje, ponieważ niemowlęta mogą łatwiej ulec odwodnieniu
- Wygląda na to, że się odwadnia i nadal ma wymioty lub biegunkę (będzie potrzebowało natychmiastowego leczenia)
- Wymioty rzutowe lub wymuszone – szczególnie jeśli ma mniej niż 3 miesiące – ponieważ może to wskazywać na poważniejszy problem, w tym zablokowanie jelit
- Wymioty i gorączka, zwłaszcza jeśli ma mniej niż 6 miesięcy, ponieważ może mieć poważniejszą infekcję i jest w grupie podwyższonego ryzyka odwodnienia
- Ma silny ból brzucha lub jej brzuch wydaje się twardy lub wzdęty, ponieważ może to wskazywać na niedrożność jelit lub inny poważniejszy problem
- Ma krew w wymiocinach lub biegunkę lub żółć (żółto-zielony płyn) w wymiocinach
Co jeszcze należy wiedzieć:
Jeśli Twoje dziecko wymiotuje lub ma biegunkę, nie zmuszaj go do jedzenia – samo da Ci znać, kiedy będzie głodne. Powinieneś również skontaktować się z lekarzem, jeśli wymioty nie ustąpią w ciągu 12 godzin, a biegunka nie poprawi się po trzech dniach.
Czytaj dalej:
- Heidi Murkoff: Zdrowa dawka spojrzenia na zdrowie Twojego malucha
.