Kość czołowa składa się z dwóch głównych części. Są to część płaska i część oczodołowa. Część płaska wyznacza pionową, płaską, a także największą część i główny region czoła. Część oczodołowa jest poziomym i drugim co do wielkości obszarem kości czołowej. Bierze udział w tworzeniu się dachów jamy oczodołowej i nosowej. Czasami do kości czołowej zalicza się trzecią część jako część nosową, a czasami jest ona połączona z częścią płaską. Część nosowa znajduje się pomiędzy grzebieniami brwiowymi i kończy się ząbkowanym wcięciem nosowym, które łączy się z kośćmi nosowymi dolnymi oraz z kośćmi łzowymi i szczękowymi bocznymi.
GraniceEdit
Granica części płaskiej jest gruba, silnie ząbkowana, ścięta kosztem wewnętrznego stołu powyżej, gdzie spoczywa na kościach ciemieniowych, i kosztem zewnętrznego stołu po obu stronach, gdzie otrzymuje boczny nacisk tych kości; granica ta jest kontynuowana poniżej w trójkątną, szorstką powierzchnię, która łączy się z wielkim skrzydłem kości klinowej. Tylne granice płyt oczodołowych są cienkie i ząbkowane, i łączą się z małymi skrzydłami kości klinowej.
RozwójEdit
Przewiduje się, że kość czołowa pochodzi z komórek grzebienia nerwowego.
Kość czołowa jest skostniała w błonie z dwóch głównych ośrodków, po jednym dla każdej połowy, które pojawiają się pod koniec drugiego miesiąca życia płodowego, po jednym nad każdym brzegiem nadoczodołowym. Z każdego z tych centrów, kostnienie rozciąga się w górę, tworząc odpowiednią połowę squama, i do tyłu, tworząc płytkę oczodołu. Kręgosłup jest skostniały z pary ośrodków wtórnych, po obu stronach linii środkowej; podobne ośrodki pojawiają się w części nosowej i wyrostkach jarzmowych.
Przy urodzeniu kość składa się z dwóch kawałków, oddzielonych szwem czołowym, który jest zwykle zatarty przez kostnienie śródbłonkowe, z wyjątkiem jego dolnej części, do ósmego roku, ale czasami utrzymuje się przez całe życie. Na ogół utrzymuje się, że rozwój zatok czołowych rozpoczyna się pod koniec pierwszego lub na początku drugiego roku, ale może rozpocząć się przy urodzeniu. Zatoki są znacznych rozmiarów w siódmym lub ósmym roku, ale nie osiągają swoich pełnych proporcji, aż po okresie dojrzewania.