Koliber rubinowy jest zdecydowanie najczęstszym gatunkiem, który rozmnaża się we wschodniej połowie Ameryki Północnej, chociaż większość stanów ma sporadyczne obserwacje Rufousa, a Bob i Martha Sargent oznaczyli osiem innych gatunków kolibrów jako zimowych gości w pięciu południowo-wschodnich stanach. Kolibry rubinowe są bardzo ciekawskie i dlatego łatwo przyciągają się do karmników, gdzie samce w szczególności wykazują agresywny terytorializm w stosunku do rywalizujących kolibrów, innych ptaków, a nawet owadów takich jak pszczoły, motyle i ćmy sfinksowe. Szybko przyzwyczajają się do ludzkiej obecności, i będzie swoop dół do zbadania czerwonych artykułów odzieżowych, ewentualnie jako potencjalnych źródeł żywności. Karmniki zawieszone przy oknach przyciągają tyle samo gości, co te bardziej oddalone od struktur, a ptak, który twierdzi, że karmnik jest jego terytorium, może spędzić większą część dnia w pobliżu, strzegąc źródła pożywienia przed intruzami. Wielu obserwatorów kolibrów uważa, że „Hummer Warz” jest nieskończenie zabawne, chociaż pościgi są oczywiście poważną sprawą dla głodnych ptaków. Przez krótki okres, zaraz po wylocie, samica toleruje obecność swoich młodych przy karmniku, ale wkrótce są one traktowane tak samo jak inne dorosłe ptaki – jako rywale w pogoni za pokarmem niezbędnym do przygotowania się do jesiennej migracji.
Kuratela jest najwyraźniej bardzo krótka, jeśli w ogóle istnieje, a po pokryciu samica wychowuje młode sama. Gniazdo wielkości orzecha włoskiego, zbudowane przez samicę, jest skonstruowane na fundamencie łusek pączka przymocowanych do gałęzi drzewa z jedwabiem pajęczym; porosty maskują zewnętrzną stronę, a wnętrze wyłożone jest puchem mniszka lekarskiego, ogona lub ostu. Gniazdo będzie rozciągać się zawierać rosnące pisklęta, a czasami mogą być ponownie wykorzystane (przebudowany) w następnym roku.
Dwa białe, wielkości grochu jaja są składane dwa lub trzy dni od siebie, które samica będzie inkubować od 60 do 80 procent dnia przez 12-16 dni. Raporty z czasu trwania fazy pisklęcia wahają się od 14 do 31 dni, szeroki zakres być może zmienia się w zależności od dostępności żywności, 18-23 dni jest normalne. kiedy opuszczają gniazdo, pisklęta są znacznie większe niż ich matki: mogą ważyć 4,5 gramów, podczas gdy biedna mama jest w dół do zaledwie 2,5 g po stresie wychowywania ich. Ponieważ matka rozpoczyna inkubację pierwszego jaja zaraz po jego złożeniu, to pisklę wykluje się i wyleci wcześniej niż jego rodzeństwo; pozostanie ono w pobliżu gniazda do czasu, aż drugie pisklę będzie gotowe do lotu. Po opuszczeniu gniazda pisklęta są karmione przez matkę przez około 10 dni. Uważa się, że drozdy rubinowe żyją nawet 12 lat, ale średnia wynosi prawdopodobnie 3-5 lat.
Opis fizyczny
Średnia długość: 3,5 cala (8,9 cm)
Średnia waga: 1/8 uncji (3,1 g)
Temperatura ciała: 105°-108°F (40,5°-42,2°C)
Bicia skrzydeł: 40-80 na sekundę, średnio około 52
Oddech: 250 na minutę
Częstotliwość serca: 250 uderzeń/min w spoczynku; 1200 uderzeń/min podczas karmienia
Prędkość lotu: 30 mph (48 km/h) normalnie; 50 mph (80 km/h) ucieczka; 63 mph (101 km/h) nurkowanie
Plumaż
Dorosły samiec: Szmaragdowozielony grzbiet, opalizujący rubinowoczerwony gorset (gardło), który w niektórych warunkach oświetleniowych może wydawać się czarny, szare boki, rozwidlony ogon bez bieli. Mniejsza od samicy.
Dorosła samica: grzbiet szmaragdowozielony, pierś i gardło białe, ogon zaokrąglony z białymi końcówkami. Większa od samca, z dłuższym dziobem.
Juniorki: Młode obu płci wyglądają jak dorosła samica. W sierpniu i wrześniu, młode samce mogą rozwijać niektóre czerwone plamy w gorget.
Molts: Jeden kompletny molt na rok, który może rozpocząć się podczas jesiennej migracji i kontynuować do marca. Młode samce nabywają pełne rubinowe gorget podczas ich pierwszego molt.
Identyfikacja płci jest prosta, jeśli światło jest w porządku: brilliant czerwony gorset samca jest nie do pomylenia. Częściej jednak kształt i obecność bieli na ogonie jest bardziej wiarygodnym znakiem terenowym.
Rozmieszczenie i migracja
Króliki rubinowe rozmnażają się we wschodniej i środkowo-zachodniej części Ameryki Północnej, od południowej Kanady do Zatoki Meksykańskiej. Większość zimuje w Meksyku, Ameryce Środkowej i na wyspach karaibskich, choć kilka pozostaje w stanach Zatoki Perskiej i Outer Banks w Karolinie Północnej. Większość badaczy przyjąć niezwykłą non-stop przejście przez Zatokę, biorąc 18-20 godzin. Przybywają na wybrzeżu w końcu lutego lub na początku marca, i śledzić rozwój wiosny kwiaty na północ, osiągając mój dom w St Louis na 20 kwietnia +/- 2 dni. Mężczyźni migrują wcześniej niż kobiety, w obu kierunkach, niektóre dorosłe samce zaczynają na południe już w JUly. Louis) we wrześniu, z następującymi po nich młodymi; ostatnie młode osobniki odlatują nagle przy pierwszych mrozach (połowa października). Do połowy listopada jesienna migracja jest zasadniczo zakończona w całej Ameryce Północnej.
Fantastyczny i zabawny mit powstał w odniesieniu do hummerów autostopem na innych ptakach.
.