Ciało
Po doznaniu urazu lub w przypadku jakiejkolwiek choroby przewlekłej, powszechne jest doświadczanie kondycji, fizycznego i/lub psychologicznego spadku funkcji. Przedłużony odpoczynek w łóżku i brak aktywności może wpłynąć na prawie wszystkie układy organizmu.
Niektóre z tych efektów obejmują:
-Krążenie (serce): zmniejszenie rzutu serca, szybsze tętno w spoczynku i przy aktywności, obniżone ciśnienie krwi w pozycjach pionowych (niedociśnienie ortostatyczne), zmniejszona zdolność do ćwiczeń.
-Płucny (płuca): łagodne zapadanie się płuc, zapalenie płuc, zmniejszenie ilości tlenu w narządach (hipoksemia), zwiększone trudności w oddychaniu przy aktywności i w spoczynku.
-Mięśnie i kości: zmniejszenie rozmiaru mięśni, zwiększone osłabienie (zanik), osteoporoza, przykurcze, zapalenie kości i stawów, utrata elastyczności.
-Dwunastniczy (żołądkowo-jelitowy i jelit): utrata apetytu, zaparcia.
-Urinary: utrata kontroli nad pęcherzem (nietrzymanie moczu), infekcja pęcherza, zaburzenia równowagi elektrolitowej.
-Blood: tendencja do powstawania zakrzepów krwi (zakrzepowo-zatorowe), zagęszczanie krwi (zwiększona lepkość krwi).
-Endokrynologiczne: upośledzona reakcja na insulinę, wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia), nudności.
-Skin: wrzody lub rany.
-Funkcjonalne: spadek wydajności w Czynnościach Życia Codziennego (ADL) i wytrzymałości na aktywność, zaburzona równowaga i koordynacja.
-Psychologiczne: dezorientacja, niepokój, depresja.
Zmiany te mogą wpływać na zdolność do samoopieki, chodzenia, angażowania się w zajęcia rekreacyjne i do pracy. Rehabilitacja jest procesem, który zapewnia ulgę od skutków utraty kondycji. Cele rehabilitacji obejmują odzyskanie sprawności oraz poprawę funkcji fizycznych i psychospołecznych.
Pacjenci i zespół rehabilitacyjny opracowują zindywidualizowany program ćwiczeń. Program ten ma na celu:
– poprawę elastyczności stawów
– budowanie mięśni i napięcia mięśniowego
– poprawę funkcji serca i płuc
– zwiększenie ogólnej wytrzymałości
– poprawę nastroju
– budowanie siły i mięśni.
Lekarz i zespół rehabilitacyjny mogą również zapoznać się z technikami oszczędzania energii i upraszczania pracy, aby pomóc pacjentom cieszyć się życiem i znaczącymi czynnościami. Poprzez udział w zindywidualizowanym programie rehabilitacyjnym, który odnosi się do całej osoby i jej indywidualnych potrzeb, pacjenci mogą mieć nadzieję na osiągnięcie lepszej jakości życia. Przed przystąpieniem do jakiegokolwiek programu ćwiczeń należy skonsultować się z lekarzem.
Referencje :
Casaburi, R. Impacting patient-centered outcomes in COPD: Deconditioning. European Respiratory Review 2006; 99: 42-46. DOI: 10.1183/09059180.
LeMone, P., Burke, K. & Bauldoff, G. (2011). Medical Surgical Nursing: Critical Thinking in Patient Care. 5th ed. Boston, MA: Pearson.
Rimmer, J.H., Schiller, W., & Chen, M.D. Effects of disability-associated low energy expenditure deconditioning syndrome. American College of Sports Medicine. 2012; 40(1) 22-29.