Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych (1776)
4 lipca 1776 roku Kongres Stanów Zjednoczonych zatwierdził Deklarację Niepodległości. Jej główny autor, Thomas Jefferson, napisał Deklarację jako formalne wyjaśnienie, dlaczego Kongres głosował 2 lipca, aby ogłosić niepodległość od Wielkiej Brytanii, ponad rok po wybuchu amerykańskiej wojny rewolucyjnej, i jako oświadczenie ogłaszające, że trzynaście amerykańskich kolonii nie było już częścią Imperium Brytyjskiego. Kongres wydał Deklarację Niepodległości w kilku formach. Początkowo opublikowano ją jako drukowany arkusz, który był szeroko rozpowszechniany i czytany publicznie.
Filozoficznie Deklaracja podkreślała dwa tematy: prawa jednostki i prawo do rewolucji. Idee te stały się powszechnie wyznawane przez Amerykanów i rozprzestrzeniły się również na arenie międzynarodowej, wpływając w szczególności na rewolucję francuską.
Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki (1787) i Bill of Rights (1791)
Napisana latem 1787 r. w Filadelfii Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki jest podstawowym prawem federalnego systemu rządów USA i przełomowym dokumentem świata zachodniego. Jest to najstarsza używana konstytucja narodowa, określająca główne organy rządowe i ich jurysdykcje oraz podstawowe prawa obywateli.
Pierwsze dziesięć poprawek do Konstytucji – Bill of Rights – weszło w życie 15 grudnia 1791 r., ograniczając uprawnienia rządu federalnego Stanów Zjednoczonych i chroniąc prawa wszystkich obywateli, mieszkańców i gości na terytorium amerykańskim.
Bill of Rights chroni wolność słowa, wolność wyznania, prawo do posiadania i noszenia broni, wolność zgromadzeń i wolność petycji. Zakazuje również nieuzasadnionego przeszukiwania i zatrzymywania, okrutnego i niezwykłego karania oraz zmuszania do samooskarżania. Wśród prawnych zabezpieczeń, jakie zapewnia, Bill of Rights zakazuje Kongresowi stanowienia prawa dotyczącego ustanawiania religii i zakazuje rządowi federalnemu pozbawiania jakiejkolwiek osoby życia, wolności lub własności bez należytego procesu sądowego. W federalnych sprawach karnych wymaga aktu oskarżenia przez wielką ławę przysięgłych w przypadku przestępstw zagrożonych karą śmierci lub przestępstw o złej sławie, gwarantuje szybki proces publiczny z udziałem bezstronnej ławy przysięgłych w okręgu, w którym przestępstwo miało miejsce, i zakazuje podwójnej odpowiedzialności karnej.