Gdzie bylibyśmy bez wiadomości tekstowych? Funkcja ta przekształciła się z ulubionej przez osoby obeznane z technologią w powszechną podstawową. Dzięki niej możemy być bardziej wydajni, niezależni i bezpośredni. Kiedy się spóźniasz, wysyłasz komuś SMS-a, aby dać mu znać. Gdy jesteś w klasie lub na spotkaniu i zdarzy się nagły wypadek, natychmiast o tym wiesz. Kiedy potrzebujesz szybkiego „tak” lub „nie”, pytasz przez tekst.
Jak taka pozornie prosta metoda komunikacji doprowadziła nas do bilionów tekstów wysyłanych dzisiaj?
Texting, czyli SMS (short message service) to metoda komunikacji polegająca na przesyłaniu tekstu między telefonami komórkowymi – lub z komputera lub urządzenia przenośnego do telefonu komórkowego.
Część „krótka” pochodzi od maksymalnego rozmiaru wiadomości tekstowych: 160 znaków (liter, cyfr lub symboli w alfabecie łacińskim).
Koncepcja SMS została opracowana w ramach francusko-niemieckiej współpracy GSM w 1984 roku przez Friedhelma Hillebranda i Bernarda Ghillebaerta.
Pierwsza wiadomość tekstowa została wysłana w 1992 roku przez Neila Papwortha, byłego programistę w Sema Group Telecoms. Telefony komórkowe nie miały wtedy klawiatur, więc Papworth musiał napisać wiadomość na komputerze. Tekst Papwortha – „Wesołych Świąt” – został pomyślnie wysłany do Richarda Jarvisa w Vodafone.
Większość wczesnych telefonów komórkowych GSM nie wspierała zdolności do wysyłania wiadomości tekstowych. Pierwsze bramki SMS dla telefonów komórkowych były powiadomieniami sieci, zwykle w celu informowania o wiadomościach poczty głosowej.
Nokia była pierwszym producentem słuchawek, którego całkowita linia telefoniczna GSM w 1993 r. obsługiwała wysyłanie wiadomości tekstowych SMS przez użytkownika. W 1997 r. stała się pierwszym producentem, który wyprodukował telefon komórkowy z pełną klawiaturą: Nokia 9000i Communicator.
Jak w przypadku każdej nowej technologii, początkowy rozwój SMS-ów był powolny. Przeciętny amerykański użytkownik wysyłał w 1995 roku 0,4 SMS-a miesięcznie. Stopniowo, telefony i sieci przystosowały się do lepszego przyjęcia SMS-ów. W 1999 r. teksty mogły być wreszcie wymieniane między różnymi sieciami, co zwiększyło ich użyteczność. Do 2000 r. średnia liczba wiadomości tekstowych wysyłanych w USA wzrosła do 35 miesięcznie na osobę.
Typy SMS-ów
W latach 90. współzałożyciel firmy Tegic, Cliff Kushler, wymyślił T9, skrót od „Text on 9 keys”. Zamiast wielokrotnego stukania, technologia predykcyjnego tekstu wyświetla słowa z pojedynczego naciśnięcia klawisza. W miarę jak T9 zapoznaje się ze słowami i zwrotami często używanymi przez osobę piszącą, odpowiadają one sobie w kolejności częstotliwości występowania. W 2011 roku Kushler wymyślił Swype, funkcję do pisania tekstów na ekranach dotykowych, która umożliwia użytkownikom przeciąganie palców w celu łączenia kropek między literami w wyrazie.
Pełne klawiatury w telefonach komórkowych zostały po raz pierwszy wprowadzone w 1997 roku w telefonie Nokia 9000i Communicator. Stała się ona popularna w późnych latach 90-tych i wczesnych 00-tych. Większość modeli przyjęła klawiaturę QWERTY, układ, do którego przyzwyczailiśmy się w komputerach.
Monitor IBM Simon miał pierwszy ekran dotykowy w 1992 roku – jest on również określany jako pierwszy „smartfon”, chociaż termin ten nie został jeszcze ukuty. Telefon ten wyprzedzał swoje czasy o 15 lat. Smartfony rozwijały się, a w 2007 roku firma Apple wprowadziła na rynek telefon iPhone, wyróżniający się wielodotykowym interfejsem i wirtualną klawiaturą.
Wirtualne klawiatury miały automatyczne sprawdzanie pisowni i korektę, technologię przewidywania tekstu i możliwość uczenia się nowych słów. Klawisze były większe, a klawiatura dostosowuje się do szerokości telefonu w zależności od orientacji poziomej lub pionowej. Dzisiaj, wirtualne klawiatury stały się standardową funkcją dla smartfonów.
Ten rok, 2007, również zdarzyło się oznaczyć pierwszy rok, że Amerykanie wysłali i otrzymali więcej wiadomości tekstowych miesięcznie niż połączeń telefonicznych. Serwisy społecznościowe, takie jak Twitter, przyjęły format krótkich znaków, co prawdopodobnie pomogło w fenomenie wiadomości tekstowych – nauczyliśmy się być bardziej zwięźli i świadomi znaków.
Media społecznościowe, czat, e-mail, Skype i inne formy komunikacji online poszerzyły opcje poza zwykłym przesyłaniem wiadomości tekstowych. Ale większość z tych opcji wymaga danych. Wiadomości tekstowe stały się uniwersalną funkcją dla telefonów, dzięki czemu stały się bardziej przystępne w nieograniczonym pakiecie.
Dzisiaj SMS jest najczęściej używaną aplikacją do przesyłania danych na świecie, korzysta z niej 81% abonentów telefonii komórkowej. A SMS stał się czymś więcej niż tylko sposobem na wysyłanie SMS-ów do przyjaciół – pozwala nam również otrzymywać aktualizacje i alerty, śledzić nasze finanse, wysyłać wiadomości e-mail i wiele więcej.