Kris Allen

Przed-Idol i Brand New ShoesEdit

Allen zdał sobie sprawę podczas studiów, że chce grać muzykę profesjonalnie i zaczął próbować pisać muzykę. Zagrał swój pierwszy koncert w lokalnym lokalu w centrum Conway podczas jego drugiego roku, a on poszedł na rzucić studia w połowie jego młodszego roku, aby podążać za swoim marzeniem o zostaniu profesjonalnym muzykiem. W ciągu dnia pracował jako sprzedawca butów w sklepie sportowym, aby związać koniec z końcem, a w nocy kontynuował granie koncertów w Little Rock i Fayetteville. W 2007 roku Allen napisał i samodzielnie wyprodukował album zatytułowany Brand New Shoes z przyjaciółmi z college’u i kolegami z zespołu, Michaelem Holmesem (perkusja) i Chasem Erwinem (bas). Tytuł albumu nawiązuje do dni Allena jako sprzedawcy butów, a tylko 600 kopii albumu zostało wyprodukowanych, z których większość została podarowana rodzinie i przyjaciołom.

American IdolEdit

Allen przesłuchiwał się do ósmego sezonu American Idol w Louisville, Kentucky, wraz ze swoim bratem Danielem, który nie dotarł do Hollywood. W początkowej fazie sezonu, był wśród finalistów (wraz z Allison Iraheta), które otrzymały najmniej czasu ekranowego. Tylko kilka sekund jego pierwszego przesłuchania (i żaden z jego solowych występów w Hollywood Week) zostały pokazane, chociaż jego występ grupowy z White Chocolate (w tym kolegi finalisty Matta Giraud) został wyemitowany w całości. Sędziowie poprosili go również o udział w nieemitowanym sing-offie z innym uczestnikiem, zanim pozwolili mu wejść do rundy półfinałowej.

Przez cały czas trwania konkursu Allen otrzymywał wiele komplementów za swoje inspirowane folkiem interpretacje współczesnych piosenek pop. Podczas swoich występów grał na kilku instrumentach, w tym na gitarze akustycznej, elektrycznej, keyboardzie i pianinie. Jego wykonanie utworu „To Make You Feel My Love” jako część Top 11 zdobyło uznanie jurorów, a Simon Cowell skomentował je słowami: „Zaczynam naprawdę myśleć, że masz szansę dobrze wypaść w tym konkursie.” W finale wykonał własną aranżację utworu „Ain’t No Sunshine” na keyboardzie, z kilkoma muzykami na scenie, co spotkało się z pochwałami jurorów. Cowell pochwalił to jako „najlepszy występ Allena do tej pory.”

Pierwszej nocy Top 7, Allen wybrał do zaśpiewania nagrodzoną Oscarem piosenkę „Falling Slowly” z filmu Once. Podczas gdy Randy Jackson opisał to jako „pitchy od pierwszej nuty”, Kara DioGuardi oświadczyła, że to „jeden z twoich najlepszych momentów w życiu”. Ze względu na ograniczenia czasowe, Paula Abdul i Cowell nie skomentowali, ale w następnej nocy w programie wyników, Cowell stwierdził „Kris, byłeś genialny.” Allen otrzymał później podpisaną płytę i inne prezenty od oryginalnych artystów, Glena Hansarda i Markéty Irglovej. W drugim programie Top 7, Allen przywrócił gitarę po raz czwarty i wykonał oryginalną, akustyczną wersję „She Works Hard for the Money”, w komplecie z bębnami bongo i zespołem na scenie. Zdobyło to pochwały wszystkich czterech jurorów, a Abdul zauważył: „Nie ma wielu mężczyzn, którzy są skłonni robić zakupy w damskim dziale. Ty zrobiłeś zakupy i znalazłeś idealne dopasowanie”. Dla swojego drugiego występu w Top 3, Allen zaimponował sędziom akustyczną aranżacją „Heartless” Kanye Westa, skłaniając Jacksona do stwierdzenia, że wolał to od oryginału Westa i coveru The Fray. Cowell zgodził się i powiedział: „Wypisałem cię z konkursu, ale to się zmieniło po tym występie.” Ten występ pomógł Krisowi przejść do finału i wygrać.

Po tym jak został wybrany do Top 3, Allen wrócił do Arkansas, filmując materiał z rodzinnego miasta potrzebny do kolejnych dwóch odcinków American Idol. Parada powitalna Allena została powitana przez tłum szacowany na ponad 20 000 osób. Allen wystąpił na trzech koncertach w Little Rock i Conway, Arkansas, grając wiele ze swoich popularnych piosenek podczas konkursu, w tym „Man in the Mirror”, „Ain’t No Sunshine”, „Falling Slowly” i „She Works Hard for the Money” w tych miejscach, a także „Come Together” w studiu lokalnej telewizji Fox affiliate KLRT-TV. We wszystkich tych utworach akompaniował sobie na gitarze.

Podczas finałowego występu Allen wykonał repryzę „Ain’t No Sunshine”, wybraną przez Simona Fullera „What’s Going On” oraz piosenkę koronacyjną „No Boundaries”. Podczas finałowego pokazu wyników wykonał duet z Keithem Urbanem, śpiewając singiel Urbana „Kiss a Girl”, a także serię medleyów z innymi uczestnikami Sezonu 8. Przed ogłoszeniem wyników, Allen wykonał „We Are the Champions” z ewentualnym wicemistrzem Adamem Lambertem oraz Brianem Mayem i Rogerem Taylorem z Queen.

20 maja 2009 roku, Kris Allen został ogłoszony zwycięzcą ósmego sezonu American Idol, stając się pierwszym żonatym uczestnikiem, który zdobył ten tytuł, jak również szóstym zwycięzcą z południowych Stanów Zjednoczonych od początku istnienia programu. Allen został również pierwszym zwycięzcą, który przyjął trofeum w kształcie mikrofonu. Podczas finału oddano prawie 100 milionów głosów, ustanawiając nowy rekord świata w telewizyjnym konkursie wokalnym. W przeciwieństwie do poprzedniego sezonu, margines zwycięstwa nie został ujawniony. Wiele źródeł, w tym Associated Press, twierdziło, że margines ten „nie był nawet zbliżony”. Allen przyznał, że rzekoma różnica w głosach była dla niego „całkowitym zaskoczeniem”.

Część komentatorów określiła zwycięstwo jako „wstrząs”, ponieważ wicelider Adam Lambert otrzymał znaczną ilość uwagi mediów przez cały sezon i był powszechnie postrzegany jako lider programu. Zwycięstwo Allena było postrzegane jako bardzo kontrowersyjne, ponieważ widzowie i media spekulowali na temat szczegółów tego wyniku. Jednakże, podczas prezentacji wyników Top 3, prowadzący Ryan Seacrest ujawnił, że różnica pomiędzy Allenem a Lambert wynosiła mniej niż milion głosów. Fox i AT&T oświadczyli, że „stoją po stronie wyniku” i są „absolutnie pewni”, że „Kris Allen jest amerykańskim Idolem”.

Wykonania i wynikiEdit

.

.

.

.

Tydzień	Temat	Wybór piosenki	Oryginalny artysta	Kolejność #	Result
Audition	Auditioner’s Choice	„A Song for You”	Leon Russell	N/A	Advanced
Hollywood Rounds, Part 1	First Solo	„For Once in My Life”	Stevie Wonder	N/A	Advanced
Hollywood Rounds, Part 2	Group Performance	„I Want You Back”	The Jackson 5	1	Advanced
Hollywood Rounds, Part 3	Second Solo	„Everything”	Michael Bublé	N/A	Advanced
Top 36/ Semi-Final 2	Billboard Hot 100 Hits to Date	„Man in the Mirror”	Michael Jackson	6	Advanced
Top 13	Michael Jackson	„Remember the Time”	Michael Jackson	6	Safe
Top 11	Grand Ole Opry	„Make You Feel My Love”	Bob Dylan	3	Safe
Top 10	Motown	„How Sweet It Is (To Be Loved by You)”	Marvin Gaye	2	Safe
Top 9	Top Downloads	„Ain’t No Sunshine”	Bill Withers	9	Safe
Top 8	Year They Were Born	„All She Wants to Do Is Dance”	Don Henley	2	Safe
Top 7	Piosenki z kina	„Falling Slowly”	Glen Hansard & Markéta Irglová	6	Safe
Top 71	Disco	„She Works Hard for the Money”	Donna Summer	2	Safe
Top 5	Rat Pack Standards	„The Way You Look Tonight”	Fred Astaire	1	Bottom 32
Top 4	Rock and Roll	Duet „Renegade” z Dannym Gokeyem	Styx	3	Safe
		Solo „Come Together”	The Beatles	4
Top 3	Judges' Choice	„Apologize”	OneRepublic	2	Safe
	Contestant’s Choice	„Heartless”	Kanye West	5
Top 2	Contestant’s Choice	„Ain’t No Sunshine”	Bill Withers	2	Winner
	Contestant’s Choice Simon Fuller	„What’s Going On”	Marvin Gaye	4
	Coronation Song	„No Boundaries”	Kris Allen	6

• ^1 Dzięki temu, że sędziowie użyli swojego jednego save’a, by uratować Matta Girauda, Top 7 pozostało nienaruszone przez kolejny tydzień.
• ^2 Kiedy Ryan Seacrest ogłosił wyniki dla tej szczególnej nocy, Allen był wśród Bottom 3, ale zadeklarował bezpieczny pierwszy.

Po wygraniu Idola, Allen zadebiutował na liście Billboard Hot 100 z pięcioma utworami notowanymi w pierwszej setce. Jego koronacyjny singiel „No Boundaries” zadebiutował na pozycji numer 11, a następnie „Heartless” na pozycji numer 16, „Ain’t No Sunshine” na pozycji numer 37, „Apologize” na pozycji numer 66 i „Falling Slowly” na pozycji numer 94. „No Boundaries” znalazło się również na szczycie listy przebojów iTunes po finale sezonu Idol. 7 czerwca 2009 roku, Allen wykonał hymn narodowy podczas drugiego meczu Finałów NBA 2009 dla wypełnionej po brzegi widowni, w której znaleźli się Adam Levine, Jack Nicholson, Rihanna, Paula Abdul i Leonardo DiCaprio. Po występie, który został opisany jako „wykonany do perfekcji”, ogłoszono, że Allen podpisał kontrakt płytowy z Jive Records (wraz z inną finalistką Allison Iraheta). Jego debiut w wytwórni głównej został szybko zaplanowany na jesień 2009 roku.

Kris Allen (2009-11)Edit

Kris Allen został wydany 17 listopada, 2009. Allen napisał lub współtworzył 9 z 12 utworów na albumie. W zerwaniu z tradycją Idola, Allen postanowił nie włączać swojego koronacyjnego singla „No Boundaries” na debiutanckim albumie, wybierając zamiast tego nagranie nowej wersji swojego coveru „Heartless” jako utworu bonusowego. Po pierwszym tygodniu sprzedaży, album zadebiutował na 11 miejscu listy Billboard 200 po sprzedaniu nieco ponad 80,000 egzemplarzy. Sprzedaż albumu Allena w pierwszym tygodniu była najsłabsza, jaką do tej pory odnotował debiut mistrza Idola po programie, choć obserwatorzy przypisywali to częściowo słabej sprzedaży albumów w całej branży w tym czasie. Od grudnia 2011, Kris Allen sprzedał około 329,000 copies.

Na 19 lutego 2010, Allen podróżował na Haiti z Fundacji Narodów Zjednoczonych w celu podniesienia świadomości dla wysiłków katastrofy pomocy tam jako ONZ i inne grupy nadal odbudować po trzęsieniu ziemi. Allen powrócił na scenę programu Idol podczas 25 lutego, aby podzielić się materiałem filmowym z jego doświadczeń na Haiti i wykonać utwór „Let It Be”. Ten występ został udostępniony do pobrania jako charytatywny singiel na iTunes po zakończeniu programu.

Drugim singlem wydanym z albumu był utwór „The Truth” z udziałem Pata Monahana, głównego wokalisty nagrodzonego Grammy zespołu rockowego Train, który był współautorem piosenki. Allen wykonał ten utwór na żywo podczas finału American Idol Season 9 26 maja 2010 roku. Tej samej nocy, Allen dołączył do pozostałych zwycięzców Idola, aby zaśpiewać „Together We Are One” na cześć Simona Cowella.

Allen wyruszył w swoją pierwszą solową trasę koncertową w czerwcu i lipcu 2010 roku z Green River Ordinance i Justinem Gastonem jako supportami. Następnie dołączył do kilku dużych tras koncertowych w ciągu reszty lata, otwierając występy Barenaked Ladies, Maroon 5 i Keitha Urbana między lipcem a wrześniem 2010 roku. Następnie otworzył Lifehouse w październiku i listopadzie 2010 roku.

Allen ujawnił, że trzecim singlem z jego albumu będzie „Alright with Me” 6 października 2010 roku. W dniu 18 listopada 2010 roku, zamieścił nieoficjalny teledysk do utworu na swojej oficjalnej stronie internetowej, aby podziękować fanom za ich wsparcie.

„Before We Come Undone”, piosenka, którą Allen współtworzył na swój debiutancki album, została pokryta przez szósty sezon South African Idol runner-up Lloyd Cele na jego debiutancki album One” wydany 24 kwietnia 2011 roku.

Allen był współautorem utworu „Still Got Tonight” z Andrew Framptonem i Stevem Kipnerem, który pojawił się jako drugi singiel na debiutanckim albumie Matthew Morrisona z Glee, wydanym 10 maja 2011 roku. Utwór „Still Got Tonight” pojawił się również w finale 2. sezonu Glee, zaśpiewany przez samego Matthew Morrisona.

29 maja 2011 roku Kris zaśpiewała „God Bless the USA” na koncercie z okazji Narodowego Dnia Pamięci w Waszyngtonie, DC; transmitowanym na żywo przez PBS.

Allen była współautorką piosenki „Blindfolded” z Lindy Robbins i Toby Gad, która pojawiła się na albumie Heinza Wincklera, zwycięzcy pierwszego sezonu południowoafrykańskiego Idola, „24/7/365”, wydanym 8 lipca 2011 roku. Utwór został wydany jako debiutancki singiel Wincklera w języku angielskim & wykonany w finale edycji 2011 południowoafrykańskiego Idola. Piosenka została później nagrana przez samego Allena, który umieścił ją na swoim drugim albumie.

Allen był współautorem piosenki „Raise Your Hand”, z Andrew Framptonem i Kevinem Hughesem, która pojawia się na debiutanckim albumie Javiera Colona, zwycięzcy pierwszego sezonu The Voice, zatytułowanym Come Through For You, wydanym 21 listopada 2011 roku. Javier zaśpiewał tę piosenkę jako część swojej serii występów Walmart Soundcheck.

3 grudnia 2011 roku, Allen wraz ze zdobywcą nagrody Grammy, wokalistą/twórcą piosenek i producentem Davidem Hodgesem oraz Andy Davisem, założycielem Music Empowers Foundation, byli jurorami Alchemy Songwriting Competition w Conway, AR. Dochód z konkursu został przekazany na rzecz Blackbird Academy, szkoły artystycznej i muzycznej w Conway, Arkansas.

4 grudnia 2011 roku Allen wykonał utwór Imagine Johna Lennona podczas Trevor Live, gwiazdorskiej imprezy na rzecz Trevor Project.

Thank You Camellia (2011-13)Edit

7 października 2011 roku, RCA Music Group ogłosiła, że rozwiązuje Jive Records wraz z Arista Records i J Records. Po zamknięciu, Allen (i wszyscy inni artyści wcześniej podpisani do tych trzech wytwórni) wydał swoje nagrania na 19 Recordings i RCA Records labels.

„The Vision of Love” został oficjalnie ogłoszony jako główny singiel z drugiego albumu Allena 6 marca 2012 roku. Piosenka została napisana przez Allena, Nasriego i Adama Messingera i jest dostępna do pobrania na iTunes oraz w ekskluzywnej wersji zawierającej remiks fińskiego duetu Maison and Dragen na Walmart od 26 marca 2012 roku. Remiks utworu wyciekł do internetu 25 stycznia 2012 r.

Ogłoszono 29 marca 2012 r., że drugi album Allena zatytułowany Thank You Camellia, zostanie wydany 22 maja 2012 r.

Allen brał udział w przesłuchaniu do głównej roli w filmie muzycznym Rock of Ages z 2012 r., ale stracił rolę na rzecz Diego Bonety. Chociaż Allen został uznany za lepszego piosenkarza niż ktokolwiek inny, kto próbował do roli do tego momentu, nigdy nie przesłuchiwał do filmu przed i powiedział, że nie czuł się pewnie w swoich umiejętnościach aktorskich. W wywiadzie z OK Magazine, Allen powiedział, że nie czuje, że byłby dobrym kandydatem do roli i obecnie nie ma żadnych dalszych planów, aby kontynuować aktorstwo.

4 września 2012 roku, Allen ujawnił, że rozstał się z 19 Management, kiedy jego kontrakt wygasł w maju 2012 roku i podpisał nowy kontrakt z Pearl Group Entertainment. W tym samym miesiącu opuścił RCA.

20 grudnia 2012 roku, podczas koncertu online, Allen zadebiutował nową piosenką „Where Are You Amy?”, którą zadedykował osobom dotkniętym przez strzelaninę w Sandy Hook Elementary School.

Od 8 stycznia do 3 maja 2013 roku, Allen odbył tournee po Stanach Zjednoczonych w ramach swojej drugiej solowej trasy Out Alive. Trasa składała się z 40 dat z kolegami z zespołu, Cale Millsem i Chrisem Torresem, oraz nowym członkiem zespołu Andrew St. Większość koncertów otwierał Jillette Johnson. Trasa zakończyła się w wyprzedanym Rams Head w Hanover, Maryland.

Horizons (2014-15)Edit

8 stycznia 2014 roku Allen wszedł do studia nagraniowego z producentem Charliem Peacockiem, aby rozpocząć nagrywanie swojego trzeciego albumu Post Idol w studiu Peacocka w Nashville. „Prove It to You”, z udziałem Lenachki, został ogłoszony jako główny singiel 1 lipca 2014 roku, zadebiutował na Yahoo Music 7 lipca 2014 roku i został wydany na iTunes 8 lipca 2014 roku. Wykonał wiele utworów z albumu na żywo akustycznie na Yahoo.

W dniu 12 sierpnia 2014 roku, Allen wydał Horizons. Zadebiutował na #80 na Billboard 200, i #10 na Independent Album chart. Allen odbył trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie z grupą Boyce Avenue jesienią 2014 roku. W międzyczasie jedna z jego piosenek z Horizons, „Lost” została wykorzystana w serialach CW Arrow (w odcinku zatytułowanym „The Secret Origin of Felicity Smoak”) i The Vampire Diaries (odcinek zatytułowany „Alone”). Allen kontynuował trasę koncertową na początku 2015 roku, w tym występując w amerykańskich bazach wojskowych we Włoszech i Portugalii.

Letting You In (2016-obecnie)Edit

W 2015 roku rozpoczął pracę nad swoim kolejnym albumem studyjnym. Główny singiel, „Waves”, został wydany do sprzedawców cyfrowych 19 lutego 2016 roku wraz z zamówieniami przedpremierowymi albumu. Jego piąty album studyjny, Letting You In, został wydany 18 marca 2016 r.

„Love Will Find You” został wydany w amerykańskim radiu hot adult contemporary 19 września 2016 r. jako drugi singiel.

W kwietniu wydał EP-kę zatytułowaną Acoustic Tapes, na której znalazły się utwory z jego poprzednich albumów.

Somethin' About Christmas, został wydany 4 listopada 2016 r. Był wspierany przez singiel „Mommy, Is There More Than Just One Santa Claus?”, dla którego poprosił fanów o zgłoszenia zdjęć do teledysku. Nagrał również utwór z Jimem Brickmanem na jego album Comfort & Joy o nazwie „A Little Bit of Christmas” i dołączył do niego na świąteczną trasę koncertową.

W lutym 2017 roku wydał akustyczną wersję swojego singla „Waves” na Walentynki. Również w tym miesiącu ogłosił, że utworzył nowy zespół o nazwie The Dames. Mieli premierę piosenki o nazwie „The Death of Mr. Jones” oprócz zrobienia pokazu StageIt.

7 kwietnia 2017 roku wydał niespodziankę Letting You In acoustic EP, która zawierała zupełnie nową piosenkę o nazwie „Venice.”

20 maja 2017 roku The Dames wydali cyfrowo swoją pierwszą piosenkę, „The Death of Mr. Jones”. Piosenka jest pierwszą z sześciu piosenek, które zostaną wydane w tym roku przez zespół.

W dniu 6 maja 2018 roku Allen ogłosił na Twitterze, że dołączy do American Idol Live! Tour jako gość specjalny. Trasa rozpoczęła się w Redding w Kalifornii 11 lipca. Allen wydał również nowy singiel „When All The Stars Have Died” 29 czerwca 2018 roku.