Księga Estery – księga Biblii Hebrajskiej i chrześcijańskiego Starego Testamentu. Należy do trzeciej części kanonu judaistycznego, znanego jako Ketuvim, czyli „Pisma”. W Biblii żydowskiej Księga Estery następuje po Kaznodziei i Lamentacjach i jest czytana w święto Purim, które upamiętnia ocalenie Żydów przed knowaniami Hamana. Księga Estery jest jednym z Megillot, pięciu zwojów czytanych w określone żydowskie święta religijne. W kanonie protestanckim Estera pojawia się pomiędzy Księgą Nehemiasza a Księgą Hioba. W kanonie rzymskokatolickim Estera pojawia się między Judytą a Hiobem i zawiera sześć rozdziałów, które w tradycji żydowskiej i protestanckiej uważane są za apokryfy.
W kolekcji prywatnej
Księga ma wyjaśnić, jak święto Purim stało się obchodzone przez Żydów. Estera, piękna żydowska żona perskiego króla Aswerusa (Kserksesa I), i jej kuzyn Mardocheusz przekonują króla, by cofnął rozkaz ogólnej zagłady Żydów w całym imperium. Masakra została zaplanowana przez głównego ministra króla, Hamana, a o jej dacie zadecydowało losowanie (purim). Zamiast tego Haman został powieszony na szubienicy, którą zbudował dla Mardocheusza, a w dniu zaplanowanej zagłady Żydzi zniszczyli swoich wrogów. Według Księgi Estery, święto Purim zostało ustanowione, aby uczcić ten dzień, ale to wyjaśnienie jest z pewnością legendarne. Nie ma jednak zgodności co do tego, jakie wydarzenie historyczne stało się podstawą tej opowieści. Księga mogła powstać dopiero w pierwszej połowie II w. p.n.e., choć początki święta Purim można datować na okres wygnania babilońskiego (VI w. p.n.e.).
© Photos.com/Thinkstock
Świecki charakter Księgi Estery (boskie imię nigdy nie jest wymieniane) i jej silny wydźwięk nacjonalistyczny sprawiły, że jej przyjęcie do kanonu biblijnego było wysoce wątpliwe zarówno dla Żydów, jak i chrześcijan. Najwyraźniej w odpowiedzi na widoczny brak jakiegokolwiek odniesienia do Boga w księdze, redaktorzy (redaktorzy) jej greckiego przekładu w Septuagincie umieścili w tekście wiele dodatkowych wersetów, które świadczą o religijnej pobożności Estery i Mardocheusza. Te tak zwane Dodatki do Księgi Estery nie występują w Biblii hebrajskiej, w Biblii rzymskokatolickiej traktowane są jako kanoniczne, a w Biblii protestanckiej zaliczane są do apokryfów.