Kultura Hopewell, godna uwagi starożytna kultura indiańska we wschodnio-środkowej części Ameryki Północnej. Rozwijała się od około 200 p.n.e. do 500 n.e., głównie w południowym Ohio, z powiązanymi grupami w Michigan, Wisconsin, Indianie, Illinois, Iowa, Kansas, Pensylwanii i Nowym Jorku. Nazwa pochodzi od farmy Hopewell w hrabstwie Ross w stanie Ohio, gdzie zbadano pierwsze miejsce – grupę kopców grobowych z rozległymi ogrodzeniami z usypanej ziemi. Termin Budowniczowie Kopców, stosowany niegdyś do tej kultury, jest obecnie uważany za błędne określenie. Późniejsze badania ujawniły, że praktyka budowania kopców ziemnych była szeroko rozpowszechniona i służyła bardzo różnym celom.
Wioski Hopewell leżały wzdłuż rzek i strumieni. Mieszkańcy hodowali kukurydzę (maize) i prawdopodobnie fasolę i squash, ale nadal polegali na polowaniu i rybołówstwie oraz zbieraniu dzikich orzechów, owoców, nasion i korzeni. Ilość znalezionej ceramiki i ozdobnych wyrobów kamiennych oraz metaloplastyki sugeruje pewien podział pracy; ponadto charakter i rozmiar robót ziemnych w wielu miejscach sugeruje, że mogły być stosowane formy pracy społecznej, dobrowolne lub z poboru. Wały ziemne czasami sugerują cele obronne, ale częściej służyły jako kopce grobowe lub najwyraźniej stanowiły podstawy świątyń lub innych budowli.
Najlepsza ceramika była dobrze wykonana, z dekoracją nakładaną przez nacinanie lub stemplowanie linii, często w naturalistycznych konturach. Jeszcze bardziej godne uwagi były wyrzeźbione w kamieniu i wypolerowane piszczałki, przedstawiające ptaki, ryby i inne zwierzęta. Ich metaloplastyka (polegająca na biciu i wyżarzaniu) została nazwana najdoskonalszą w prekolumbijskiej Ameryce Północnej. Blacha miedziana była często używana; trochę srebra i żelaza meteorycznego, a czasami złota, wchodziło w skład różnych ozdób i przedmiotów użytkowych. Charakterystyczne dla tej kultury są również arkusze miki.
Szlaki handlowe były najwyraźniej dobrze rozwinięte, ponieważ materiały z tak odległych miejsc jak Góry Skaliste, wybrzeża Zatoki Meksykańskiej i Oceanu Atlantyckiego są znajdowane na terenach Hopewell, a artykuły zidentyfikowane jako wytworzone przez Indian Hopewell są znajdowane w tak odległych miejscowościach.
Po około 400 roku życia bardziej spektakularne cechy kultury Hopewell stopniowo zanikały. Zmniejszyła się ilość i jakość drobnych wyrobów i kopców, a ludzie najwyraźniej stali się mniej osiadli i bardziej luźno zorganizowani.