Loch Lomond jest znanym miejscem w Szkocji z wielu powodów, ale jednym z nich jest na pewno piosenka – przejmujący hymn o stracie i smutku, który jest znany na całym świecie. Ta piosenka wydaje się mieć znaczenie dla ludzi, którzy nigdy nie byli w Loch Lomond, ale uważają, że sentyment lub melodia inspiruje ich do odwiedzenia tego miejsca! Ale jakie jest prawdziwe znaczenie i pochodzenie tej piosenki, tak popularnej na światowej scenie?
Niektórzy nazywają ją 'The Bonnie Banks of Loch Lomond, niektórzy po prostu 'The Banks of Loch Lomond , podczas gdy po prostu 'Loch Lomond' jest również zwyczajne. A jeśli tytuł jest różny, tak samo jak wyjaśnienia dotyczące pochodzenia pieśni.
John Purser w swoim monumentalnym dziele „Scotland’s Music” (1992) twierdzi, że wydarzenie, które upamiętnia, to powrót armii jakobickiej z jej najbardziej na południe wysuniętego punktu, Derby w Anglii, do Carlisle, wciąż na południe od granicy, w 1745 roku. Twierdzi on, że melodia ta jest wariantem wcześniejszej: „The Bonnie Hoose o' Airlie” – i opiera się na opinii Bertranda Bronsona w „The Traditional Tunes of the Child Ballads III” (1966). Niemniej jednak, inni, zwłaszcza Johnson w „Music and Society in Lowland Scotland in the Eighteen Century” (1972), łączą tę melodię z równie czcigodnym „The Lowlands of Holland” – tak więc możemy być całkowicie pewni, że melodia ta ma bezpośrednie powiązania z tradycyjną szkocką balladą.
Wracając do tego, o czym właściwie jest ta piosenka; Purser sugeruje, że tekst jest młodszy niż melodia. W rzeczywistości, piosenka po raz pierwszy pojawia się w „Vocal Melodies of Scotland” opublikowanej w 1841 roku. Żadne źródło nie wydaje się mieć ostatecznego dowodu na indywidualnego kompozytora tekstu, zamiast tego zwykle przypisuje się go jakobickiemu więźniowi, który koczował w więzieniu w Carlisle, oczekując na swój los. Zamiast jakobickiej armii przemieszczającej się przez Carlisle pod koniec 1745 r., inne wyjaśnienia sugerują, że więzień został zabrany do Carlisle w 1746 r., po klęsce jakobitów pod Culloden.
If tak, słowa z wariacjami musiały być śpiewane przez prawie wiek, zanim zostały zebrane do publikacji w 1841 r. Niezależnie od szczegółów, o aluzjach do high road i low road mówi się zwykle, że chodzi o „high road”, jak w przypadku głównej drogi, w przeciwieństwie do „low road” śmierci, gdzie duch żołnierza wraca natychmiast do ojczyzny. Krótko mówiąc, brak definitywnego związku z autorem pieśni pozwala na różnorodne interpretacje.
Podobnie jak w przypadku „Auld Lang Syne”, melodia jest ikoniczna – wystarczy kilka pierwszych taktów, by przywołać obraz Szkocji, tak dobrze znana jest ta melodia!
Poważniejsi studenci muzyki szkockiej twierdzą, że sama pieśń jest, częściej niż nie, błędnie interpretowana muzycznie. Tematyka wersów jest tragiczna, dotyczy straty i tęsknoty. A jednak istnieje wiele wersji, w których tempo jest zdecydowanie podniosłe i pozytywnie wesołe! (Purser – patrz wyżej – określa to jako „inane chirpiness”!) Oczywiście, taka jest popularność piosenki, że została ona zinterpretowana przez wiele różnych gatunków muzycznych – w tym punk i heavy metal!
Same słowa zawierają wiele wariantów, podczas gdy wers trzeci jest rzadziej śpiewany.
Piosenka 'Loch Lomond'
1. By yon bonnie banks and by yon bonnie braes,
Where the sun shines bright on Loch Lomond.
Where me and my true love were ever wont to gae
On the bonnie, bonnie banks O' Loch Lomond.
Refren:
O ye’ll tak' the high road and I’ll tak' the low road,
An' I’ll be in Scotland before ye;
But me and my true love will never meet again
On the bonnie, bonnie banks O' Loch Lomond.